Hannibal (2001)

Πρωταγωνιστούν: Anthony Hopkins, Julianne Moore, Gary Oldman, Ray Liotta

Σκηνοθεσία: Ridley Scott

Εναλλακτικός τίτλος: "Όντως οι συνέχειες ταινιών είναι κατώτερες των πρωτότυπων τελικά!'

Υπόθεση: Εφτά χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Hannibal Lecter απέδρασε από τις φυλακές κι έκτοτε καταζητείται από το FBI ως ένας από τους πιο επικίνδυνους εγκληματίες του κόσμου. Η Clarice Starling είναι πλέον μία επιτυχημένη πράκτορας του FBI αλλά έπειτα από μία αποτυχημένη έκβαση μιας αποστολής που ηγείτο η ίδια, αμφισβητείται η επαγγελματική της δεινότητα κι σταδιακά παραμερίζεται από τα καθήκοντά της. Η μόνη λύση που της έχει απομείνει για να κερδίσει πάλι την αξιοπιστία της στο Σώμα, είναι να βρει τον καταζητούμενο Lecter, που εμφανίζεται ξανά στην ζωή της μέσω μίας κάρτας που της αποστέλλει. Έκτοτε, η Clarice ασχολείται μόνο με την αναζήτηση αυτού του ανθρώπου, που μερικά χρόνια πριν, την είχε επηρεάσει κι σημαδέψει ψυχολογικά, μέσω των συζητήσεων που είχαν κάνει, στο πλαίσιο μίας άλλης υπόθεσης που είχε αναλάβει τότε η ίδια-ακόμη φοιτήτρια του FBI εκείνη την περίοδο-. Αλλά δεν είναι η μόνη που τον αναζητεί, όπως φαίνεται, αφού κι ο Mason Verger, το μοναδικό εν ζωή θύμα του Lecter, τον έχει επικηρύξει για 3 εκατ. δολάρια κι θέλει να τον εκδικηθεί. Τελικά, τον εντοπίζει στην Φλωρεντία, ένας Ιταλός πράκτορας κι έτσι ξεκινά η αναζήτησή του απ'όλους κι η προσπάθεια σύλληψής του...

Για πες, για πες: Καλοί μου Ευλόγησον-αναγνώστες...γεια σας! Εδώ είμαστε και πάλι, με μια κριτική αυτή την φορά, της συνέχειας της ΘΡΥΛΙΚΗΣ ταινίας κι, φυσικά, μιλάω για την ''Σιωπή των Αμνών''! Δέκα χρόνια μετά λοιπόν, έρχεται η συνέχεια της ιστορικής, πλέον, ταινίας κι, αναπόφευκτα, το μυαλό σου γυρνάει πίσω στην πρώτη ταινία όπου κι μας συστήθηκε ο ψυχοπαθής αυτός κανίβαλος δολοφόνος! Κι, για ακόμη μια φορά, επιβεβαιώνεται η άποψη ότι τα sequels, συνήθως, είναι χειρότερα από την αρχική κι πρωτότυπη ταινία. Πόσο μάλλον δε, όταν η αρχική έχει σημειώσει τέτοια επιτυχία κι έχει περάσει-αλλά κι καθιερωθεί-στην συνείδηση του κοινού, ως μία από τις πιο δυνατές κι καλύτερες ταινίες όλων των εποχών! Καταλαβαίνετε, επομένως, πως ο αγώνας είναι άνισος κι οι συγκρίσεις αναπόφευκτες! Ναι, μεν, έχεις έναν εξαιρετικό-όπως πάντα!- Anthony Hopkins να υποδύεται με την ίδια μαεστρία κι υποκριτική δεινότητα τον ρόλο που τον ''στιγμάτισε'' στην συνείδηση του κοινού όσο κανένας άλλος ρόλος του (κι να μην ξέρεις δηλ. ποιος είναι ο Anthony Hopkins, θα καταλάβεις αμέσως, αν σου πουν: ''αυτός που έπαιξε τον Hannibal''!), ωστόσο, δεν ήταν αρκετό για να καλύψει ένα όχι κι τόσο δυνατό σενάριο, όπως ήταν αυτό στην ''Σιωπή...''. Όχι ότι δεν βλεπόταν κιόλας η ταινία αλλά νομίζω ότι έλειπε το σασπένς, η αγωνία κι αυτή η προσμονή κι η αίσθηση του φόβου που σε είχε κυριεύσει στην αρχική ταινία κι περίμενες ανά πάσα στιγμή, με ένα μαξιλάρι μπροστά στα μάτια σου, κάθε φορά που κάποιος πλησίαζε επικίνδυνα κοντά στο πρόσωπο του Lecter (όσοι έχουν δει την ''Σιωπή'' θα καταλαβαίνουν τι εννοώ!), για να δεις τι θα γίνει. Υπήρχε μια ατμοσφαιρική αίσθηση, φυσικά, που ενισχυόταν κι από τα εκπληκτικά σκοτεινά αλλά κι μυστηριώδη πλάνα της σαγηνευτικής Φλωρεντίας αλλά έλειπε αυτό το ψυχολογικό κρεσέντο κι παιχνίδι που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στον Hannibal και την Clarice αλλά απουσίαζε κι η ψυχολογική πίεση κι γοητεία που φαινόταν ότι της ασκούσε υποσυνείδητα στην πρώτη ταινία. Υπήρχε μεν εμφανή κι εδώ ένα...ψυχεδελικό φλερτ μεταξύ τους αλλά όχι με την ίδια ένταση όπως στην αρχική ταινία. Εδώ έχουμε περισσότερο μια καθαρά αστυνομική ταινία αλλά με περισσότερη εστίαση στην ανάλυση των χαρακτήρων κι όχι στην δράση. Η Julianne Moore σαφώς κι δεν συγκρίνεται με την Jodie Foster αλλά στέκεται αξιοπρεπώς στον ρόλο που της έχει ανατεθεί κι του χαρίζει περισσότερο δυναμισμό. Η σκηνοθεσία του Ridley Scott τέλος, δεν είναι ότι ήταν κακή αλλά, προσωπικά, θα ήθελα να εστίαζε περισσότερο στην σχέση των δύο πρωταγωνιστών κι στο μεταξύ τους κυνηγητό γιατί, όπως φαίνεται, δεν είναι μόνο η Clarice που ψάχνει για τον Hannibal αλλά το ίδιο κάνει κι αυτός! Προσωπικά τρόμαξα ελάχιστα, αηδίασα ακόμη πιο λίγο κι μένω με μία αίσθηση στο τέλος ότι αν δεν είχα δει την αρχική ταινία κι έκανα τις αναπόφευκτες συγκρίσεις με αυτήν, ίσως κι να μου φαινόταν πιο καλή τελικά αυτή η ταινία...

Με αρέσει: Φυσικά η ερμηνεία του άψογου, για ακόμη μια φορά, Hopkins αλλά κυρίως με εντυπωσίασε το γεγονός ότι μόνο αφού είδα τώρα στο IMDb ποιοι έπαιζαν στην ταινία, συνειδητοποίησα ότι τον ρόλο του αποκρουστικού κι φρικτά παραμορφωμένου Mason Verger έχει αναλάβει ο...Gary Oldman! Αν δεν το διάβαζα, δεν θα το καταλάβαινα με τίποτα! Τόσο πετυχημένη μεταμόρφωση!

Δεν με αρέσει: Η υπερβολική κι παρατραβηγμένη, κατά την προσωπική μου άποψη, τελευταία σκηνή με τον...ανοικτό εγκέφαλο του Ray Liotta και την συζήτηση που έκαναν όλοι μαζί πάνω από αυτόν! Οκ, είπαμε, κανίβαλος αλλά μην το ξεφτιλίζουμε το πράγμα! Αλλά, κυρίως, με προβλημάτισε που, αναπόφευκτα, αναπόλησα την ''Σιωπή των Αμνών'' κι θέλησα να την ξαναδώ κι να την θυμηθώ λιγάκι καλύτερα...

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο Hannibal ''Cannibal'' Lecter ανακηρύχτηκε ως ο "Καλύτερος Κακός" χαρακτήρας όλων των εποχών που εμφανίστηκε στην μεγάλη οθόνη. Έτσι νίκησε τον πρωταγωνιστή των Star Wars, Darth  Vader και τον Norman Bates, πρωταγωνιστή του Psycho.