Goethe! (2010)

Πρωταγωνιστούν: Alexander Fehling, Miriam Stein, Moritz Bleibtreu

Σκηνοθεσία: Philipp Stölzl

Εναλλακτικός τίτλος:"Για την ξενιτεμένη αδερφή μου στην Γερμανία ρε γαμώτο.."

Υπόθεση: Το 1772 ο νεαρός, ατίθασος και ονειροπόλος Γιόχαν Γκαίτε αποτυγχάνει στις εξετάσεις της Νομικής, την οποία αναγκάζει ο πατέρας του να ακολουθήσει ενώ ο ίδιος, καταβάθως, θέλει να ασχοληθεί με την ποίηση και την λογοτεχνία. Μετά από πιέσεις του αυστηρού πατέρα του, πηγαίνει σε μία μικρή και βαρετή πόλη για να κάνει την πρακτική του πάνω στην νομική. Αρχικά, ο Γιόχαν καταφέρνει να προσαρμοστεί στους ήσυχους ρυθμούς της πόλης αλλά και να ανταποκρίνεται εξαιρετικά στις σκληρές απαιτήσεις της δουλειάς του αλλά κυρίως του αυστηρού προϊσταμένου του Kestner, τον οποίο σύντομα εντυπωσιάζει με τις επιδόσεις του και κερδίζει την συμπάθειά του. Μάλιστα, φτάνει σε σημείο να τον συμβουλεύει πως να κάνει πρόταση γάμου στην αγαπημένη του Lotte, χωρίς όμως ο Γιόχαν να γνωρίζει πως πρόκειται για την ίδια κοπέλα που γνώρισε και ερωτεύτηκε πριν λίγο καιρό...

Για πες, για πες: Να μια ταινία που υπό, φυσιολογικές συνθήκες και πριν από λίγο καιρό, το πιο πιθανόν είναι να μην την έβλεπα, ίσως και να αγνοούσα την ύπαρξή της! Αλλά έλα μου ντε, που τα έφερε έτσι η ζωή (και οι άχρηστες κυβερνήσεις που πέρασαν από αυτή την χώρα και μας οδήγησαν σ' αυτό το χάλι!) που, αναγκαστικά και δυστυχώς, η Γερμανία μπήκε για τα καλά στην ζωή μου! Βασικά, όλων των Ελλήνων αφού τους βάλαμε μπάστακες πάνω από το κεφάλι μας αλλά για μένα και την οικογένειά μου ακόμη περισσότερο αφού εδώ και λίγο καιρό η αδερφούλα μου (meine kleine Scwhester γερμανιστί!) έφυγε για τα ξένα, μπας και δει κανένα ευρώ στην ζωή της, γιατί αν περίμενε εδώ, δεν θα έβλεπε σίγουρα! Έτσι λοιπόν, όταν έπεσε στην αντίληψή μου αυτή η ταινία, δεν την προσπέρασα όπως θα έκανα κανονικά προηγουμένως αλλά έψαξα να δω περί τίνος πρόκειται! Από τον τίτλο κατάλαβα ότι έχει να κάνει με τον συγγραφέα Γκαίτε, για τον οποίο, μην φανταστείτε ότι ήξερα και πολλά! Δηλ. αν και εσείς δεν τον γνωρίζετε, δεν θα σας παρεξηγήσω και τόσο, όσο ίσως θα έκανα για άλλους συγγραφείς, οπότε χαλαρώστε! Θα σας βάλω τον σύνδεσμο του Βικιπαίδεια και είμαστε οκ! Έχουμε λοιπόν μια ταινία εποχής με τα γνωστά κοστούμια, την κλασσική μουσική (και πόσο μάλλον, όταν η ταινία είναι γερμανική, το βαλς και η κλασσική μουσική επιβάλλονται!). Το mood και τα σκηνικά δηλ. και λίγο-πολύ, ταιριάζουν με το είδος της ταινίας! Απλά, εγώ που έχω πληροφορίες εκ των έσω και ξέρω πια 2-3 πραγματάκια παραπάνω για τον εν λόγω λαό, περίμενα μία πολύ ψυχρή ταινία, τυπική στα όρια της αηδίας και, γενικώς, κρυόκωλη (και μόλις πήρατε μία περιγραφή των ανθρώπων εκεί!). Αλλά, προς έκπληξή μου, δεν ήταν και τόσο χάλια τα πράγματα! Ειδικά, ο πρωταγωνιστής και προς το τέλος του έργου όπου τον απαρνείται η αγαπημένη του για να παντρευτεί τον προϊστάμενό του, παρότι είναι ερωτευμένη μαζί του, αυτός βαλαντώνει στο κλάμα!!! Δεν το περίμενα ομολογώ! Ωστόσο, κάτι έλειπε από την ταινία που την έκανε χλιαρή και αδιάφορη! Ίσως που δεν μου κολλούσε και τόσο η χημεία των πρωταγωνιστών, ίσως το σενάριο, που ο σκηνοθέτης επέλεξε να μας το παρουσιάσει σαν αφήγηση, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας ή ανατροπής αλλά περισσότερο σαν μια "ξερή" και άχαρη αφήγηση των γεγονότων που, σε συνδυασμό με το ρομαντικό στοιχείο που την συνόδευε, έμοιαζε περισσότερο με γλυκανάλατο Άρλεκιν παρά με ταινία εποχής! Κάτι έλειπε που κάνει την ταινία να μοιάζει "λίγη", σε σύγκριση με άλλες ταινίες βιογραφίας αλλά και εποχής, όπως το "Ερωτευμένος Σαίξπηρ", ας πούμε, που σαφώς δεν συγκρίνεται με αυτήν εδώ! Εσένα, βέβαια, που δεν είσαι συνηθισμένος σε "Hallo", "Guten Morgen", "wie geht's" κτλ. κτλ. θα σε ξενίσει πιθανότατα και η "βαριά" γερμανική γλώσσα που ακούγεται συνέχεια καθ'όλη την διάρκεια της ταινίας! Δες την λοιπόν γιατί δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις, γιατί είσαι λάτρης των ταινιών εποχής, ανεξαρτήτως ποιότητος, γιατί θέλεις να μάθεις ποιος στον κόρακα είναι αυτός ο Γκαίτε αλλά και γιατί μαθαίνεις γερμανικά ή έχεις και συ ένας ξενιτεμένο συγγενή που δουλεύει στις φάμπρικες της Γερμανίας και τον νοσταλγείς! Μην το δεις, για όλους τους υπόλοιπους λόγους! Αδιάφορη και συνηθισμένη είναι, οπότε πάρε καμία άλλη ταινία, από όλες αυτές που έχουν προηγηθεί και ξέρεις σίγουρα ότι αξίζουν να της δεις!

Με αρέσει: Που καταλάβαινα μικρές φράσεις και λίγες λέξεις από αυτές που λέγανε! Άρα πιάνουν τόπο τα μαθήματα που κάνω! (Ξέρω ότι αυτό δεν σας αφορά αλλά μην γίνεστε και σεις κρυόκωλοι σαν και τους Γερμαναράδες! Θέλω να μοιραστώ την χαρά μου μαζί σας! Μην με αποπαίρνετε ντε!).

Δεν με αρέσει: Που, σαφώς, έχω πολύ δρόμο μπροστά μου ακόμη για να πω ότι καταλαβαίνω ή ότι μιλάω Γερμανικά! Και άσχετο, κάτι με χαλούσε στην πρωταγωνίστρια! Ειδικότερα όταν χαμογελούσε! Ήταν λες και την είχε χτυπήσει εγκεφαλικό και της τραβιόταν το στόμα από την μία μεριά!

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο Γκαίτε βρε κουτά ήταν ο συγγραφέας του έργου "Φάουστ" (ούτε αυτό ξέρετε;;; Εεε, ανοίξτε καμιά εγκυκλοπαίδεια ρε παιδιά!). Αλλά, στην συγκεκριμένη ταινία βλέπουμε και κάποια γεγονότα τα οποία συνέβησαν και στην πραγματικότητα και τα οποία αποτέλεσαν την αφορμή και την έμπνευσή του πρώτου δημοφιλούς αριστουργήματος του Γκαίτε και που τον έκανε διάσημο εν μία νυκτί στην Ευρώπη, το περίφημο "Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου", το οποίο αποτέλεσε προάγγελο του κινήματος του ρομαντισμού στη λογοτεχνία, όπου εδώ το συναίσθημα υπερισχύει της λογικής και της αντικειμενικότητας που επικρατούσε μέχρι τότε στα βιβλία της εποχής εκείνης. Μάλιστα, λέει, ήταν τόσο ρομαντικό και συναισθηματικό το βιβλίο που πυροδότησε ένα ρομαντικό κίνημα της νεολαίας αλλά και ένα κύμα αυτοκτονιών νεαρών ανδρών, απογοητευμένων από τον έρωτα! Τώρα για καλό το έγραψε και αυτός τέτοιο βιβλίο!!!