The Amazing Spider-Man

Υπόθεση :  Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους εφήβους της ηλικίας του, έτσι και Peter (Andrew Garfield) προσπαθεί να καταλάβει ποιος είναι και ποια είναι η θέση του στον κόσμο καθώς όταν ήταν μικρός οι γονείς του τον εγκατέλειψαν και τώρα πια ζει με τους θειους του. Παράλληλα ο Peter προσπαθεί να επεξεργαστεί τα συναισθήματα του για την Gwen Stacy (Emma Stone)την κόρη του αρχηγού της αστυνομίας. Καθώς η ιστορία ξετυλίγεται ο Peter βρίσκει  έναν παλιό χαρτοφύλακα του πατέρα του ο οποίος τον οδηγεί στο εργαστήριο του Curt Connors (Rhys Ifans), έναν πρώην συνάδελφο του πατέρα του. Κάπου εκεί, μέσα στο εργαστήριο μια αράχνη ¨ξεφεύγει¨ από τα πειράματα που της έκαναν, πέφτει πάνω στον Peter και τον δαγκώνει, δίνοντας του έτσι κάποιες από τις ιδιότητες της. Στην αρχή είναι πολύ δύσκολο για τον Peter να διαχειριστεί την νέα του κατάσταση και κυρίως να κρατήσει κρυφή την νέα του ταυτότητα, αλλά γνωρίζει πως όταν οι καταστάσεις το απαιτήσουν θα πρέπει να είναι έτοιμος για να τις αντιμετωπίσει.

                     

Με μια κουβέντα :  Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η ταινία έφαγε τόση λάσπη.

Γενικά : Συγχωρέστε με αγαπητοί μου ξινομούριδες, αλλά εγώ δεν θα πέσω στο επίπεδο σας, γιατί πώς να το κάνουμε άλλωστε, η ταινία απο όποια οπτική γωνία και να την δούμε, ήταν πολύ καλή και επιτρέψτε μου να πω για την αίσθηση που είχα σε όλη την διάρκεια, που κράτησε η προβολή της: «Ναι, ήταν πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες... Mακράν». Και δεν ντρέπομαι που το λέω καθόλου, ξέρω πως εκεί έξω υπάρχουν άτομα που μένουν πιστά στην προηγούμενη τριλογία του Sam Raimi και καλά κάνουν οι άνθρωποι, αλλά εμένα αφήστε με να έχω αντίθετη άποψη. Καθώς σας γράφω αυτά σκέφτομαι πως ο λόγος που μου άρεσε παραπάνω αυτή η νέα ιστορία του αραχνιάρη φίλου μας, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι είναι πιο φρέσκια, πιο μοντέρνα βρε αδελφέ, από το κουστούμι και μόνο, που έχει περάσει σε άλλο στάδιο, μέχρι τον σπιρτόζο πρωταγωνιστή μας, τα πάντα φωνάζουν 2012 και 13 μην σου πω. Την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Marc Webb (τυχαίο; Δεν νομίζω!), ο οποίος αυτή την στιγμή που σου γράφω είναι κάπου στο L.A. και γυρίζει το δεύτερο μέρος του έργου. Η ιστορία πατάει, φυσικά, σε πολλά πράγματα πάνω στην πρώτη, αλλά κακά τα ψέματα οι ταινίες πατάνε πάνω στα comic, οπότε έχουμε τον νεαρό Peter να μένει με τους θειους, να είναι λίγο ο χαλβάς του σχολείου, να ερωτεύεται το πιο όμορφο κορίτσι, να ντρέπεται να της το πει, να τον τσιμπά η αράχνη, να γίνεται αραχνάκιας, να πεθαίνει ο θειος του και μετά να ψάχνει εκδίκηση. Ε, μετά τα πράγματα παίρνουν και αυτά τον δρόμο τους. Το πολύ ενδιαφέρον για μένα ήταν πως ο Spiderman δεν πετάει πλέον ιστό από τον καρπό του, δηλαδή δεν είναι σαν extra ιδιότητα, όπως το σκαρφάλωμα ή η δύναμη. Όχι, εδώ ο αγαπητός Peter βάζει τον κωλο του κάτω και φτιάχνει μια σουπερ ουαου συσκευή που εκτοξεύει μόνη της τον ιστό τον οποίο ο Peter δημιούργησε. Προκομμένο παιδί δεν λέω και εξαιρετικός ηθοποιός ο Andrew Garfield. Ψηλός, λεπτός και με goofy/cute χαρακτήρα σαν άνθρωπος, μετέδωσε κάτι από τον εαυτό του στον Spiderman και τον έκανε πιο ζωντανό, φυσικό και σίγουρα πολύ πιο προσιτόστον θεατή από όσο ήταν ο Tobey Maguire (ίου...). Δίπλα στον πολύ καλό Garfield έπρεπε να βάλουν και μια νέα κοπέλα και οι άτιμοι μου έβαλαν την αδυναμία μου. Η EmmaStone είναι ίσως το πιο καυτό όνομα στο Hollywood αυτή την στιγμή και μια από τις τρεις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο για αυτή πέρα ότι είναι θεσπέσια, και τον τύλιξε τον Garfield όπως βλέπω στα κουτσομπολίστικα τεφτέρια μου. Στον ρόλο του κακού της υπόθεσης ο αγαπημένος μας τρελιάρης Rhys Ifans σε πιο σοβαρό/παρανοϊκό ρόλο, ενώ η Sally Field στο ρόλο της θειας είναι εξαιρετική καθώς είναι η απόλυτη μητρική φιγούρα του σινεμά. Κατά τα άλλα το έργο είναι γρήγορο, οι σκηνές του Spiderman που προσπαθεί να ξεφύγει από κάτι ληστές (?) χρησιμοποιώντας τις παρκουρίστηκές του ικανότητες ήταν πολύ μοντέρνες και καθηλωτικές. Τα εφέ ήταν κορυφαία μόνο και μόνο από την σκηνή που βλέπουμε σε κοντινό το πρόσωπο του Lizard που μεταμορφώνεται στο ανθρώπινο του προς το τέλος του έργου. Κλείνοντας το Amazing Spiderman κάνει καλά την δουλειά του, που δεν είναι άλλη από το να εκμοντερνίσει τον θρύλο του άνθρωπου αράχνη κρατώντας φυσικά την ουσία του ήρωα ανεπηρέαστη.

Η Ατάκα : Peter Parker: «Όλοι μας έχουμε μυστικά: εκείνα που κρατάμε… και εκείνα που μας κρατούν κρυφά»

Ποιον θα έπαιζα :  Αυτόν τον νέο, μοντέρνο και ρεαλιστικό Spiderman.

Αγαπημένη σκηνή :  Η σκηνή με τους ληστές (?).

Χειρότερη σκηνή : Νόμιζα ότι δεν έχω.

Δες την :  Γιατί ήρθε η ώρα  για ανανέωση.

Μην την δεις :  Αν απλά δεν σου αρέσουν οι ταινίες με υπερήρωες.

Με ποιον να την δεις :  Φίλους.

Μην την δεις με :  Τους ξινούς φίλους σου.