Peace, Love, & Misunderstanding

Υπόθεση :  Η Diane (Catherine Keener)είναι μια ¨τσιτωμένη¨ δικηγόρος από την Νέα Υόρκη, που δέχεται την αναπάντεχη πρόταση του άντρα της για διαζύγιο. Νοιώθοντας την όλη κατάσταση να την πνίγει αποφασίζει να πάρει την φοιτήτρια κόρη της και τον γιο της και να επισκεφτεί την μητέρα της που έχει να συναντήσει 20 χρονιά. Ο λόγος που έχουν τόσα χρόνια να βρεθούν οι δυο γυναίκες είναι πως όταν παντρευόταν η κόρη η μανά πουλούσε στους καλεσμένους χόρτο, κάτι το όποιο ήταν μη επιτρεπτό για το σφιχτό πρότυπο που είχε ακολουθήσει η Diane. Τώρα όμως θέλοντας να ξεφύγει από τα βάρη του διαζυγίου, επισκέπτεται την μητέρα της στο Woodstock, ένα μέρος όπου επικρατεί το μότο: Ειρήνη, Αγάπη και Κατανόηση. Άραγε η Diane και τα παιδιά της θα βρουν ένα από αυτά τα τρία στοιχεία στην φημισμένη πόλη;

                     

Με μια κουβέντα :  Και φαίνονταν στο τρέιλερ ότι θα είχε πολύ πλάκα.

Γενικά : Αλλά δεν είχε, δεν ξέρω τι παίζει τις τελευταίες μέρες και δεν βρίσκω ταινία να μου αρέσει, μάλλον περνάω την ξινή μου φάση, αλλά και πάλι ψάχνοντας λιγάκι για την ταινία δεν βρήκα και κάποιον που να τρελάθηκε κιόλας. Ξεκινώντας να σας πω ότι η υπόθεση έχει ένα ενδιαφέρον, γιατί ποιος δεν θα ήθελε να έχει μια γιαγιά που να καλλιεργεί τα δικά της χασισοδεντράκια στην πίσω αυλή του κτήματος; Και ενώ λοιπόν περίμενες πολλές κωμικές καταστάσεις με την χίπισσα γιαγιά και την νευρωτική κόρη της, καταλήγεις να βλέπεις μια ταινία που με απλά παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της. Ενώ λοιπόν φαίνεται από το τρέιλερ κάπως πιο τρελιάρικη, χάνει αυτό το στοιχείο από ένα σενάριο που σοβαροφανεύει αρκετά παρουσιάζοντας μας κάτι χαρακτήρες πολύ κουλτουρέ, ευμετάβλητους και ψευτοψαγμένους. Τι θέλω να πω με αυτό; Η μάνα καταρχήν είναι μια σφιχτή, άχρωμη και άγευστη γυναίκα που προς θεού δεν ξέρει τι πάει να πει χόρτο, τι πάει να πει γλέντα την ζωή και άλλα τέτοια. Σε όλη την ταινία το παίζει καθώς πρέπει αλλά μόλις της πλασάρεται ο άντρας που βάζει κάτω την ντομάτα και την κάνει πουμαρό, λυγάει και κάνει σαν χαζεμένη γατούλα. Πρώτο fail. Και περνάμε στον γιο, που καλά καλά δεν έβγαλε το σχολείο, δεν είχε καν μπαλαμουτιαστεί με κανένα γκομενάκι και μου γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τον ερώτα; για τον πόλεμο; Θα σε γελάσω και δεν το θέλω, το δείχνει το ντοκιμαντέρ στην ταινία, γιατί το πάει και σε φεστιβάλ τρομάρα του, οπότε έχεις την μοναδική αυτή ευκαιρία να δεις αυτό το αριστούργημα. Δεύτερο fail (το ψώνιο του μικρομέγαλου γιου). Και περνάμε στην κόρη, μια φοιτήτρια ψαγμένη, που πετούσε κάτι κουλτουριάρικα, για τον πόλεμο, για την ισότητα κτλ κτλ, σιχαινόταν φυσικά και τα κρέατα, έβλεπε σφαγμένο γουρούνι και άναβαν τα λαμπάκια της, όχι ότι ήταν χορτοφάγος, απλά έτσι, τσατιζόταν με τα σφαγμένα για να κάνει το εφέ της πονεμένης οικολόγας, αλλά σαν την μάνα της και αυτή τα έφτιαξεμε τον γιο του χασάπη. Τρίτο και Epic Fail! Γι’ αυτό σου λέω, ξενέρωσα με την οικογένεια που το έπαιζε δήθεν και άλλα λέγανε και άλλα κάνανε, π.χ. η κόρη με το χασαπόπαιδο (btw, κορίτσια τέτοια χασαπόπαιδα δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, έχει γίνει ήδη έρευνα). Τέλος πάντων το μόνο καλούτσικο στο έργο είναι η γιαγιά, μια ερμηνεία από την Jane Fonda που δεν λέει να γεράσει με τίποτα και που την βλέπουμε να κόβει βόλτες σε ένα σπίτι με κοτόπουλα να αλωνίζουν, να χορεύει στην πανσέληνο, να διαδηλώνει κατά του πολέμου και υπερ του χόρτου, να κάνει και γαμώ τα πάρτι, και φυσικά να είναι σεξουαλικά ενεργή στα 60 κάτι..;  Ένα ακόμα αρνητικό κατά την άποψη μου ήταν η μουσική, θα περίμενε κανείς πως μια ταινία που γυρίζεται στο Woodstock και έχοντας ήρωες που έζησαν τα γεγονότα του 69’ να απέδιδε έναν φόρο τιμής στα μουσικά – ιερά τέρατα της εποχής. Κλείνοντας η ταινιούλα μας, είναι μέτρια, δεν είναι ούτε κωμωδία, ούτε ρομαντική κομεντί, είναι ένα αδιάφορο είδος που κάτι άλλο ήθελε να γίνει αλλά δεν τα κατάφερε, κρίμα!

Η Ατάκα : Diane: «Υπάρχει ένας γυμνός άντρας στο τραπέζι, δίπλα στην κόρη μου και τρώει δημητριακά».

Ποιον θα έπαιζα :  Ένα από τα κοτόπουλα που κόβαν βόλτα στο σπίτι, είχαν την πλάκα τους.

Αγαπημένη σκηνή :  Δεν έχω.

Χειρότερη σκηνή : Είναι δυνατόν να έχεις τον θεογκόμνενο του χωριού στο πιάτο, να σου λέει να πάτε για βουτιά στην λίμνη, να βουτά τσίτσιδος και εσύ να είσαι τόσο ΝεοΥορκέζα βλάχα που να βουτάς με την φούστα; Είναι δυνατόν;

Δες την :  Γιατί θες κάτι αδιάφορο για να περάσει η ώρα σου.  

Μην την δεις :  Γιατί δεν γουστάρεις ταινίες, όπου η ήρωες το παίζουν διαβασμένοι και πετάνε σοφιστικέ ατάκες στο άκυρο, ενώ θα έπρεπε να λένε ανέκδοτα.

Με ποιον να την δεις :  Με την μαμά σου.

Μην την δεις με :  Την γιαγιά σου, γιατί θα δει την άλλη γιαγιά να καπνίζει χόρτο με τα εγγόνια της και θα φρίξει.