Υπόθεση : Η άσπρη, είναι η ιστορία για την καταστρεπτική δύναμη μια σχέσης, που βασίζετε στην ανισότητα. Ο Karol (Zbigniew Zamachowski) είναι ένας Πολωνός κομμωτής, ο οποίος δουλεύει στο Παρίσι. Αυτός και η όμορφη γυναίκα του, Dominique (Julie Delpy), πρόκειται να πάρουν διαζύγιο εξαιτίας της ανικανότητας του Karol να αποδώσει σεξουαλικά. Η Dominique κερδίζει την δικαστική μάχη αφήνοντας τον Karol άφραγκο και χωρίς μέρος να μείνει. Καταφέρνει να γυρίσει στην Πολωνία, όπου αγωνίζεται να επιτύχει τον έναν και μοναδικό του στόχο να εξαλείψει το πάθος του για την Dominique παίρνοντας εκδίκηση για την δυστυχία που του έδωσε με το διαζύγιο. Μερικές φορές η εκδίκηση μπορεί να είναι γλυκεία, αλλά τι γίνετε όταν δεν καταφέρνεις, αυτά που επιθυμούσες;
Κατηγορία ταινίας : Κουλτούρ - Μουλτούρ
Γενικά : Η δεύτερη από την τριλογία, η άσπρη, έχει σαν γενικό της θέμα την ιδέα της ισότητας. Η ισότητα στην ταινία παρουσιάζετε ως αποτέλεσμα μια εκδίκησης, του τύπου ¨με έκανες να πονέσω, τώρα θα πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα, για να είμαστε ίσοι¨. Η ταινία σε σχέση με της άλλες 2 της τριλογίας, είναι η πιο μετρία, αν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο. Εμένα μου άρεσε, δεν τίθεται θέμα, αλλά αν μπει στην σύγκριση με τις άλλες 2, τότε είναι η λιγότερο αγαπημένη μου. Πρέπει να πούμε πως είναι μια πολύ έξυπνη ταινία σε θέμα σεναρίου, μιλάει πιο πολύ με την καρδιά, παρά με την σκέψη και κυρίως δεν είναι τόσο αργή όσο είναι η μπλε. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας Zbigniew Zamachowski, μου άρεσε πολύ, μας έδειξε δυο πλευρές, ενός χαρακτήρα, τελείως διαφορετικές η μια από την άλλη. Σχεδόν δεν αναγνώριζες τον ταπεινό και φοβισμένο τύπο που παρουσιαζόταν στην αρχή της ταινίας, με εκείνον που τελικά έγινε, καθώς περνούσε ο καιρός, έναν επιτυχημένο και πλούσιο επιχειρηματία. Η Julie Delpy, ήταν απλά πανέμορφη και απίστευτα εύθραυστη. Ο μοναδικός γυναικείος χαρακτήρας στην τριλογία, που δεν εμφανίζετε παρά μόνο στην αρχή και στο τέλος της , ταυτόχρονα, όμως είναι πνευματικά παρούσα σε όλη την διάρκεια του έργου, καθώς όλα όσα διαδραματίζονται, έχουν ως απώτερο σκοπό την ίδια. Φυσικά όπως έγινε στην μπλε, έτσι και στην άσπρη ταινία, ο Kieslowski κάνει τα σκηνοθετικά του παιχνίδια, καθώς δεν υπάρχει σκηνή όπου να λείπει το λευκό χρώμα, και βάζει την Juliette Binoche να κάνει μια cameo εμφάνιση στην αρχή της ταινίας, δείχνοντας μας την σύνδεση των ταινιών.
Αγαπημένη σκηνή : Είναι αυτή που ο Karol πυροβολεί τον άνθρωπο, που τον βοήθησε να διαφύγει από το Παρίσι.
Χειρότερη σκηνή : Πιστεύω ότι είναι η τελευταία, γιατί δεν κατάλαβα ακριβώς τι θέλει να πει ο ποιητής. Η ταινία κλείνει δείχνοντας μας την Dominique σε ένα κελί και τον Karol να την παρακολουθεί με κιάλια. Εκείνη καταλαβαίνει ότι την βλέπει και κάνει κάτι νοήματα με τα χέρια της και ο Karol δακρύζει. Εκεί είναι που εγώ δεν κατάλαβα την σημασία των νοημάτων, ήθελα υπότιτλους, γιατί ήταν η τελευταίες ¨ατάκες¨ του έργου και εγώ δεν μπορούσα να τις καταλάβω τι έλεγαν, μεγάλο σπάσιμο!!!
Δες την : Γιατί είναι σαν ένα πέρασμα από την μπλε προς την κόκκινη. Ακόμη αξίζει να την δεις για το σενάριο της, τους πρωταγωνιστές, για να ανακαλύψεις μόνος σου της σκηνοθετικές αναφορές στα 3 χρώματα (είναι πολλές σε όλες της ταινίες). Ίσως ακόμη και για την μουσική της.
Μην την δεις : Γιατί δεν αγγίζει το μεγαλείο των άλλων δυο ταινιών της τριλογίας, είναι λίγο πιο ελαφριά από τις ¨μπλε¨ και ¨κόκκινη¨.
Με ποιον να την δεις : Μόνος ή με τον καινούργιο σου φίλο, τον Μπάμπη.
Μην την δεις με : Αν τελικά γλύτωσες τον Μπάμπη από την Μπλε ταινία, τότε προσπάθησε να του ξεγλιστρήσεις και στην άσπρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου