Hitchcock (2012)

Πρωταγωνιστούν: Anthony Hopkins, Helen Mirren, Scarlett Johansson, Toni Collette, Jessica Biel

Σκηνοθεσία: Sacha Gervasi

Εναλλακτικός τίτλος:"Δες πρώτα το "Ψυχώ", αν θες να βγάλεις άκρη!"

Υπόθεση: Το 1960, ο Alfred Hitchcock (Anthony Hopkins), είναι ένας επιτυχημένος σκηνοθέτης, αναγνωρισμένος στο Χόλιγουντ για τις ταινίες του. Με αφορμή μια δημοσιογραφική ερώτηση, για το αν θα έπρεπε, στα 60 του χρόνια κι πάνω στο απόγειο της καριέρας του, να αρχίσει να σκέφτεται το ενδεχόμενο της αποχώρησης του από τα σκηνοθετικά δρώμενα, ο ταλαντούχος αλλά ιδιόρρυθμος σκηνοθέτης, πεισμώνει και αποφασίζει η επόμενη ταινία του να ταράξει τα δρώμενα κι να αποδείξει ότι δεν έχει χάσει ακόμη το ταλέντο και την πρωτοτυπία του. Έτσι ψάχνει και βρίσκει την επόμενη ιστορία του, σε ένα β' διαλογής βιβλίο, το "Psycho" του, σχετικά άσημου συγγραφέα, Robert Bloch που πραγματεύεται την πραγματική ιστορία του ψυχοπαθή δολοφόνου Ed Gains. Όλοι όμως, από τα κινηματογραφικά στούντιο, τους παραγωγούς και την επιτροπή λογοκρισίας, βρίσκουν τολμηρό και προκλητικό το εγχείρημα του και αρνούνται να τον χρηματοδοτήσουν. Με μόνο σύμμαχο, την σύζυγό του και αφανή συνεργάτιδά του όλα αυτά τα χρόνια, Alma Reville (Helen Mirren), ρισκάρει την περιουσία και την καριέρα του και ξεκινά τα γυρίσματα του "Psycho"...

Για πες, για πες: Είναι κάποια πρόσωπα, ανεξαρτήτως σε ποιον τομέα κι αν ειδικεύονται, που ακόμη κι αν δεν έχεις ιδέα του έργου που έχουν προσφέρει, σου είναι ήδη γνωστοί κι θεωρείται δεδομένη η αυθεντία και η αξία τους! Ένα τέτοιο πρόσωπο, στον χώρο του παγκόσμιου κινηματογράφου, είναι ο Alfred Hitchcock, που, ακόμη κι αν δεν έχεις παρακολουθήσει ούτε μία ταινία του, τον ξέρεις ούτως ή άλλως αλλά, κυρίως, ξέρεις ότι πρόκειται για έναν σημαντικό και μεγάλο σκηνοθέτη! Διότι, ουδείς δεν βρέθηκε ποτέ να αμφισβητεί το ταλέντο του, οπότε η αυθεντία του είναι αδιαμφισβήτητη και...out of question! Έτσι, έρχομαι κι εγώ κάπου εδώ να σας πω πως, ανήκω στην κατηγορία αυτών που δεν έχουν παρακολουθήσει το έργο αυτού του ιερού τέρατος του κινηματογράφου, (πέρα από το "The Birds" και, ομολογουμένως, μου πήρε έκτοτε αρκετό καιρό ώσπου να ξεπεράσω την φοβία μου ως προς καθετί πετούμενο!), αλλά σέβομαι απόλυτα την προσφορά του στον χώρο! Και...τι είναι αυτό, με το οποίο όλοι, μα όλοι, έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας τον "Θείο Άλφρεντ", όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν; Μα φυσικά, το "Psycho" και η περιβόητη σκηνή φόνου στο ντους! Εεε...αυτό θα σκέφτηκαν κι οι συντελεστές της ταινίας κι επέλεξαν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο κομμάτι της επαγγελματικής ζωής του μεγάλου σκηνοθέτη κι να μας δείξουν τα παρασκήνια από τα γυρίσματα της ταινίας και τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπισε ο Hitchcock, ώσπου τελικά να καταφέρει να γυρίσει και να ολοκληρώσει την μεγαλύτερη εμπορική και καλλιτεχνική του επιτυχία! Παράλληλα όμως, ασχολούνται και με την ιδιόρρυθμη αλλά πιστή κι αφοσιωμένη σχέση του Alfred με την γυναίκα του Alma, η οποία στάθηκε δίπλα του κι ως συνεργάτιδα, πάντα όμως ως ο αφανής ήρωας και χωρίς να χαίρει της ανάλογης αναγνώρισης για την προσφορά της στο έργο του συζύγου της. Ποιο είναι όμως το μεγάλο πρόβλημα της συγκεκριμένης ταινίας; Ότι επιλέχθηκε για να σκηνοθετήσει μια ταινία που πραγματεύεται την ιστορία ενός από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών, ένας σκηνοθέτης που...ουσιαστικά κάνει το ντεμπούτο του εδώ, με την, μόλις, πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους! Διότι, ο Sacha Gervasi το μόνο που έχει να επιδείξει στο σκηνοθετικό χώρο, είναι ένα μουσικοβιογραφικό ντοκιμαντέρ  για το συγκρότημα Anvil (ποιοι είναι αυτοί, μη με ρωτάτε! Ιδέα δεν έχω!). Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ότι είναι πολύ "μικρός" μπροστά στο μεγαλείο του Hitchcock, οπότε επέλεξε να ακολουθήσει μια "σταθερή" κι ασφαλή οδό κι να περιοριστεί σε μια απλή ντοκιμαντερίστικη και τηλεοπτική, θα έλεγε κανείς, σκηνοθετική προσέγγιση, χωρίς να καταφέρνει να εμβαθύνει στην πλούσια και ιδιόρρυθμη προσωπικότητα του Hitchcock ή και, των υπόλοιπων πρωταγωνιστών καθώς και να αναδείξει κάτι καινούριο ή, έστω, κάποιο σημείο κορύφωσης στην, μόλις 98 λεπτών, ταινία του! Προφανώς, δεν είχε και την εμπειρία για να το κάνει αφού αποτυγχάνει να κατευθύνει σωστά και το καστ των ηθοποιών που έχει στα χέρια του. Θα μου πεις, όσο άπειρος κι αν είναι ο σκηνοθέτης, εδώ μιλάμε για δύο μεγαθήρια της υποκριτικής κι εννοώ τον Anthony Hopkins και την Helen Mirren που υποδύονται το πρωταγωνιστικό ζευγάρι! Αλλά έχω την αίσθηση πως αναλώθηκαν όλοι περισσότερο στο να επιχειρήσουν να φέρουν, όσο πιο κοντά στο αυθεντικό γίνεται, την φιγούρα του ηθοποιού με αυτή του ανθρώπου που υποδύεται, με αποτέλεσμα να έχουμε έναν Hopkins να αρκείται απλά στο να μιμείται τον Hitchcock! Πιο καλή ήταν η Mirren, σε βαθμό μάλιστα που να κλέβει τις εντυπώσεις από τον κυρίως πρωταγωνιστή!  Όσο για τις Scarlett Johansson και Jessica Biel, που υποδύονται την Janet Leigh και την Vera Miles αντίστοιχα, (πρωταγωνίστριες στο αυθεντικό "Psycho"), μάλλον περνούν απαρατήρητες! Και, γενικά, μια εμμονή με λεπτομέρειες γύρω από την συγκεκριμένη ταινία υπήρχε, οπότε καλό θα ήταν, να την έχεις παρακολουθήσει ήδη πριν μπεις στον κόπο να δεις το "Hitchcock", γιατί διαφορετικά μπορεί να χαθείς λιγάκι αν δεν έχεις ιδέα περί τίνους πρόκειται! Γενικά, πιστεύω πως θα ήταν καλύτερο, ειδικά όταν μιλάμε για βιογραφίες τέτοιου μεγέθους καλλιτεχνών, να αναλαμβάνουν την σκηνοθετική επιμέλεια, άνθρωποι με όσο το δυνατόν περισσότερη εμπειρία! Ειδικά στην προκειμένη περίπτωση, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε μέχρι και για ιεροσυλία!

Με αρέσει: Που, παρακολουθώντας το "Hitchcock", έμαθα άγνωστες πληροφορίες για την ζωή και την καριέρα του, που με παρακίνησαν να μάθω περισσότερα για αυτόν και να ψάξω εκτενέστερα το έργο του!

Δεν με αρέσει: Που, τελικά, οι όποιοι εντυπωσιασμοί και εκπλήξεις μας επιφύλασσε η ταινία, περιορίστηκαν απλά στην μεταμόρφωση του A.Hopkins και στην "επιφάνεια" του όλου εγχειρήματος, χωρίς να εμβαθύνει σε πιο ουσιαστικές λεπτομέρειες! 

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Επειδή έχει πολύ ζουμί η υπόθεση του κύριου Hitchcock και, επειδή βαριέμαι τώρα να το ψάξω, σε παραπέμπω λοιπόν στο Wikipedia, για να το ψάξεις μόνος σου, μπας και ξεστραβωθείς!