fwto

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Guy Ritchie. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Guy Ritchie. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Snatch


Πρωταγωνιστούν: Jason Statham, Brad Pitt, Benicio Del Toro
Σκηνοθεσία: Guy Ritchie
Εναλλακτικός τίτλος: "Αυτό το διαμάντι...ποιος θα το αρπάξει;"

Υπόθεση: Ο Turkish και ο αφελής συνεργάτης του Tommy, ασχολούνται με το παράνομο στοίχημα αγώνων πυγμαχίας και προσπαθούν να πιάσουν την καλή! Στην προσπάθειά τους αυτή, μπλέκουν με τον κακοποιό και αρχι-μαφιόζο του λονδρέζικου υποκόσμου, τον Brick Top και μπαίνουν σε μπελάδες όταν, από ένα λάθος τους χάνουν τον μποξέρ που θα συμμετείχε στους στημένους αγώνες, όταν αυτός μπλέκει σε έναν καυγά με έναν Ιρλανδό τσιγγάνο, τον Mickey O' Neil, ο οποίος όμως τυγχάνει να έχει φοβερή γροθιά. Έτσι τον πείθουν να συμμετάσχει αυτός στους αγώνες αλλά ο Mickey δυσκολεύεται να καταλάβει ότι πρέπει να χάνει, γιατί το παιχνίδι είναι στημένο και βάζει σε ακόμη μεγαλύτερους μπελάδες τους επίδοξους στοιχηματζίδες! Εν τω μεταξύ, ένα τεράστιο διαμάντι κλέβεται στην Αμβέρσα και βρίσκεται στα χέρια του τζογαδόρου κλέφτη Franky Four Fingers, ο οποίος καταλήγει να το περιφέρει κάπου στον Λονδίνο και μια πλειάδα κακοποιών, μαφιόζων, κλεφτών, γκάνγκστερ και άλλων "λουλουδιών" του υποκόσμου να προσπαθούν να το βρουν απεγνωσμένα και να του το πάρουν με παράδοξες μεθόδους, μπλέκοντας έτσι ο ένας με τον άλλον και στο τέλος, όλοι μαζί...

Για πες, για πες: Κανονικά τώρα, πέντε μέρες πριν τα Χριστούγεννα θα έπρεπε να είμαι σε άλλο mood και να σας έγραφα προφανώς για μια γλυκανάλατη, οικογενειακή γιορτινή ταινία! Που ίσως να γίνει κι αυτό εντός των ημερών αν και σιχαίνομαι τα Χριστούγεννα και θα βγάλω φλύκταινες την ώρα που θα την γράφω! Σας προειδοποιώ! Αλλά...έλα μου ντε που ζούμε σε μια χώρα που δεν πτοείται από καμιά γιορτή, διάθεση και περίοδο, ειδικά όταν έχει να κάνει με...αρπαχτές και κομπίνες! Έτσι με αφορμή την τελευταία, ανεκδιήγητη περιπέτεια του κ. Λιάπη με τις πλαστές πινακίδες του τζιπ του (δεν θα μπω καν στον κόπο να σχολιάσω το γεγονός! Μεγάλοι άνθρωποι είσαστε, ας κρίνετε μόνοι σας!), μου δόθηκε η καλύτερη αφορμή να γράψω για την ταινία που ο τίτλος της και μόνο, ταιριάζει γάντι στην ελληνική, παράλογη πραγματικότητα! Αλλά, και για να αρχίσω να περνάω σιγά-σιγά και στα περί της ταινίας, μπορώ να πω ότι εκφράζει απόλυτα και την λογική και την όλη διάθεση που διαχέει την δομή και το περιεχόμενο της ταινίας! Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι μοιάζει ο σκηνοθέτης της, ο πρώην "Mr Madonna", ο κύριος Guy Ritchie να βολεύτηκε και να αρκέστηκε να κάνει μια "αρπαχτή" από την προηγούμενη, επιτυχημένη (όχι μόνο εμπορικά αλλά και σκηνοθετικά-καλλιτεχνικά) ταινία του, αυτή των "Δύο καπνισμένων Κανών" και να εξασφαλίσει, άκοπα και χωρίς να ρισκάρει ιδιαιτέρως, μια σίγουρη επιτυχία! Συν του ότι, σεναριακά η ταινία..."αρπάζει" από όποια παράλογη και περίεργη γωνιά του λονδρέζικου υποκόσμου μπορεί και περιπλέκει τόσους πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να τους ανακαλέσεις όλους στη μνήμη σου ή να θυμηθείς τι ακριβώς ρόλο βαράνε όλοι αυτοί στην υπόθεση! Αλλά...να σας πω κάτι; Είναι τόσο cool, χαβαλετζίδικη, γρήγορη και γεμάτη δράση η ταινία αλλά, κυρίως, ο κάθε ένας χαρακτήρας που περιπλέκεται σε αυτήν, είναι τόσο ατακαδόρος, ιντριγκαδόρος, ξεχωριστός και πιασάρικος, που σε κάνει να ξεχνάς ποιος είναι ο καθένας και τι ακριβώς κάνει σε αυτή την παράξενη ταινία! Αν μπορέσεις να ξεπεράσεις το γεγονός ότι, από ένα σημείο και μετά δεν θα ξεχωρίζεις ποιος κακός είναι με το μέρος ποιου και ποιος κυνηγάει ποιον ή ποιος προσπαθεί να βρει/κλέψει τι και από ποιον, τότε θα απολαύσεις μια χαρακτηριστική ταινία δράσης και περιπέτειας, με αρκετό βρετανικό χιούμορ, που ξεκίνησε καλά ο Guy Ritchie να πλασάρει αλλά κάπου στην πορεία, έπεσε μόνος του στην παγίδα του να αντιγράφει τον εαυτό του και να αρκείται απλώς στο να "αναμασά" την ίδια ή, έστω, παραπλήσια ιστορία συνέχεια! Τουλάχιστον όμως, οι δικές του "Αρπαχτές" σε κάνουν να γελάς και να νιώθεις πολύ cool τύπος, ενώ οι "αρπαχτές" εδώ των "δικών μας παιδιών", το λιγότερο που σε κάνουν να νιώθεις είναι... πολύ μ@κάκας! Διαλέξτε και πάρτε λοιπόν! 

Με αρέσει: Ο Brad Pitt, ως Ιρλανδός τσιγγάνος που μιλά την...βρετανική τσιγγάνικη διάλεκτο με ιρλανδική προφορά, ήταν απλά απολαυστικός! Αν και είμαι σίγουρη, ότι και οι Βρετανοί που είδαν την ταινία, χρειάστηκαν οπωσδήποτε υπότιτλους για να τον καταλάβουν! Γενικά, μου άρεσε αυτή η χιουμοριστική γκανγκστερική ιδιαιτερότητα που διέκρινε όλους τους χαρακτήρες της ταινίας! Εξάλλου, αυτοί ήταν και το μεγάλο ατού της...

Δεν με αρέσει: Που, στην προσπάθεια μου, να ανακαλέσω στην μνήμη την υπόθεση και το σενάριο της ταινίας, μιας και έχει περάσει κάμποσος καιρός από τότε που την είδα, διαπίστωσα ότι δυσκολεύτηκα να θυμηθώ ποιο ακριβώς ήταν το περιεχόμενο της! Και αυτό είναι κακό και οφείλεται προφανώς σε αυτή την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και την γρήγορη δράση της ταινίας που, στην προσπάθειά της να μας τα δείξει όλα, μάλλον αρκέστηκε σε φευγαλέες και πρόχειρες αναφορές και αναλύσεις! Μα ήταν μπλεγμένη και όλη η μαφία του Λονδίνου εκεί μέσα! Που να τους προλάβει όλους! 

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο Brad Pitt, που ήταν μεγάλος φαν των "Δύο καπνισμένων Κανών" , προσέγγισε τον Guy Ritchie και του ζήτησε έναν ρόλο στην ταινία! Όταν όμως ο σκηνοθέτης διαπίστωσε την αδυναμία του Pitt  να πετύχει την βρετανική προφορά, τότε του έδωσε τον ρόλο του Mickey the Gipsy! Και νομίζω πως δικαιώθηκε πλήρως για την επιλογή του!           

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Sherlock Holmes



Υπόθεση : Έχοντας ¨πιάσει¨ τον λόρδο Blackwood (Mark Strong), έναν κατά συρροή δολοφόνο και μάγο, ο ντεντέκτιβ Sherlock Holmes (Robert Downey Jr.) και o βοηθός του Dr. Watson (Jude Law), ήταν σίγουρος ότι η υπόθεση είχε κλείσει. Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που ο λόρδος Blackwood επιστρέφει μυστηριωδώς από τους νεκρούς, δίνοντας υπόσχεση πως το αιματοκύλισμα θα συνεχιστεί. Ο Holmes πρέπει να αντιμετωπίσει τον διαξιφισμό του, με την αρραβωνιαστικιά του συναδέλφου του, τον ανόητο διευθυντή της Scotland Yard, τον σκοτεινό πειρασμό που εκπέμπει η Irene Adler (Rachel McAdams), έναν ιστό από δολοφονίες, μπόλικο μυστήριο και μαύρη μαγεία, για να καταφέρει επιτέλους να λύσει το μυστήριο της νεκρανάστασης του λόρδου Blackwood.


Γενικά : Το γενικό συναίσθημα είναι ότι η ταινία είναι αρκετά καλή, και πως είναι μια σίγουρη πρόταση για να δεις. Η υπόθεση και το σενάριο τρέχουν με χίλια και δεν την προλαβαίνει, όχι ότι δεν καταλαβαίνεις, απλά όλα γίνονται πολύ γρήγορα, από το πρώτο λεπτό μπαίνεις στην δράση, καθώς σου δείχνει, πως μια υπόθεση φτάνει στο τέλος της. Αργότερα, βέβαια, σου λέει πως τελικά η υπόθεση δεν έκλεισε και ότι όλα τώρα αρχίζουν. Κυνηγητό, μεταμφιέσεις, εκρήξεις, πολεμικές τέχνες, πολύ μυστήριο, λίγο χιούμορ, καλές ερμηνείες και τρομερή φωτογραφία, αυτά προσφέρει η ταινία, ότι δηλαδή χρειάζεται το κοινό από μια περιπέτεια μυστηρίου. Ο Robert Downey Jr. έχει αρχίσει να γίνετε ένας από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, πολύ ταλαντούχος, έδωσε μια σύγχρονη νότα στον χαρακτήρα του περίφημου Holmes από άλλες παλαιότερες εκδοχές που έχουμε γνωρίσει. Κάπου εδώ θα πρέπει να πω και για τον Jude Law. Θα πω ότι ήταν καλός, ΤΕΛΟΣ... Βλέπετε δεν τον συμπαθώ από τότε που έπαιξε τον Alfie, αλλά πάντα καλός ηθοποιός. Τι να πω για την Rachel McAdams; Ότι απλά την λατρεύω, την θεωρώ πολύ ταλαντούχα και πολύ όμορφη (σε αυτή την ταινία όχι και τόσο, φταίνε τα μαλλιά), το αρνητικό είναι πως δόθηκε στον ρόλο της μεγάλο βάρος, ενώ στα βιβλία εμφανίζετε μόνο μια φορά. Την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Guy Ritchie (πρώην κύριος Μαντόνα, Τραγικό!!!), και από ότι ξέρω η ταινία θα έχει και συνέχεια, που θα σκηνοθετήσει ο ίδιος. Ένα έχω να πω: «κρίμα πολύ κρίμα», η σκηνοθεσία ήταν πολύ μέτρια, έως αστεία, μέχρι και ένα 15χρονο θα έβλεπε τα λάθη του Guy. Πλήρως απογοητευμένος από την Αμερικανιά του Βρετανού Guy και γενικά από το σκηνοθετικό του ταλέντο, αλλά τελικά ικανοποιημένος από το γενικό συναίσθημα που αφήνει η ταινία.


Αγαπημένη σκηνή : Μου άρεσε πολύ η ιδέα να βλέπουμε σε αργή κίνηση και πολύ πριν γίνουν, κάποια πολεμικά χτυπήματα που έκανε ο Holmes, στους αντίπαλους του। Οπτικά ήταν τέλειο, τρομερή φωτογραφία!!!


Χειρότερη σκηνή : Είναι , που λες η σκηνή όπου ο Holmes παλεύει με έναν Γάλλο ¨γορίλα¨ και κάποια στιγμή πιάνει ένα ματζαφλάρι , που εκπέμπει ηλεκτρισμό, και το καρφώνει στο ¨γορίλα¨, ενώ εκείνος κρατά σφιχτά τον Holmes. Φυσικά το ηλεκτρικό ρεύμα από το ματζαφλάρι πετάει μακριά τον Γαλλόφωνο πιθηκοειδές (λίγο υπερβολικά μακριά, αλλά το κάναμε γαργάρα!!!), αλλά ο Holmes έμεινε άθικτος από την ηλεκτρική εκκένωση. Η ερώτηση: Γιατί έμεινε άθικτος ο Holmes οεο;; Αφού ο ¨γορίλας¨ τον κράταγε σφιχτά, γιατί δεν τον χτύπησε και εκείνον το ρεύμα… Αυτό για να βγάλω το άχτι μου, για την σκηνοθεσία!!!


Δες την : Γιατί κακά τα ψέματα είναι μια καλή ταινία, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον σου από την πρώτη στιγμή, μέχρι την τελευταία.



Μην την δεις : Ίσως να υπάρξουν στιγμές που να σου φανεί πολύ Αμερικάνικο όλο αυτό. Πολύ υπερβολή στις περισσότερες σκηνές.


Με ποιον να την δεις : Με την παρέα σου, επειδή την έχεις παραμελήσει, ντροπή!!!


Μην την δεις με : Λογικά θα έλεγα με την κοπέλα σου, αλλά από την άλλη δεν είναι η περιπέτεια τύπου Die Hard, πιστεύω ότι θα της αρέσει, δοκίμασε।



ShareThis