TACONES LEJANOS (HIGH HEELS)

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Victoria Abril, Marisa Paredes, Miguel Bose

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Pedro Almodovar

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: "Μα δικαστή-τραβέλι;;;; Έλεος πια ρε Almodovar!!!"

Υπόθεση: Η Ρεμπέκα είναι μία γνωστή δημοσιογράφος που ετοιμάζεται να υποδεχτεί την διάσημη τραγουδίστρια και μητέρα της, Μπέκι, η οποία απουσίαζε τα τελευταία 15 χρόνια καθώς επέλεξε να ασχοληθεί με την καριέρα της και να αφήσει πίσω την Ρεμπέκα με τον πατέρα της, γεγονός όμως που δεν μπόρεσε να της το συγχωρέσει μιας και παραμένει ακόμη προσκολλημένη μαζί της. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν βρίσκεται δολοφονημένος ο σύζυγος της Ρεμπέκα αλλά και πρώην σύντροφος της μητέρας της και με αφορμή το γεγονός ότι θεωρούνται και οι δύο ύποπτες για τον φόνο, αρχίζει να ξετυλίγεται και να αποκαλύπτεται η πραγματική σχέση των δύο γυναικών και εν μέσω περίεργων καταστάσεων θα προσπαθήσουν να αποκαταστήσουν και να καλύψουν τα κενά που δημιούργησε ο χρόνος αναμεταξύ τους...

Για πες, για πες: Αν αναρωτιέσαι που κολλάει ο εναλλακτικός τίτλος που έδωσα, εεε...τότε προφανώς δεν έχεις ξαναδεί ποτέ σου ταινία του Almodovar! Δεν νοείται ταινία του συγκεκριμένου που να μην έχει μέσα: γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης (το χει κάνει και ταινία άλλωστε), εύθραυστες σχέσεις μεταξύ μητέρας-κόρης-παιδιού (και αυτό το χει κάνει ταινία, "Όλα για την μητέρα μου") μα κυρίως και πάνω απ'όλα, ΠΑΝΤΑ, μα πάντα υπάρχει από μια (το λιγότερο) τραβεστί σε όλες ανεξαιρέτως τις ταινίες του! Τώρα πως τα καταφέρνει και τα ταιριάζει όλα αυτά στις ταινίες του, αυτό είναι ένα άλλο θέμα! Εδώ πάντως, το τραβέλι υποδύεται ο δικαστής που χει αναλάβει την διαλεύκανση της υπόθεσης του φόνου, ο οποίος όμως έχει πηδηχτεί πριν με την Ρεμπέκα, στο σώου που παρουσίαζε και στο οποίο υποδυόταν (ως τραβεστί ε; μην ξεχνιόμαστε!) την μητέρα της, Μπέκι, και στο οποίο σώου μάλιστα είχαν πάει όλοι μαζί να τον δουν: μάνα-κόρη-και σύζυγος-κοινός εραστής τους και μετέπειτα δολοφονημένος!! Τι; Μην μου πεις ότι μπερδεύτηκες; Αααα!!! Και ξέχασα να σου πω: Αυτός ο δικαστής- στον ελεύθερο χρόνο μου-κάνω τραβεστο-εμφανίσεις-....γκάστρωσε κιόλας την καλή μας την Ρεμπέκα! Ohh my gooooddd! Κάποιος καταστροφικός ιός έχει μπει στον εγκέφαλο του Almodovar και τον εμποδίζει να σκεφτεί ένα λογικό σενάριο! Call now Dr. Sheppard! He needs immediately a brain surgery! Το κακό σε όλο αυτό είναι ότι ενώ αυτή η ταινία, με αυτό το σενάριο, θα μπορούσε να βγάλει πολύ γέλιο ωστόσο ο Almodovar προσπάθησε (μάλλον...) να περιορίσει στο ελάχιστο το κωμικό στοιχείο αλλά μάλλον δεν το κατάλαβαν και τόσο οι ηθοποιοί καθώς οι ερμηνείες του σε κάποιες σκηνές είναι τόσο επιτηδευμένα τραγικές που βγάζουν απίστευτο γέλιο! Μέχρι και αυτοί δηλ. δεν μπόρεσαν να μην αστειευτούν με αυτό τον αχταρμά-σενάριο και να το διακωμωδήσουν! Παρόλα αυτά όμως δεν παύει να είναι μια κλασσική ταινία του Almodovar όπου ο σουρεαλισμός είναι διάχυτος, ο έρωτας δεν έχει φύλο, το συναίσθημα και η εκκεντρικότητα επικρατεί, και στην τελική, δεν ξέρω πως το κάνει αυτός ο άνθρωπος, αλλά ο Almodovar καταφέρνει να σου αρέσει ακόμη κι όταν δεν σου αρέσει! Δες την γιατί είναι από τις κλασσικές του κι αν καταφέρεις να την δεις χωρίς λογική και συναίσθημα και καταλάβεις την νοοτροπία του Almodovar, τότε θα λατρέψεις τις υπόλοιπες ταινίες του που, σαφώς, είναι καλύτερες και πιο ώριμα προσεγμένες απ'ότι αυτή εδώ....

Με αρέσει: Αυτή η παράνοια, αυτή η σουρεαλιστική ματιά του σκηνοθέτη πάνω στον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις που έχει καταφέρει να καθιερώσει στις ταινίες του αλλά χωρίς να σε ξενίζει ή να σε ενοχλεί αλλά να σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι κάτι το φυσιολογικό να συνυπάρχουν σε ένα περιβάλλον τραβεστί, πληθωρικές μητέρες και διαταραγμένες ψυχολογικά κόρες που όμως καταφέρνουν, κατά ένα περίεργο και μοναδικό τρόπο, να συνυπάρχουν κανονικά μέσα σε αυτό το παράλογο σύμπαν του Almodovar! Και φυσικά, πως να μην αναφερθείς στο υπέροχο soundtrack της ταινίας και το συγκλονιστικό "Piensa en mi" που κυριαρχεί και συνοδεύει τις πιο δυνατές σκηνές της ταινίας.

Δεν με αρέσει: Που στις τελευταίες σκηνές της ταινίας, αν και υποτίθεται ότι ήταν οι πιο δραματικές και συγκινητικές, εμένα μου προκάλεσαν γέλιο γιατί κάτι το παίξιμο της Paredes που ήταν παράλογα δραματικό, κάτι οι γελοίες ατάκες που σε καμία περίπτωση δεν κολλούσαν με το κλίμα και την σκηνή...Εεε!!! Όλα αυτά με ξενέρωσαν λιγάκι!

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Το ροζ Σανέλ φόρεμα που φοράει η Ρεμπέκα σε πολλές σκηνές της ταινίας είναι το ίδιο που θα φορέσει αργότερα και η "La Agrado", η πρωταγωνίστρια δηλ. της ταινίας " Όλα για την μητέρα μου", με σκηνοθέτη πάλι τον Almodovar! Αααα! Πολύ τσιγκούνης τελικά ο Pedro! Χάλασε ο κόσμος να της πάρει ένα καινούριο συνολάκι σε δαύτην;