P.S. I Love You

Υπόθεση : Η Holly Kennedy (Hilary Swank) είναι τρελά και παθιασμένα ερωτευμένη με τον σύζυγο της Gerry (Gerard Butler). Όταν εκείνος, άρρωστος από μια ασθένεια, χάνει την ζωή του, βλέπουμε το ίδιο να συμβαίνει και στην κάρδια της Holly. Ο μόνος που μπορεί να την επαναφέρει στην ζωή είναι εκείνης που έχει πραγματικά φύγει. Είναι λοιπόν πολύ θετικό που ο Gerry λίγο πριν πεθάνει τα σκέφτηκε όλα και τα σχεδίασε σωστά για την γυναίκα που άφηνε πίσω. Της έγραψε μερικά γράμματα που της έρχονταν με διάφορους τρόπους, τα οποία την παρότρυναν να ξυπνήσει από την μιζέρια και την θλίψη της και να δει την ζωή χωρίς τον ίδιο με αισιοδοξία. Με τα γράμματα του Gerry για οδηγό η Holy ξεκινά ένα ταξίδι για να ξαναβρεί τον παλιό της εαυτό, να θυμηθεί την ιστορία του γάμου της, να αναθερμάνει τις φιλίες της και να αντιμετωπίσει τον θάνατο ως μια καινούργια αρχή ζωής.

Με μια κουβέντα : Η απόλυτη εκπόρνευση (τσσς!!) ενός βιβλίου, για τα μάτια του αδηφάγου κινηματογράφου!

Γενικά : Η επιτομή του κλασσικού στερεότυπου των ταινιών που δημιουργήθηκαν με βάση την ιστορία ενός καλοδουλεμένου βιβλίου. Έτσι και εδώ έχουμε το P.S. I Love You, ένα βιβλίο γραμμένο από τα τρυφερά χεράκια της κόρης του πρωθυπουργού της Ιρλανδίας. Το βιβλίο φυσικά και έκανε πάταγο γιατί πολύ απλά τα έχει όλα, έχει ερώτα, έχει μπόλικο κλάμα λόγου του θέματος του, αλλά παρόλα αυτά καταφέρνει με ένα περίεργο τρόπο να προσφέρει απίστευτες δώσεις γέλιου. Έτσι λοιπόν το Hollywood, που φωτιά να πέσει να το κάψει, πύρε αυτό το τόσο ωραίο βιβλίο και το έκανε ταινία αλά αμερικέν! Τι εννοώ με αυτό; Όποιος έχεις διαβάσει το βιβλίο με καταλαβαίνει απόλυτα, οι σεναριογράφοι της ταινίας, κατακρεούργησαν σκηνές ζωτικής σημασίας, που όχι μόνο βοηθούσαν την πλοκή του έργου, αλλά ακόμα περισσότερο στέρησαν από το κοινό γερές δόσεις γέλιου αλλά και συγκινησιακές φορτίσεις, με αποτέλεσμα να έχουμε μια χλιαρή σούπα. Ναι, δεν το αρνούμαι, σε γενικές γραμμές η ταινία είναι ωραία και για κάποιον που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο είναι πάνω από ωραία, αλλά κακά τα ψέματα, θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερη. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους η Hilary Swank που σαν γυναίκα δεν μου λέει απολύτως τίποτα και σαν τεθλιμμένη χήρα χειρότερα, δεν καταφέρνει να με πείσει ότι πενθεί, αλλά ούτε και περνά καλά, δεν την άφηνε βλέπεις αυτό το σκληρό πρόσωπο που έχει, πιστεύω ότι αν ο ρόλος δινόταν σε άλλη ηθοποιό, η ταινία θα τράβαγε περισσότερο κόσμο. Στον ρόλο του χαρούμενου ιρλανδού – πεθαμένου συζύγου – φαντάσματος, βλέπουμε τον Gerard Butler, ο οποίος μόλις είχε τελειώσει το ¨300¨ και είχε αρχίσει να φτιάχνει όνομα, έτσι του ήρθε κουτί η ευκαιρία να παίξει σε μια καθαρά γυναικεία ταινία. Δυστυχώς στον ρόλο της γλάστρας – δεύτερης – ξαναμμένης φίλης βλέπουμε το αγαπημένο μου φιλαράκι την Lisa Kudrow, η οποία παρά τον μικρό της ρόλο κατάφερε και μου έδωσε την καλύτερη σκηνή της ταινίας. Κλείνοντας είναι μια ωραία και αξιοπρεπής ταινία που βαδίζει στα όρια του ευχάριστου και της μικρής θλίψης, όλα αυτά βεβαία αν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο…

Η Ατάκα : Gerry Kennedy: «Ξέρω τι θέλω, γιατί το έχω μέσα στα χέρια μου. Εσένα.»

Ποιον θα έπαιζα : Την Kudrow, ήταν ο πιο ζωντανός ρόλος μέσα σε μια άνευρη ταινία!

Αγαπημένη σκηνή : Μα φυσικά η ποιο κωμική σκηνή που σώζει το έργο, χάρη στην ξεκαρδιστική ερμηνεία της Lisa Kudrow, μέσα στην βάρκα!

Χειρότερη σκηνή : Όταν είχα πρωτοδεί την ταινία και είχα ξενερώσει απίστευτα, με την τοποθέτηση των γεγονότων στην Νέα Υόρκη και όχι στην Ιρλανδία, όπως αναφέρει το βιβλίο.

Δες την : Γιατί είναι μια ωραία ταινία, παρόλα τα αρνητικά που της καταλόγισα, έχει καλές ερμηνείες, ένα κάποιο χιούμορ και αρκετές μελοδραματικές σκηνές.

Μην την δεις : Αν και εφόσον έχεις διαβάσει το βιβλίο, πίστεψε με θα απογοητευτείς σε μέγιστο βαθμό.

Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου.

Μην την δεις με : Με άτομα που πρόσφατα έχασαν κάποιον δικό τους.