Bolt

Υπόθεση : Ο Bolt (John Travolta), είναι ένα σκύλος που έχει περάσει όλη του την ζωή στα πλατό μιας σειράς, όπου υποδύεται το σουπερ σκύλο – φύλακα, με υπερδυνάμεις. Το θέμα με τον Bolt είναι πως όλο αυτό, το πιστεύει, πιστεύει δηλαδή πως όντως έχει σουπερ δυνάμεις και πως η Penny (Miley Cyrus), ο άνθρωπος και συμπρωταγωνίστρια του, βρίσκεται μονίμως σε κίνδυνο. Όλα αυτά καλά μέχρι εδώ, μέχρι την στιγμή που ο Bolt μετά από ένα τυχαίο περιστατικό απομακρύνεται από τα πλατό της σειράς και μεταφέρεται στην Νέα Υόρκη. Εκεί γνωρίζει την αλιτόγατα Mittens και το χάμστερ Rhino που αποφασίζουν να βοηθήσουν τον Bolt να γυρίσει στο Hollywod και να βρει την φίλη του Penny. Στην αστεία αυτή διαδρομή, ο Bolt θα ανακαλύψει πως τελικά δεν είναι σουπερ σκύλος και πως η ζωή της είναι ένα μεγάλο ψέμα.

Με μια κουβέντα : Δεν είναι και τίποτα τρομερό, αλλά στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι!

Γενικά : Δεν ενθουσιάστηκα, αλλά ούτε και ξενέρωσα με την συγκεκριμένη ταινία, πως θα μπορούσες άλλωστε να ξενερώσεις, όταν σε μια ταινία κινουμένων σχεδίων βλέπεις ένα μικρό λευκό ποιμενικό να κάνει παπάδες, να σώζει τον άνθρωπο του από χίλια δυο κακά και στο τέλος να καταφέρνει να παίρνει λυπημένες κουναβίσιες γκριμάτσες. Το ιντριγκαδόρικο στο συγκεκριμένο έργο είναι η άγνοια του σκύλου, που νομίζει πως με ένα του γαύγισμα μπορεί να γκρεμίσει ολόκληρα κτήρια! Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι όταν έχει προχωρήσει αρκετά η ταινία και βλέπεις την εκπαίδευση του Bolt πάνω σε θέματα τα όποια είναι έμφυτα σε όλα τα σκυλιά, όπως η προαναφερόμενη κουταβίσια φάτσα (την κάνουν και οι άνθρωποι, πιστέψτε με πιάνει!!!) ή ακόμα και το να κυνηγάει τις μπάλες. Παρόλα αυτά η ταινία εμένα δεν με ενθουσίασε, περίμενα πιο πολύ δράση, πιο πολλά αστεία, πιο πολύ από όλα. Κάτι στο τέλος πήγε να γίνει όταν νόμιζα ότι κοριτσάκι και σκύλος θα γινόντουσαν κάρβουνα, αλλά τσουπ, ήρθε η πυροσβεστική. Δεν λέω, καλός και ήρθε η πυροσβεστική, αλλά θα μπορούσαν να το είχαν καθυστερήσει λιγάκι, μπας και ρίξουμε κανένα δάκρυ ρε αδελφέ! Στην φωνή του σκύλου ο John Travolta και στην φωνή της Penny η Miley Cyrus, αυτό το ανέφερα έτσι για να έχουμε κάτι να πούμε. Οι δεύτεροι ρόλοι μπορώ να πω πως ήταν αρκετά καλά δουλευμένοι, με την γάτα στον πικρό και κυνικό της ρόλο και το χαμστερ μέσα σε μια μπάλα (ακόμα δεν ξέρω γιατί ήταν το ζωντανό μέσα στην μπάλα) το οποίο ήταν κάτι σαν τον γελωτοποιό της παρέας, αλλά μάλλον υπερέβαλε! Κλείνοντας γιατί βαρέθηκα, η ταινία είναι μεν ευχάριστη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνά την ποιότητα άλλων ταινιών της ίδιας συνομοταξίας!

Η Ατάκα : Rhino: « Ντριν, ντριν! Ποιος είναι; Πεπρωμένο; Περίμενα τηλεφώνημα σου.»

Ποιον θα έπαιζα : Λέω να κάνω την γάτα!

Αγαπημένη σκηνή : Οι σκηνές με τα περιστέρια, πραγματικά απολαυστικές!

Χειρότερη σκηνή : Όταν η πυροσβεστική ήρθε αμέσως και δεν άφησε το κοινό να πάρει τον χρόνο του στην συγκινησιακή φόρτιση.

Δες την : Για το γλυκό σκυλάκι, για την πονηρή γατούλα, για το αστείο χαμστερ, για τα θεϊκά περιστέρια και για τα πολύ καλά γραφικά.

Μην την δεις : Γιατί υπάρχουν πολύ καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων.

Με ποιον να την δεις : Με τα μικρά αδέλφια σου.

Μην την δεις με : Μόνος σου, μπορεί να βαρεθείς.