Snatch

Πρωταγωνιστούν: Jason Statham, Brad Pitt, Benicio Del Toro

Σκηνοθεσία: Guy Ritchie

Εναλλακτικός τίτλος: "Αυτό το διαμάντι...ποιος θα το αρπάξει;"

Υπόθεση: Ο Turkish και ο αφελής συνεργάτης του Tommy, ασχολούνται με το παράνομο στοίχημα αγώνων πυγμαχίας και προσπαθούν να πιάσουν την καλή! Στην προσπάθειά τους αυτή, μπλέκουν με τον κακοποιό και αρχι-μαφιόζο του λονδρέζικου υποκόσμου, τον Brick Top και μπαίνουν σε μπελάδες όταν, από ένα λάθος τους χάνουν τον μποξέρ που θα συμμετείχε στους στημένους αγώνες, όταν αυτός μπλέκει σε έναν καυγά με έναν Ιρλανδό τσιγγάνο, τον Mickey O' Neil, ο οποίος όμως τυγχάνει να έχει φοβερή γροθιά. Έτσι τον πείθουν να συμμετάσχει αυτός στους αγώνες αλλά ο Mickey δυσκολεύεται να καταλάβει ότι πρέπει να χάνει, γιατί το παιχνίδι είναι στημένο και βάζει σε ακόμη μεγαλύτερους μπελάδες τους επίδοξους στοιχηματζίδες! Εν τω μεταξύ, ένα τεράστιο διαμάντι κλέβεται στην Αμβέρσα και βρίσκεται στα χέρια του τζογαδόρου κλέφτη Franky Four Fingers, ο οποίος καταλήγει να το περιφέρει κάπου στον Λονδίνο και μια πλειάδα κακοποιών, μαφιόζων, κλεφτών, γκάνγκστερ και άλλων "λουλουδιών" του υποκόσμου να προσπαθούν να το βρουν απεγνωσμένα και να του το πάρουν με παράδοξες μεθόδους, μπλέκοντας έτσι ο ένας με τον άλλον και στο τέλος, όλοι μαζί...

Για πες, για πες: Κανονικά τώρα, πέντε μέρες πριν τα Χριστούγεννα θα έπρεπε να είμαι σε άλλο mood και να σας έγραφα προφανώς για μια γλυκανάλατη, οικογενειακή γιορτινή ταινία! Που ίσως να γίνει κι αυτό εντός των ημερών αν και σιχαίνομαι τα Χριστούγεννα και θα βγάλω φλύκταινες την ώρα που θα την γράφω! Σας προειδοποιώ! Αλλά...έλα μου ντε που ζούμε σε μια χώρα που δεν πτοείται από καμιά γιορτή, διάθεση και περίοδο, ειδικά όταν έχει να κάνει με...αρπαχτές και κομπίνες! Έτσι με αφορμή την τελευταία, ανεκδιήγητη περιπέτεια του κ. Λιάπη με τις πλαστές πινακίδες του τζιπ του (δεν θα μπω καν στον κόπο να σχολιάσω το γεγονός! Μεγάλοι άνθρωποι είσαστε, ας κρίνετε μόνοι σας!), μου δόθηκε η καλύτερη αφορμή να γράψω για την ταινία που ο τίτλος της και μόνο, ταιριάζει γάντι στην ελληνική, παράλογη πραγματικότητα! Αλλά, και για να αρχίσω να περνάω σιγά-σιγά και στα περί της ταινίας, μπορώ να πω ότι εκφράζει απόλυτα και την λογική και την όλη διάθεση που διαχέει την δομή και το περιεχόμενο της ταινίας! Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι μοιάζει ο σκηνοθέτης της, ο πρώην "Mr Madonna", ο κύριος Guy Ritchie να βολεύτηκε και να αρκέστηκε να κάνει μια "αρπαχτή" από την προηγούμενη, επιτυχημένη (όχι μόνο εμπορικά αλλά και σκηνοθετικά-καλλιτεχνικά) ταινία του, αυτή των "Δύο καπνισμένων Κανών" και να εξασφαλίσει, άκοπα και χωρίς να ρισκάρει ιδιαιτέρως, μια σίγουρη επιτυχία! Συν του ότι, σεναριακά η ταινία..."αρπάζει" από όποια παράλογη και περίεργη γωνιά του λονδρέζικου υποκόσμου μπορεί και περιπλέκει τόσους πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να τους ανακαλέσεις όλους στη μνήμη σου ή να θυμηθείς τι ακριβώς ρόλο βαράνε όλοι αυτοί στην υπόθεση! Αλλά...να σας πω κάτι; Είναι τόσο cool, χαβαλετζίδικη, γρήγορη και γεμάτη δράση η ταινία αλλά, κυρίως, ο κάθε ένας χαρακτήρας που περιπλέκεται σε αυτήν, είναι τόσο ατακαδόρος, ιντριγκαδόρος, ξεχωριστός και πιασάρικος, που σε κάνει να ξεχνάς ποιος είναι ο καθένας και τι ακριβώς κάνει σε αυτή την παράξενη ταινία! Αν μπορέσεις να ξεπεράσεις το γεγονός ότι, από ένα σημείο και μετά δεν θα ξεχωρίζεις ποιος κακός είναι με το μέρος ποιου και ποιος κυνηγάει ποιον ή ποιος προσπαθεί να βρει/κλέψει τι και από ποιον, τότε θα απολαύσεις μια χαρακτηριστική ταινία δράσης και περιπέτειας, με αρκετό βρετανικό χιούμορ, που ξεκίνησε καλά ο Guy Ritchie να πλασάρει αλλά κάπου στην πορεία, έπεσε μόνος του στην παγίδα του να αντιγράφει τον εαυτό του και να αρκείται απλώς στο να "αναμασά" την ίδια ή, έστω, παραπλήσια ιστορία συνέχεια! Τουλάχιστον όμως, οι δικές του "Αρπαχτές" σε κάνουν να γελάς και να νιώθεις πολύ cool τύπος, ενώ οι "αρπαχτές" εδώ των "δικών μας παιδιών", το λιγότερο που σε κάνουν να νιώθεις είναι... πολύ μ@κάκας! Διαλέξτε και πάρτε λοιπόν! 

Με αρέσει: Ο Brad Pitt, ως Ιρλανδός τσιγγάνος που μιλά την...βρετανική τσιγγάνικη διάλεκτο με ιρλανδική προφορά, ήταν απλά απολαυστικός! Αν και είμαι σίγουρη, ότι και οι Βρετανοί που είδαν την ταινία, χρειάστηκαν οπωσδήποτε υπότιτλους για να τον καταλάβουν! Γενικά, μου άρεσε αυτή η χιουμοριστική γκανγκστερική ιδιαιτερότητα που διέκρινε όλους τους χαρακτήρες της ταινίας! Εξάλλου, αυτοί ήταν και το μεγάλο ατού της...

Δεν με αρέσει: Που, στην προσπάθεια μου, να ανακαλέσω στην μνήμη την υπόθεση και το σενάριο της ταινίας, μιας και έχει περάσει κάμποσος καιρός από τότε που την είδα, διαπίστωσα ότι δυσκολεύτηκα να θυμηθώ ποιο ακριβώς ήταν το περιεχόμενο της! Και αυτό είναι κακό και οφείλεται προφανώς σε αυτή την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και την γρήγορη δράση της ταινίας που, στην προσπάθειά της να μας τα δείξει όλα, μάλλον αρκέστηκε σε φευγαλέες και πρόχειρες αναφορές και αναλύσεις! Μα ήταν μπλεγμένη και όλη η μαφία του Λονδίνου εκεί μέσα! Που να τους προλάβει όλους! 

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο Brad Pitt, που ήταν μεγάλος φαν των "Δύο καπνισμένων Κανών" , προσέγγισε τον Guy Ritchie και του ζήτησε έναν ρόλο στην ταινία! Όταν όμως ο σκηνοθέτης διαπίστωσε την αδυναμία του Pitt  να πετύχει την βρετανική προφορά, τότε του έδωσε τον ρόλο του Mickey the Gipsy! Και νομίζω πως δικαιώθηκε πλήρως για την επιλογή του!