Πρωταγωνιστούν: Kad Merad, Dany Boon, Zoe Felix
Σκηνοθεσία: Dany Boon
Εναλλακτικός τίτλος: "Ααα να χαθείς...Βλαχάαααρα!!!"
Υπόθεση: Ο Philippe ζει με την οικογένειά του και εργάζεται ως ταχυδρομικός υπάλληλος σε μια ηλιόλουστη και κοσμική επαρχία του Γαλλικού Νότου. Η γυναίκα του όμως, η Julie, έχει κατάθλιψη και αυτό επηρεάζει δυσάρεστα τη σχέση τους, γεγονός που κάνει τον Philippe να πιστεύει πως μια μετάθεσή του ακόμη πιο νότια και παραθαλάσσια, προς την Γαλλική Ριβιέρα, θα βελτίωνε την κατάσταση της γυναίκας του! Έτσι, αποφασίζει να κάνει ότι μπορεί για να πάρει αυτή την μετάθεση, ακόμη και να προσποιηθεί τον ανάπηρο, για να έχει μία πιο ευμενή μεταχείριση από τους ανωτέρους του, οι οποίοι όμως τον ανακαλύπτουν σύντομα και, προκειμένου να τον παραδειγματίσουν γι'αυτή του την πράξη, αποφασίζουν να τον μεταθέσουν σε μια πόλη, πολύ κοντά στον Βορρά! Ακριβώς το αντίθετο δηλ. από αυτό που επιδίωκε ο Philippe, αφού οι Γάλλοι του Νότου έχουν την χειρότερη εντύπωση για τους Βόρειους, αφού θεωρούν τους ανθρώπους εκεί άξεστους, αγροίκους και μέθυσους και την περιοχή μουντή και απομονωμένη! Φυσικά, η γυναίκα του αρνείται να τον συνοδεύσει και μένει πίσω στον Νότο κι ο Philippe, απογοητευμένος, φτάνει στο Bergues, όπου και συναντά πρώτα τον συνάδελφό του, Antoine, και αρχικά έρχεται αντιμέτωπος με τις διαφορετικές συνήθειες και έθιμα του τόπου αλλά κυρίως, με την ιδιαίτερη προφορά των κατοίκων! Σύντομα, διαπιστώνει πως όλες του οι προκαταλήψεις για τους Βόρειους δεν ισχύουν, ότι είναι πολύ καλοί και θερμοί άνθρωποι και αρχίζει να δένεται και να περνάει πολύ καλά και διασκεδαστικά μαζί τους, πράγμα όμως που ποτέ δεν αποκαλύπτει στην γυναίκα του, γιατί αυτή πιστεύει ότι της λέει ψέματα για να μη την στεναχωρεί! Όταν όμως αυτή αποφασίζει να πάει να μείνει μαζί του, ο Philippe θα πρέπει να εξηγήσει στους νέους του φίλους πως έχει η κατάσταση και να τους πείσει να συμπεριφερθούν σαν αγροίκοι, όπως ακριβώς δηλ. πιστεύει η σύζυγός του ότι συμβαίνει εκεί...
Για πες, για πες: Αυτή την ταινία την θυμήθηκα με αφορμή μία πρόσφατη ανάρτησή μου στο blog, όπου και χρειάστηκε να αναφερθώ σε αυτήν! Τότε μου 'ρθε αναλαμπή ότι δεν έχουμε γράψει γι' αυτή την ταινία και, αν και έχει περάσει ένα αξιοσέβαστο χρονικό διάστημα από τότε που την παρακολούθησα, θα καταβάλω μεγάλες προσπάθειες να ξαναθυμηθώ την ταινία και να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις που σχημάτισα τότε! Λοιπόν, πρόκειται για την μεγαλύτερη κινηματογραφική, ντόπια, παραγωγή του γαλλικού box office (ακολουθεί τον "Τιτανικό" που με λίγα εισιτήρια διαφορά, κατέχει την 1η θέση!) αφού 20 εκατ. Γάλλοι έσπευσαν να την παρακολουθήσουν την περίοδο που προβαλλόταν, προκαλώντας πανδαιμόνιο στις γαλλικές αίθουσες! Και, αν και έχει καθαρά ντόπιο χαρακτήρα και βασίζεται πάνω στις τοπικές προκαταλήψεις των Γάλλων προς τους συμπατριώτες τους Βόρειους, αλλά κυρίως πάνω στην ιδιαίτερη ντοπιολαλιά τους, ωστόσο, κατάφερε να σημειώσει μεγάλη επιτυχία και εκτός των τοπικών γαλλικών συνόρων, μιας και περνάει ένα γενικότερο μήνυμα γύρω από τις προκαταλήψεις και τις άσχημες αντιλήψεις που συχνά διαμορφώνονται, από τόπο σε τόπο, ενάντια σε μια συγκεκριμένη μερίδα συνανθρώπων μας, οι οποίοι απλά έχουν διαφορετικά ήθη και έθιμα από τα δικά μας ή διαφορετική προφορά! Γενικά, περνάει ένα μήνυμα ότι η διαφορετικότητα δεν είναι πάντα κακή και ότι αν υπάρχει καλή διάθεση και συντροφικότητα, όλες οι τυχόν "διαφορές" μεταξύ μας, ξεπερνιούνται! Φαντάσου δηλ. ότι κάτι αντίστοιχο θα μπορούσες να παρακολουθήσεις και εδώ στην χώρα μας, αντίστοιχα με έναν "πρωτευουσιάνο" Αθηναίο που πηγαίνει στην Λάρισα π.χ ή στην Κρήτη (η επιλογή των συγκεκριμένων περιοχών ήταν τυχαία, απλά και μόνο επειδή εκεί χρησιμοποιούν και περηφανεύονται μάλιστα για την ντοπιολαλιά τους!). Απλά, καμιά φορά, όσο καλή και να είναι η μετάφραση και η προσαρμογή της στα δικά μας δεδομένα, χάνει ωστόσο, όταν αναγκάζεσαι δίπλα από ένα "αστείο" διάλογο, (που περιλαμβάνει τα δικά τους τοπικά και γλωσσικά αστεία που βασίζονται πάνω στην προφορά τους), εσύ είσαι υποχρεωμένος δίπλα σε παρένθεση να βλέπεις την επεξήγησή τους ή, ακόμη χειρότερα, να βλέπεις μία μετάφραση, προσαρμοσμένη όσο το δυνατόν πιο κοντά στα δικά μας "ντόπια" αστεία! Εκεί, λίγο χάνει η ταινία γιατί και συ δεν πιάνεις το αστείο ή πρέπει με το ζόρι να το συνδυάσεις με ένα ανάλογο δικό μας! Παρόλα αυτά, η ταινία και ειδικότερα στο πρώτο μέρος της, που δείχνει την μετάβαση και προσαρμογή του Philippe στον Βορρά, είναι πολύ πιο αστεία και ξεκαρδιστική απ' ότι στο 2ο μέρος που φτάνει η γυναίκα του εκεί, αλλά σίγουρα δεν παύεις να χαμογελάς καθ'όλη την διάρκεια της ταινίας! Δεν κρύβει καμιά ιδιαίτερη σεναριακή τροπή ή έκπληξη, το αντίθετο μάλιστα, ακολουθεί μια αρκετά πεπατημένη και συνηθισμένη δομή αλλά σε κερδίζει με την απλότητά της, τους αστείους χαρακτήρες της (συχνά, μάλιστα, σε σημείο να κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν μέχρι και "καρικατούρες"!) αλλά κυρίως με την γλυκύτητα και την ανθρωπιά που υπάρχει διάχυτη ανάμεσα στους πρωταγωνιστές! Εκτίμησα ιδιαίτερα δε, το γεγονός πως δεν χρησιμοποιήθηκαν αστεία βασιζόμενα σε σεξουαλικά υπονοούμενα ή ύβρεις, όπως θα περίμενε να δει κανείς, κατά των Βορείων αλλά, αντίθετα, στο τέλος της ταινίας συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για έναν ύμνο υπέρ τους! Αν λοιπόν, δεν σε ξενερώνει να παρακολουθείς επί 105 λεπτά, Γάλλους να αστειεύονται μεταξύ τους και καταφέρεις να ανοίξεις τα στενά γεωγραφικά όρια του μυαλού σου, να αγκαλιάσεις αυτή την ταινία και να την εφαρμόσεις στα δικά σου δεδομένα, τότε σίγουρα θα περάσεις πολύ ευχάριστα!!
Μου αρέσει: Η ατάκα της ταινίας: "Στον Βορρά κλαις πάντα δυο φορές: μία όταν έρχεσαι και μία όταν φεύγεις!". Ακούγεται στην αρχή της ταινίας όταν ο, απογοητευμένος από τον Βορρά, Philippe συναντά τον Antoine που του λέει αυτό το πράγμα, θέλοντας να του εξηγήσει ότι, μπορεί αρχικά να θέλεις να βάλεις τα κλάματα όταν πρωτοφτάνεις στον βορρά και δεν ξέρεις τι πρόκειται να αντιμετωπίσεις, αλλά στο τέλος φεύγεις κλαίγοντας που αφήνεις πίσω σου ένα τόσο φιλόξενο και ωραίο μέρος! Και, πραγματικά, στο τέλος της ταινίας επιβεβαιώνεται αυτό περίτρανα αφού ο Philippe, μετά από τρία χρόνια παραμονής του εκεί, παίρνει μετάθεση στον πολυπόθητο Νότο, αλλά φεύγει και αποχαιρετά τον βορρά με δάκρυα στα μάτια!
Δεν με αρέσει: Αυτά τα τερτίπια με την μετάφραση με ξενέρωναν κάποιες στιγμές!
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο ηθοποιός Dany Boon, που υποδύεται τονAntoine, είναι και ο σεναριογράφος αλλά και ο σκηνοθέτης της ταινίας αφού, καταγόμενος και ο ίδιος από τον Βορρά και γνωρίζοντας πολύ καλά τους ανθρώπους εκεί, θέλησε να γράψει και να φτιάξει μια ταινία που θα υμνούσε και θα τιμούσε τους "παρεξηγημένους" συμπολίτες του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου