Πρωταγωνιστούν: Matthew McConaughey, Channing Tatum, Alex Pettyfer
Σκηνοθεσία: Steven Soderbergh
Εναλλακτικός τίτλος: "Κι από ταινία...κορμάρα!"
Υπόθεση: Ο Mike κάνει δύο δουλειές: το πρωί εργάζεται ως εργάτης κατασκευών κι το βράδυ ως στρίπερ, κι μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία, προκειμένου να μαζέψει χρήματα κι να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, που είναι να γίνει κατασκευαστής χειροποίητων επίπλων. Σε μία από τις πρωινές δουλειές του, λοιπόν, γνωρίζει τον νεαρό, ανώριμο αλλά και λίγο τεμπελάκο, Adam κι αποφασίζει να τον πάρει υπό την προστασία του κι να τον μυήσει στον "λαμπερό" κόσμο του στριπτίζ, όπου το χρήμα ρέει άφθονο κι αποκτιέται πολύ εύκολα, οι γκόμενες που σε περιτριγυρίζουν είναι πολλές, τα πάρτυ είναι ξέφρενα και φαντασμαγορικά κι όλα αυτά, απλά και μόνο λικνίζοντας αισθησιακά το κορμί σου και βγάζοντας τα ρούχα σου! Ο Adam ενθουσιάζεται με την ιδέα κι φαίνεται να "το 'χει" αφού οι γυναίκες ξετρελαίνονται μαζί του κι αυτό συνεπάγεται τρελό χρήμα κι για το αφεντικό και ιδιοκτήτη του κλαμπ, Dallas. Έλα όμως που η αδερφή του, η Brooke, είναι εντελώς αντίθετη με αυτό αλλά καθησυχάζεται όταν ο Mike της υπόσχεται ότι θα προσέχει τον μικρό της αδερφό. Τελικά, θα καταφέρει ο Mike να κρατήσει την υπόσχεσή του κι να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο κι να ζήσει μια φυσιολογική ζωή;
Για πες, για πες: Έρχομαι με την κατάλληλη ταινία για μία τόσο κρύα νύχτα, όπως κι η αποψινή! Αλλά, δυστυχώς, νομίζω ότι απευθύνεται περισσότερα στις γυναίκες-αναγνώστριες του blog, παρά στους άντρες, αν κι εμείς είμαστε απελευθερωμένοι άνθρωποι εδώ πέρα κι πιστεύουμε πως όλοι έχουν δικαίωμα στην ευτυχία! Αλλά, καλά μου κορίτσια...πραγματικά με αυτή την ταινία...δεν θα ανάψετε απλώς, αλλά θα καψώσετε (το θέτω όσο πιο ευγενικά μπορώ αλλά ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ!). Είναι μια ταινία, πραγματικά, χάρμα οφθαλμών, ευχάριστη στο μάτι αλλά, κυρίως, μια ωδή για τον γυναικείο αμφιβληστροειδή, που σας εγγυώμαι, ότι θα διασταλθεί ως εκεί που δεν πάει, με τα κορμιά που θα δει! Είναι μια ταινία που δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα άλλο, παρά να την κοιτάς κι να την χαζεύεις! Ούτε να σκεφτείς χρειάζεται, ούτε να προβληματιστείς ή να αναρωτηθείς το οτιδήποτε! Απλά χαζεύεις τα ιδρωμένα, καλογυμνασμένα, μαυρισμένα αλλά κυρίως...γυμνά κορμιά των πρωταγωνιστών! Για να φανταστείτε πόσο αδιάφορο θα σας είναι το σενάριο κι η υπόθεση, σας λέω απλά ότι κι εγώ, για να την γράψω, δεν ανακάλεσα την μνήμη μου (αφού, όσον αφορά αυτή την ταινία, το μόνο που μου έμεινε ήταν τα κορμιά!) αλλά "αναγκάστηκα" να διαβάσω άλλες κριτικές, μπας κι θυμηθώ τι γινόταν! Δηλ. με λίγα λόγια, κι να μην δώσετε σημασία ή αν δεν καταλάβετε κι πολλά από την υπόθεση, δεν πειράζει! Θα ανταμειφθείτε από το εντυπωσιακό θέαμα που θα σας χαρίσουν οι πρωταγωνιστές! Κι μιας κι "καρφώθηκα" κι σας αποκάλυψα ότι έριξα μια κλεφτή ματιά κι σε άλλες κριτικές για να δω τι παίζει γύρω από αυτή την ταινία, σας παραθέτω ένα απόσπασμα από την κριτική της Lifo, που μου έκανε τρελή εντύπωση: "Οι κριτικοί
το λάτρεψαν...Το κοινό το αποθέωσε εκτοξεύοντας τις εισπράξεις του πάνω από 100
εκ. δολάρια...Και το σύνολο του αμερικάνικου τύπου το αντιμετώπισε σαν
φαινόμενο, με αφιερώματα, εξώφυλλα, συμβουλές.. χρήσεις και αντιμετώπισης
στερητικών συνδρόμων ως και κοινωνιολογικές αναλύσεις πάνω στο φαινόμενο του
αντρικού στριπτίζ και την επιτυχία της ταινίας...". Κι έρχομαι εγώ
εδώ κι αναρωτιέμαι: μα, πραγματικά, μπήκε κανείς σε τόσο κόπο να δώσει τόση
πολλή σημασία σε μια ταινία που, στην ουσία, το μόνο που είχε ήταν ένα σωρό
τσίτσιδους άντρες; Εμένα, πάντως, πιο πολύ με εντυπωσίασε το γεγονός ότι η
σκηνοθεσία ανήκει στον ταλαντούχο κύριο
Steven Soderbergh, ( "Ocean's 11-12 & 13", "Traffic", "Contagion", "Erin Brockovich"
κ.α), ο οποίος εδώ, σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες ταινίες του,
δεν δίνει έμφαση στις κοινωνικές προεκτάσεις του θέματος, απλά αρκείται
στην κινηματογράφηση μιας διασκεδαστικής κι ανάλαφρης κομεντί! Καλό
οφθαλμόλουτρο κορίτσια!
Με αρέσει: Τι δεν καταλαβαίνεις; Τι δεν καταλαβαίνεις;;!!! Μα...τα ΚΟΡΜΙΑ φυσικά! Κι στην, απελπιστική ομολογουμένως, κατάσταση που είμαι...μην σου πω ότι μέχρι κι ο Tarzan μου άρεσε! Αν και, προσωπικά, έχω μεγαλύτερη αδυναμία σε αυτόν...
Δεν με αρέσει: Όχι ότι με πολύ-χάλασε δηλ., αλλά θα ήθελα, πέρα από τα κορμιά, να με απασχολούσε λιγάκι κι το σενάριο βρε αδερφέ!
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Αφορά τον πρωταγωνιστή της ταινίας, τον Channing Tatum, ο οποίος, κι αυτο-βιωματικά στοιχεία του είχε αυτή η ταινία αφού, όντας 19χρονος ο ίδιος κι πριν πιάσει την καλή στο Χόλιγουντ, υπήρξε για μερικά φεγγάρια στρίπερ αλλά, επίσης, νομίζω ότι η συμμετοχή του στην συγκεκριμένη ταινία, του έκανε πολύ καλό αφού το περιοδικό "People" τον ανέδειξε ως το πιο σέξι άντρα για το 2012! Εύγε Channing!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου