Dorian Gray

Υπόθεση : Ο νεαρός Doria Gray (Ben Barnes) έχοντας κληρονομήσει την περιουσία του πατέρα του, φτάνει στο πατρικό του, μετά από χρόνια. Εκεί γνωρίζει τον λόρδο Henry Wotton (Colin Firth) και τον ζωγράφο Basil Hallward (Ben Chaplin), ο οποίος αποφασίζει να κάνει το πορτρέτο του νεαρού. Κάποια στιγμή και από απερισκεψία, ο Dorian λέει πως θα πουλούσε την ψυχή του στον διάβολο, αν παρέμενε για πάντα νέος. Η ευχή του πραγματοποιείτε και δεν γέρασε ποτέ, η πραγματική του εικόνα απεικονιζόταν μόνο στον πορτρέτο του. Χρόνια αργότερα όταν όλοι είχαν γεράσει, έκτος από τον ίδιο, ο Henry Wotton αποφασίζει να διαλευκάνει το μυστήριο γύρω από την αφύσικη νεότητα του παλιού του φίλου, ανακαλύπτοντας το τρομερό μυστικό του.

Γενικά : Το θέμα της ταινία, κακά τα ψέματα είναι πιασάρικο, ένας άντρας για πάντα νέος, με έναν πίνακα που απεικόνιζε την πραγματική του εικόνα. Όλα αυτά καλά, αλλά μέχρι εκεί,.. η ταινία δεν έλεγε πολλά πράγματα εκτός από μια λέξη: σεξ, σεξ , σεξ!!! Πολύ σεχ και ασυδοσία, εφόσον ο Dorian δεν γερνούσε, έκανε ότι του κατέβαινε στο κεφάλι, έτσι αφέθηκε στον φιλήδονο κόσμο εκείνης της εποχής. Η υπόθεση τραβάει αρκετά, δεν είχε και μεγάλο ενδιαφέρον μόνο σε μερικά έως ελάχιστα σημεία ζωντάνευε λίγο το θέμα. Το μόνο που σε κινούσε την περίεργα ήταν να δεις πως απεικονιζόταν ο Dorian στον πίνακα καθώς περνούσαν τα χρόνια. Κατά την άποψη μου ούτε αυτό έγινε καλά, πολύ ερασιτεχνική δουλεία και δεν μου άρεσε το όλο θέμα με τα έντομα που έβγαιναν μέσα από το πίνακα. Ωραίο παλικάρι ο Ben Barnes αλλά δεν έπαιξε και πολύ καλά και τα μάτια του… τι ήταν πάλι αυτό με τα μάτια του…. πολύ μαύρα, μα πάρα πολύ μαύρα… δεν μου άρεσαν, να τα βγάλει! Ο Colin Firth από την άλλη έπαιξε καλά τον ξινό και κυνικό, αλλά έχω την εντύπωση πως η ταινία έγινε για αυτόν, αφού είχε μεγαλύτερο ρόλο και περισσότερα λόγια ακόμα και από τον πρωταγωνιστή. Είμαι σίγουρος πως ζήτησε και δικό του πίνακα αλλά μάλλον του το αρνήθηκαν. Το μόνο καλό ερμηνευτικά στην ιστορία είναι η Rebecca Hall, έπαιξε πολύ καλά, αλλά κράτησε λίγο, γιατί εμφανίζετε προς το τέλος της ταινίας. Σε γενικές γραμμές μια μέτρια ταινία, χωρίς τίποτα το αξιόλογο να πούμε για αυτήν.

Αγαπημένη σκηνή : Φωτογραφικά, η σκηνή στο μπαλκόνι, όπου έχει απίστευτο αέρα και έδωσε ένα πιο δραματικό τόνο στις ερμηνείες.

Χειρότερη σκηνή : Όταν ο Dorian μαθαίνει από τον αδελφό της κοπέλας, που έβγαινε τότε, ότι εκείνη πνίγηκε. Ήταν η σκηνή όπου η υποκριτική του Barnes ήταν απαίσια.

Δες την : Γιατί είσαι από τα άτομα που θέλει τα βιβλία που έχει διαβάσει να τα βλέπει στην μεγάλη οθόνη. Ακόμη η νεαρή Rebecca Hall ήταν πολύ καλή στον μικρό της ρόλο. Επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο να τρομάξεις σε ένα, άντε δυο σημεία, το αναφέρω ως καλό γιατί σε ξυπνάει από το μονότονο κλίμα της ταινίας.

Μην την δεις : Γιατί δεν λέει και πολλά η ταινία, είναι και λίγο αργή η υπόθεση , ο τρόπος που παίζει ο Barnes είναι απαράδεκτος, και ο Firth επισκιάζει τον πρωταγωνιστή.

Με ποιον να την δεις : Μόνος σου χαλαρά.

Μην την δεις με : Πολύ κόσμο, δεν θα αρέσει ιδιαίτερα.