Salmon Fishing in the Yemen

Υπόθεση :  Ένας οραματιστής σεΐχης πιστεύει ότι το πάθος τους για το ψάρεμα των σολομών μπορεί να φέρει την ευημερία στο λαό του και ονειρεύεται να φέρει τα ψάρια στην όχι και τόσο φιλόξενη έρημο. Πρόθυμος να μην υπολογίσει έξοδα βρίσκει τον Alfred Jones (Ewan McGregor)έναν ειδικό στο ψάρεμα και στους σολομούς και προσπαθεί να τον πείσει μέσω της γοητευτικής Harriet (Emily Blunt) για το μεγάλο σχέδιο του. Αν και στην αρχή ο Alfred  βρίσκει το όλο σχέδιο αδιανόητο και ακατόρθωτο πείθεται από την γενική γραμματέα του Βρετανού πρωθυπουργού για να αναλάβει το σχέδιο, καθώς μια τέτοια συγχώνευση ανάμεσα στις δυο χώρες θα επιφέρει καλά αποτελέσματα έναντι στα νέα που φτάνουν από τον πόλεμο.

                     

Με μια κουβέντα :  Δεν γαμείς που δεν γαμείς, δεν πας για ψαρεμα;

Γενικά : Δεν μπορώ να καταλάβω πως θεώρησαν αυτή την ταινία κωμωδία και άντε αυτό να το καταπιώ αλλά πως γίνεται να πουν ότι αυτή η ταινία: ¨Ανεβάζει το πνεύμα σου και σε κάνει να νοιώσεις καλύτερος άνθρωπος¨… Από πού και ως που έρχομαι και αναρωτιέμαι εγώ. Πως γίνεται μια ταινία που έχει να κάνει μόνο και μόνο με ψάρεμα να σε κάνει να νοιώσεις όμορφα; Δεν είναι ότι το ψάρεμα το θεωρώ ένα από τα πιο βαρετά πράγματα στον κόσμο και ίσως το πιο αργόσχολο από αυτά, αλλά το να υπάρχει μια ταινία που να μιλά για πάνω από δυο ώρες για το κουφό εγχείρημα της μεταφοράς των σκοτσέζικων σολομών στην Υεμένη ξεπερνά ακόμα και τον πιο ελπιδοφόρο θεατή! Ξεκίνησα λίγο απότομα, αλλά νομίζω ότι μπορείς να καταλάβεις το απήυδισμα μου σχετικά με το θέμα της, ποιος λοιπόν λογικός άνθρωπος, που δεν έχει καμία σχέση με το ψάρεμα, όπως εγώ, να νοιώσει έστω και το πιο μικρό connection με την ιστορία. Ο μόνος λόγος που είδα την ταινία ήταν για το καστ της, γιατί έχεις Emily Blunt και Ewan McGregor και αυτό από μόνο του σημαίνει χρυσάφι, έχεις και από δίπλα την Kristin Scott Thomas σε ελαφρώς κωμικό ρολό πράγμα σπάνιο, αλλά πόσο να αντέξει το καστ το παράλογο στόρι. Εκεί που ξενέρωσα πιο πολύ είναι ότι δεν δόθηκε καθόλου σημασία στις τεράστιες αλλαγές των οικοσυστημάτων και των δυο χωρών, καθώς η μια θα χάσει ένα σημαντικό αριθμό σολομών ανατρέποντας έτσι την τροφική αλυσίδα της περιοχή και η άλλη, για να φιλοξενήσει αυτό το ψάρι θα πρέπει να δημιουργήσει ένα ψυχρό και φιλικό περιβάλλον μέσα στην μέση της ερήμου! Και σαν να μην έφταναν οι σεναριακές τρύπες είχαμε και τα συνοριακά κλισέ. Όπως είναι αναμενόμενο λοιπόν ο Alfred ψαρωμένος σαν τα ψάρια που μελετά καταφέρνει δεν ξέρω πως και ρίχνει την Harriet, η οποία ήταν τεθλιμμένη από τον θάνατο του αγοριού της στον πόλεμο, φυσικά βέβαια το αγόρι ανασταίνεται και πάει να βρει την αγαπημένη του να ερωτοτροπεί με τον καθηγητή στην δροσερή πλέον έρημο. Αυτά τα ολίγα η ταινία τελικά δεν έλεγε και τίποτα το σημαντικό, περίμενα πιο ρομαντικέ καταστάσεις και ίσως λιγότερη διάρκεια και φυσικά καλύτερο σενάριο.

Η Ατάκα : Sheikh Muhammed: «Οι ψαράδες όμως δεν ενδιαφέρονται αν είμαι μαύρος ή λευκός, πλούσιος ή φτωχός, αν φοράω ρόμπες ή ψηλές μπότες. Το μονό που τους νοιάζει είναι τα ψάρια, το ποτάμι και το παιχνίδι που παίζουμε. Για τους ψαράδες οι μονές αρετές είναι η υπομονή, η ανεκτικότητα και η ταπεινότητα.»

Ποιον θα έπαιζα :  Να κάνω τον λοχαγό που πέθανε και αναστήθηκε, γιατί όποιον άλλον και να επιλέξω θα καταλήξω στην έρημο και δεν την θέλω την ζέστη.

Αγαπημένη σκηνή :  Η σκηνή όπου ο άνευρος καθηγητής σώζει τον σεΐχη με την βοήθεια του καλαμιού του. Ποιος να μου το λέγε ότι το καλάμι και η πετονιά είναι επικίνδυνα όπλα!

Χειρότερη σκηνή : Και ω τι αναπάντεχο η Harriet μένει με τον καθηγητή!

Δες την :  Γιατί είσαι λάτρης του ψαρέματος.

Μην την δεις :  Γιατί στην ταινία ψαρεύουν το ψάρι και μετά το ρίχνουν μέσα στην θάλασσα, όχι μέσα στην κοιλία τους, τα ακούς μικρέ Έλληνα ψαρά;

Με ποιον να την δεις :  Με τους φίλους σου που πάτε μαζί για ψάρεμα…

Μην την δεις με :  Οποιοδήποτε άλλον που δεν είναι φαν του σπορ!