Υπόθεση : Έχοντας ¨πιάσει¨ τον λόρδο Blackwood (Mark Strong), έναν κατά συρροή δολοφόνο και μάγο, ο ντεντέκτιβ Sherlock Holmes (Robert Downey Jr.) και o βοηθός του Dr. Watson (Jude Law), ήταν σίγουρος ότι η υπόθεση είχε κλείσει. Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που ο λόρδος Blackwood επιστρέφει μυστηριωδώς από τους νεκρούς, δίνοντας υπόσχεση πως το αιματοκύλισμα θα συνεχιστεί. Ο Holmes πρέπει να αντιμετωπίσει τον διαξιφισμό του, με την αρραβωνιαστικιά του συναδέλφου του, τον ανόητο διευθυντή της Scotland Yard, τον σκοτεινό πειρασμό που εκπέμπει η Irene Adler (Rachel McAdams), έναν ιστό από δολοφονίες, μπόλικο μυστήριο και μαύρη μαγεία, για να καταφέρει επιτέλους να λύσει το μυστήριο της νεκρανάστασης του λόρδου Blackwood.
Γενικά : Το γενικό συναίσθημα είναι ότι η ταινία είναι αρκετά καλή, και πως είναι μια σίγουρη πρόταση για να δεις. Η υπόθεση και το σενάριο τρέχουν με χίλια και δεν την προλαβαίνει, όχι ότι δεν καταλαβαίνεις, απλά όλα γίνονται πολύ γρήγορα, από το πρώτο λεπτό μπαίνεις στην δράση, καθώς σου δείχνει, πως μια υπόθεση φτάνει στο τέλος της. Αργότερα, βέβαια, σου λέει πως τελικά η υπόθεση δεν έκλεισε και ότι όλα τώρα αρχίζουν. Κυνηγητό, μεταμφιέσεις, εκρήξεις, πολεμικές τέχνες, πολύ μυστήριο, λίγο χιούμορ, καλές ερμηνείες και τρομερή φωτογραφία, αυτά προσφέρει η ταινία, ότι δηλαδή χρειάζεται το κοινό από μια περιπέτεια μυστηρίου. Ο Robert Downey Jr. έχει αρχίσει να γίνετε ένας από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, πολύ ταλαντούχος, έδωσε μια σύγχρονη νότα στον χαρακτήρα του περίφημου Holmes από άλλες παλαιότερες εκδοχές που έχουμε γνωρίσει. Κάπου εδώ θα πρέπει να πω και για τον Jude Law. Θα πω ότι ήταν καλός, ΤΕΛΟΣ... Βλέπετε δεν τον συμπαθώ από τότε που έπαιξε τον Alfie, αλλά πάντα καλός ηθοποιός. Τι να πω για την Rachel McAdams; Ότι απλά την λατρεύω, την θεωρώ πολύ ταλαντούχα και πολύ όμορφη (σε αυτή την ταινία όχι και τόσο, φταίνε τα μαλλιά), το αρνητικό είναι πως δόθηκε στον ρόλο της μεγάλο βάρος, ενώ στα βιβλία εμφανίζετε μόνο μια φορά. Την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Guy Ritchie (πρώην κύριος Μαντόνα, Τραγικό!!!), και από ότι ξέρω η ταινία θα έχει και συνέχεια, που θα σκηνοθετήσει ο ίδιος. Ένα έχω να πω: «κρίμα πολύ κρίμα», η σκηνοθεσία ήταν πολύ μέτρια, έως αστεία, μέχρι και ένα 15χρονο θα έβλεπε τα λάθη του Guy. Πλήρως απογοητευμένος από την Αμερικανιά του Βρετανού Guy και γενικά από το σκηνοθετικό του ταλέντο, αλλά τελικά ικανοποιημένος από το γενικό συναίσθημα που αφήνει η ταινία.
Αγαπημένη σκηνή : Μου άρεσε πολύ η ιδέα να βλέπουμε σε αργή κίνηση και πολύ πριν γίνουν, κάποια πολεμικά χτυπήματα που έκανε ο Holmes, στους αντίπαλους του। Οπτικά ήταν τέλειο, τρομερή φωτογραφία!!!
Χειρότερη σκηνή : Είναι , που λες η σκηνή όπου ο Holmes παλεύει με έναν Γάλλο ¨γορίλα¨ και κάποια στιγμή πιάνει ένα ματζαφλάρι , που εκπέμπει ηλεκτρισμό, και το καρφώνει στο ¨γορίλα¨, ενώ εκείνος κρατά σφιχτά τον Holmes. Φυσικά το ηλεκτρικό ρεύμα από το ματζαφλάρι πετάει μακριά τον Γαλλόφωνο πιθηκοειδές (λίγο υπερβολικά μακριά, αλλά το κάναμε γαργάρα!!!), αλλά ο Holmes έμεινε άθικτος από την ηλεκτρική εκκένωση. Η ερώτηση: Γιατί έμεινε άθικτος ο Holmes οεο;; Αφού ο ¨γορίλας¨ τον κράταγε σφιχτά, γιατί δεν τον χτύπησε και εκείνον το ρεύμα… Αυτό για να βγάλω το άχτι μου, για την σκηνοθεσία!!!
Δες την : Γιατί κακά τα ψέματα είναι μια καλή ταινία, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον σου από την πρώτη στιγμή, μέχρι την τελευταία.
Μην την δεις : Ίσως να υπάρξουν στιγμές που να σου φανεί πολύ Αμερικάνικο όλο αυτό. Πολύ υπερβολή στις περισσότερες σκηνές.
Με ποιον να την δεις : Με την παρέα σου, επειδή την έχεις παραμελήσει, ντροπή!!!
Μην την δεις με : Λογικά θα έλεγα με την κοπέλα σου, αλλά από την άλλη δεν είναι η περιπέτεια τύπου Die Hard, πιστεύω ότι θα της αρέσει, δοκίμασε।
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου