fwto

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Elizabeth Olsen. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Elizabeth Olsen. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Liberal Arts (2012)


Info: 
O Jesse είναι ένας 35χρονος νέος, κολλημένος με τα βιβλία και την φιλοσοφία. Έχει μια δουλειά, μόλις χώρισε με την κοπέλα του και τον καλεί ένας πρώην καθηγητής του πανεπιστημίου που φοίτησε σε μια αποχαιρετιστήρια εκδήλωση που του ετοιμάζουν για την συνταξιοδότηση του. Εκεί λοιπόν θα γνωρίσει την Zibby η οποία είναι μόλις 19 ετών αλλά η χημεία τους φαίνεται να είναι απόλυτη! Έλα μου όμως που δεν αρκεί μερικές φορές μόνο η χημεία για να... δέσει το γλυκό! Τελικά ποιος είναι ο ανώριμος στην συγκεκριμένη περίπτωση? Ο Jesse ή η Zibby? Και όλα αυτά με πολύ κουλτούρα και διανόηση! Κόφτε κάτι ρε παιδιά... 

Write a comment... 
Η ταινία που λέτε έχει να κάνει με τον Jesse που μέσα από αυτήν την σχέση του με την συμπαθέστατη Zibby θα καταλάβει πόσο ανώριμος είναι και θα αποφασίσει επιτέλους να ωριμάσει και να δει την ζωή του στα σοβαρά. Μέσω της λογοτεχνίας αλλά και πολλών άλλων κοινών ενδιαφερόντων ερωτεύονται πλατωνικά! Ωραία κι εμένα τι με νοιάζει θα μου πείτε τώρα? Δεν έχω να σας απαντήσω! Εντάξει συμπαθητικό το σενάριο και η προσπάθεια ρε παιδιά αλλά νομίζω πως προσπάθησαν υπερβολικά να βγάλουν μια κουλτουριάρικη ταινία και τελικά τους βγήκε κομεντί! Αυτή που μου άρεσε είναι η Elizabeth Olsen ως Zibby (μα Zibby???) η οποία όσο την βλέπω είναι ίδια με τις αδερφές της! Εξωτερικά μόνο ευτυχώς... Νομίζω πως η μικρή το 'χει όπως σας είχα πει και σε προηγούμενη κριτική μου για την ταινία Martha Marcy May Marlene. Τον Josh Radnor επειδή δεν έχω δει How I met your mother αλλά ούτε και την πρώτη του ταινία την Happythankyoumoreplease οπότε δεν τον ήξερα. Όταν σχηματίσω γνώμη θα σας πω! Έχει αρκετά ενδιαφέροντα σημεία η ταινία και πραγματικά θα μου άρεσε αν δεν προσπαθούσαν τόσο πολύ. Με κούρασε λίγο ο χαρακτήρα του Jesse γιατί είναι κολλημένος με πολλά πράγματα και ίσως και γι'αυτό να είμαι τόσο αρνητική. Ευχάριστη έκπληξη είναι ο Zac Efron! Αυτό το παιδί δεν ξέρω γιατί αλλά με αρέσει! Είναι πολύ μικρός ακόμη αλλά έχει δυνατότητες νομίζω όσο χαζό κι αν ακούγεται τώρα αυτό! Και όχι δεν είναι επειδή είναι ωραίο αγόρι (άμα μεγαλώσει λίγο ακόμη θα είναι πιο όμορφος κορίτσια!). Δίνει μια χαζοαμερικανιά στην ταινία με τον ρόλο του η αλήθεια είναι αλλά είναι ευχάριστος. Επίσης κάτι ακόμη που μου άρεσε είναι τα τοπία στον χώρο του πανεπιστημίου που συνθέτουν απίστευτη σκηνοθεσία και φωτογραφία στην ταινία. Πάντως αν δείτε το τρέιλερ της ταινίας... είναι πολύ καλύτερο από την ίδια. Από μουσικής απόψεως η ταινία έχει πολλές αναφορές στην κλασσική μουσική, κάτι που δεν κατέχω πολύ καλά, όχι όμως ότι δεν μου αρέσει και δεν σέβομαι. Schubert, Beethoven, Vivaldi και είναι και ένας λόγος που συνδέονται οι δύο χαρακτήρες, ένας λόγος που ερωτεύονται. Να κάτι που μου άρεσε στην ταινία, έρωτας μετά μουσικής! Και μετά λέτε πως δεν είμαι ρομαντική!! Αίσχος! 

Like! 
Ο σκούφος του Nat ακα Zac Efron! Γενικά ο φευγάτος χαρακτήρας του όπως είπα και πιο πάνω. 

Dislike! 
Εγώ πάντως αν γνώριζα τύπο σαν τον Jesse θα τον χαστούκιζα. Συγγνώμη αλλά είναι από αυτούς που τους δείχνεις τον ουρανό και αυτοί κοιτάνε το δάχτυλο. Ωραία η φιλοσοφία ρε παιδιά δεν αντιλέγω αλλά get a life...

Share! 
Έχω πολλά πράγματα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας αλλά κανένα από αυτά δεν έχει να κάνει με την ταινία...! Καλά ντε μη βαράτε! Σταματάω εδώ! (Τρεις άχρηστες εντελώς γραμμές μόνο και μόνο για να γεμίσω την ενότητα)

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Peace, Love, & Misunderstanding



Υπόθεση :  Η Diane (Catherine Keener)είναι μια ¨τσιτωμένη¨ δικηγόρος από την Νέα Υόρκη, που δέχεται την αναπάντεχη πρόταση του άντρα της για διαζύγιο. Νοιώθοντας την όλη κατάσταση να την πνίγει αποφασίζει να πάρει την φοιτήτρια κόρη της και τον γιο της και να επισκεφτεί την μητέρα της που έχει να συναντήσει 20 χρονιά. Ο λόγος που έχουν τόσα χρόνια να βρεθούν οι δυο γυναίκες είναι πως όταν παντρευόταν η κόρη η μανά πουλούσε στους καλεσμένους χόρτο, κάτι το όποιο ήταν μη επιτρεπτό για το σφιχτό πρότυπο που είχε ακολουθήσει η Diane. Τώρα όμως θέλοντας να ξεφύγει από τα βάρη του διαζυγίου, επισκέπτεται την μητέρα της στο Woodstock, ένα μέρος όπου επικρατεί το μότο: Ειρήνη, Αγάπη και Κατανόηση. Άραγε η Diane και τα παιδιά της θα βρουν ένα από αυτά τα τρία στοιχεία στην φημισμένη πόλη;
                     
Με μια κουβέντα :  Και φαίνονταν στο τρέιλερ ότι θα είχε πολύ πλάκα.

Γενικά : Αλλά δεν είχε, δεν ξέρω τι παίζει τις τελευταίες μέρες και δεν βρίσκω ταινία να μου αρέσει, μάλλον περνάω την ξινή μου φάση, αλλά και πάλι ψάχνοντας λιγάκι για την ταινία δεν βρήκα και κάποιον που να τρελάθηκε κιόλας. Ξεκινώντας να σας πω ότι η υπόθεση έχει ένα ενδιαφέρον, γιατί ποιος δεν θα ήθελε να έχει μια γιαγιά που να καλλιεργεί τα δικά της χασισοδεντράκια στην πίσω αυλή του κτήματος; Και ενώ λοιπόν περίμενες πολλές κωμικές καταστάσεις με την χίπισσα γιαγιά και την νευρωτική κόρη της, καταλήγεις να βλέπεις μια ταινία που με απλά παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της. Ενώ λοιπόν φαίνεται από το τρέιλερ κάπως πιο τρελιάρικη, χάνει αυτό το στοιχείο από ένα σενάριο που σοβαροφανεύει αρκετά παρουσιάζοντας μας κάτι χαρακτήρες πολύ κουλτουρέ, ευμετάβλητους και ψευτοψαγμένους. Τι θέλω να πω με αυτό; Η μάνα καταρχήν είναι μια σφιχτή, άχρωμη και άγευστη γυναίκα που προς θεού δεν ξέρει τι πάει να πει χόρτο, τι πάει να πει γλέντα την ζωή και άλλα τέτοια. Σε όλη την ταινία το παίζει καθώς πρέπει αλλά μόλις της πλασάρεται ο άντρας που βάζει κάτω την ντομάτα και την κάνει πουμαρό, λυγάει και κάνει σαν χαζεμένη γατούλα. Πρώτο fail. Και περνάμε στον γιο, που καλά καλά δεν έβγαλε το σχολείο, δεν είχε καν μπαλαμουτιαστεί με κανένα γκομενάκι και μου γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τον ερώτα; για τον πόλεμο; Θα σε γελάσω και δεν το θέλω, το δείχνει το ντοκιμαντέρ στην ταινία, γιατί το πάει και σε φεστιβάλ τρομάρα του, οπότε έχεις την μοναδική αυτή ευκαιρία να δεις αυτό το αριστούργημα. Δεύτερο fail (το ψώνιο του μικρομέγαλου γιου). Και περνάμε στην κόρη, μια φοιτήτρια ψαγμένη, που πετούσε κάτι κουλτουριάρικα, για τον πόλεμο, για την ισότητα κτλ κτλ, σιχαινόταν φυσικά και τα κρέατα, έβλεπε σφαγμένο γουρούνι και άναβαν τα λαμπάκια της, όχι ότι ήταν χορτοφάγος, απλά έτσι, τσατιζόταν με τα σφαγμένα για να κάνει το εφέ της πονεμένης οικολόγας, αλλά σαν την μάνα της και αυτή τα έφτιαξεμε τον γιο του χασάπη. Τρίτο και Epic Fail! Γι’ αυτό σου λέω, ξενέρωσα με την οικογένεια που το έπαιζε δήθεν και άλλα λέγανε και άλλα κάνανε, π.χ. η κόρη με το χασαπόπαιδο (btw, κορίτσια τέτοια χασαπόπαιδα δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, έχει γίνει ήδη έρευνα). Τέλος πάντων το μόνο καλούτσικο στο έργο είναι η γιαγιά, μια ερμηνεία από την Jane Fonda που δεν λέει να γεράσει με τίποτα και που την βλέπουμε να κόβει βόλτες σε ένα σπίτι με κοτόπουλα να αλωνίζουν, να χορεύει στην πανσέληνο, να διαδηλώνει κατά του πολέμου και υπερ του χόρτου, να κάνει και γαμώ τα πάρτι, και φυσικά να είναι σεξουαλικά ενεργή στα 60 κάτι..;  Ένα ακόμα αρνητικό κατά την άποψη μου ήταν η μουσική, θα περίμενε κανείς πως μια ταινία που γυρίζεται στο Woodstock και έχοντας ήρωες που έζησαν τα γεγονότα του 69’ να απέδιδε έναν φόρο τιμής στα μουσικά – ιερά τέρατα της εποχής. Κλείνοντας η ταινιούλα μας, είναι μέτρια, δεν είναι ούτε κωμωδία, ούτε ρομαντική κομεντί, είναι ένα αδιάφορο είδος που κάτι άλλο ήθελε να γίνει αλλά δεν τα κατάφερε, κρίμα!

Η Ατάκα : Diane: «Υπάρχει ένας γυμνός άντρας στο τραπέζι, δίπλα στην κόρη μου και τρώει δημητριακά».

Ποιον θα έπαιζα :  Ένα από τα κοτόπουλα που κόβαν βόλτα στο σπίτι, είχαν την πλάκα τους.

Αγαπημένη σκηνή :  Δεν έχω.

Χειρότερη σκηνή : Είναι δυνατόν να έχεις τον θεογκόμνενο του χωριού στο πιάτο, να σου λέει να πάτε για βουτιά στην λίμνη, να βουτά τσίτσιδος και εσύ να είσαι τόσο ΝεοΥορκέζα βλάχα που να βουτάς με την φούστα; Είναι δυνατόν;

Δες την :  Γιατί θες κάτι αδιάφορο για να περάσει η ώρα σου.  

Μην την δεις :  Γιατί δεν γουστάρεις ταινίες, όπου η ήρωες το παίζουν διαβασμένοι και πετάνε σοφιστικέ ατάκες στο άκυρο, ενώ θα έπρεπε να λένε ανέκδοτα.

Με ποιον να την δεις :  Με την μαμά σου.

Μην την δεις με :  Την γιαγιά σου, γιατί θα δει την άλλη γιαγιά να καπνίζει χόρτο με τα εγγόνια της και θα φρίξει.


Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Martha Marcy May Marlene (2011)


Info:
Μια νεαρή κοπέλα καταφέρνει να φύγει από μια ομάδα ανθρώπων που ζουν σε κοινόβιο κάτω από τις εντολές ενός άνδρα του Patrick και επικοινωνεί με την αδερφή της η οποία ζει με τον άνδρα της σε ένα μεγάλο και άνετο σπίτι. Η συμβίωση σε μια φυσιολογική οικογένεια θα είναι πολύ δύσκολη καθώς σιγά – σιγά (βασανιστικά θα έλεγα...) μας αποκαλύπτεται πως η ομάδα ανθρώπων με την οποία ζούσε η Martha ήταν μια αίρεση με φαλλοκρατικές και αρχέγονες ιδέες που όταν έγιναν επικίνδυνες αποφάσισε να δραπετεύσει. Το κακό όμως έχει ήδη γίνει. Η Martha που έγινε Marcy May δεν μπορεί να ξεχωρίσει το πριν με το μετά, το σωστό από το λάθος και δημιουργεί προβλήματα και στην αδερφή της αλλά και στον ίδιο της τον εαυτό. Καταδιώκεται από τις εντολές του δέσμιου της αλλά και από τον φόβο πως την αναζητά. Άρε ψυχολόγος που μας χρειάζεται!!!

Write a comment...
Λοιπόν επειδή διάβασα διάφορα για την συγκεκριμένη ταινία και περίμενα πολλά περισσότερα δεν ξέρω ούτε πως να ξεκινήσω την κριτική μου αλλά ούτε και πως να την τελειώσω! Σκέφτηκα πριν την δούμε με την ξαδέρφη Ελένη πως μπορεί και να είναι από τις πολύ καλές ταινίες ψυχολογικού θρίλερ. Τώρα που την είδα δεν μπορώ να πω πως ήτανε και θρίλερ... Καταρχάς μέχρι να πιάσεις το νόημα... η ταινία τελειώνει! Και ΟΧΙ γιατί είναι μικρής διάρκειας (102 ολόκληρα λεπτά είναι τούτα!) αλλά γιατί πολύ απλά... τελειώνει! Και το κακό είναι πως έχει μεγάλο ενδιαφέρον και πολύ καλό σενάριο και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το αριστούργημα που περιγράφουν όλες οι κριτικές που διάβασα. Αλλά ρε παιδιά... δεν έχει τέλος σας λέω! Απλά την κόβουν στα ξαφνικά! Αυτά τα σκηνοθετικά και σεναριακά τερτίπια που όλοι τα θαυμάζουν με σπάνε τα νεύρα! Επίσης είναι πολύ αργή ταινία. Το σχόλιο στην περιγραφή πιο πάνω που είναι στην παρένθεση το εννοώ. Αν δεν σας αρέσουν οι ταινίες που μιλάνε λίγο να είστε προετοιμασμένοι! Δεν μπορώ να σας πω να μην την δείτε όμως. Αξίζει καταρχήν γι'αυτό το κορίτσι, την Elizabeth Olsen, που ευτυχώς δεν μοιάζει σε τίποτα στις αδερφές της που θεωρώ απλά ατάλαντες και απαράδεκτες! Ως προς το υποκριτικό τους ταλέντο τουλάχιστον γιατί προσωπικά μπορεί και να είναι τα καλύτερα κορίτσια, δεν ξέρω, δεν είμαι Θεός!!! Η ερμηνεία της είναι πάρα πολύ καλή και οι εναλλαγές που κάνει από τρομαγμένη σε θυμωμένη, προβληματισμένη, χαμένη και ενίοτε και φυσιολογική είναι πολλές και απίστευτα καλές. Επίσης είναι από τις λίγες ταινίες που το “μπρος – πίσω”, αυτό το flashback που κάνει στο παρελθόν και στο τώρα είναι από τα πιο επιτυχημένα που έχω δει. Σε τέτοιο σημείο που αναρωτιέσαι τώρα αυτό είναι πραγματικό ή το φαντάζεται πάλι? Είναι δυνατή ταινία. Αυτό μπορώ να σας το πω με σιγουριά! Αλλά σε αφήνει με πολλά ερωτηματικά. Και για μένα αυτό είναι μείον. Άλλο να σου δίνει στοιχεία και να μπορείς να βγάλεις το δικό σου συμπέρασμα και άλλο να μην σου δίνει τίποτα. Εμένα μου φάνηκε πως παίζει να έχει και συνέχεια, κάτι πολύ απίθανο για τέτοιο σενάριο. Από μουσικής άποψης δεν έχω απολύτως τίποτα να σας πω. Η ταινία δεν έχει πολλές σκηνές που έχει μουσική. Το μόνο τραγούδι που υπάρχει είναι αυτό του Patrick που μετά την μύηση την Marcy May στην αίρεση αποκτά και το δικό της τραγούδι. Επίσης έχει και 2 ακόμη σκηνές με κάποιους άνδρες από την αίρεση να προσπαθούν να παίξουν κιθάρα απλά μουρμουρίζοντας... Μεγάλη επιτυχία σας λέω! Τα σουξέ του 2012!

Like!
Που δεν ήταν μια συνηθισμένη αμερικάνικη ταινία. Που δεν με απογοήτευσε η αδερφή των καταστροφικών διδύμων αλλά και το πετυχημένο flashback.

Dislike!
Πολλά κενά, λίγο αργή ταινία και ένα απότομο τέλος! Επίσης ένα προσωπικό σχόλιο που ξέχασα πιο πάνω... Πόσο χρονών είναι η Martha στην ταινία? 20? Γιατί βάση σεναρίου έμενε στο κοινόβιο 2 χρόνια περίπου. Και 3 σας λέω εγώ. Πριν από αυτό φύτρωσε? Ναι μεν γίνεται πλύση εγκεφάλου και αυτός είναι και ο σκοπός μιας αίρεσης αλλά ρε γαμώτο... Μέχρι τα 16 σου, κάποιες αρχές και κάποια βιώματα τα έχεις. Απλά τα διέγραψε ο εγκέφαλός της? Ότι κι αν είχε περάσει στα παιδικά της χρόνια δεν μπορώ να το δικαιολογήσω.

Share!
Να σας δώσω μια πληροφορία που διάβασα για τα τρία διαφορετικά ονόματα της ταινίας. Το Martha είναι το πραγματικό όνομα της ηρωίδας. Το Marcy May είναι το όνομα που της έδωσαν στο κοινόβιο. Το Marlene για να μην αναρωτιέστε ακούγεται σε μια σκηνή που βρίσκεται αυτή στο κοινόβιο και σηκώνει το τηλέφωνο. Στον τοίχο ακριβώς πάνω από το τηλέφωνο έχει κάτι περίεργα ορνιθοσκαλίσματα... Αν προσέξετε την σκηνή η Martha απαντά στο τηλέφωνο ως Marlene Lewis. Όλες οι κοπέλες στο κοινόβιο συστήνονται στο τηλέφωνο ως Marlene και οι άνδρες ως Michael και γράφει επίσης στον τοίχο: Ask 3 questions, Repeat name και κάτι ακόμη που δεν μπόρεσα να το ξεχωρίσω. Επίσης με κεφαλαία αναφέρει τα δυο ονόματα, Marlene και Michael Lewis. Προφανώς είναι οι οδηγίες που πρέπει να ακολουθούν όταν σηκώνουν το τηλέφωνο.

ShareThis