Υπόθεση : Ο γνωστός συγγραφέας τρόμου Mike Enslin (John Cusack) πιστεύει μόνο σε ότι βλέπει με τα ίδια του τα μάτια. Μάλιστα έχει γράψει μια σειρά από bestsellers, όπου αμφισβητεί την εμφάνιση μεταφυσικών φαινομένων στα πιο γνωστά στοιχειωμένα σπίτια και νεκροταφεία. Ετοιμάζοντας το καινούργιο του βιβλίο, αποφασίζει να μείνει στην σουίτα 1408, ένα περιβόητο στοιχειωμένο δωμάτιο, όπου παρά τις προειδοποιήσεις του διευθυντή του ξενοδοχείου, δεν έχει πατήσει άνθρωπος εκεί, για πολλά χρόνια. Η διαμονή στο 1408 αναγκάζει τον Enslin να αναθεωρήσει όλα όσα πίστευε και του παρέχει αρκετό υλικό για άλλο ένα bestseller αρκεί βέβαια να επιβιώσει για να το γράψει.
Κατηγορία ταινίας : Τεντωμένο σχοινί
Γενικά : Πραγματικά αυτή η ταινία είναι σαν να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο καταπληκτικό και στην απόλυτη πατάτα, για μένα τουλάχιστον απλά ισορροπεί και πότε γέρνει στην μια και πότε στην άλλη πλευρά. Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν μου άρεσε και αν μπορώ να πω ότι αξίζει να την δεις, το μόνο σίγουρο είναι πως έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία. Είναι η τρίτη ταινία που ανεβαίνει στο Blog και βασίζετε σε μυθιστόρημα του Stephen King και όπως η ¨Λάμψη¨ και το ¨Misery¨ έχουν έναν κοινό παρανομαστή, τον εγκλεισμό και το αίσθημα της παραφροσύνης που ξεκινά από την κλειστοφοβική τάση του πρωταγωνιστή η οποία μεταδίδετε στον θεατή, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα σε ότι συμβαίνει στην οθόνη και στο το τι νοιώθουμε εμείς στον καναπέ. Αυτή είναι και η μαγκιά, αν θέλεις των μυθιστορημάτων του King, να κάνει τον θεατή, ένα με τον πρωταγωνιστή, ένα με τον φόβο και τα συναισθήματα του, για αυτό και πάντα είναι ένας ο κύριος πρωταγωνιστής που προσπαθεί να ξεφύγει από το κακό, όποια μορφή και να έχει αυτό, είτε είναι ένας τρελός με τσεκούρι, είτε μια τρελή φαν με βαριοπούλα. Στην προκειμένη περίπτωση το κακό παίρνει την μορφή ενός σατανικού δωματίου σε ένα ξενοδοχείο στην Νέα Υόρκη, ο ίδιος ο διευθυντής προειδοποιεί τον άμοιρο συγγραφέα να μην πατήσει το πόδι του εκεί, αλλά εκείνος, ότι του λένε το αντίθετο, έτσι βρίσκετε εγκλωβισμένος παρά την θέληση του σε ένα δωμάτιο που του ξυπνά προσωπικούς του δαίμονες, φόβους και φαντάσματα. Υπήρξαν στιγμές που είπα ότι η ταινία ήταν τρομερή μαλακία, ήταν εκεί ακριβώς που νομίζαμε ότι όλα ήταν ένα όνειρο και εκεί που αρχίζαμε να το πιστεύουμε και αυτό, γυρίσαμε πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, που μέχρι εκείνη την στιγμή είχε γκρεμιστεί, διαλυθεί, βραχεί, παγώσει, πλημυρίσει και γενικώς είχε περάσει τα πάνδεινα για να κάνει τον Cusack να χάσει την ψυχραιμία του και να αυτοκτονήσει. Το τέλος δεν θα το αποκαλύψω γιατί με ξάφνιασε και με άφησε με την σκέψη ότι μπορεί, ότι είδαμε να συμβαίνει στο δωμάτιο να ήταν αληθινό και πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μην είσαι και εσύ υποψιασμένος.
Ποιον θα έπαιζα : Κανέναν δεν θέλω να κάνω!
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή που ο Cusack συναντά την νεκρή του κόρη στο δωμάτιο. Η φωτογραφία εκείνης της σκηνής ήταν απλά θεϊκή!
Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή όπου μας παραμυθιάζει ο σκηνοθέτης και μας παρουσιάζει ότι είδαμε σαν ένα όνειρο του ήρωα, όση ώρα εκείνος ήταν αναίσθητος, ύστερα από ένα περιστατικό πνιγμού.
Δες την : Δες την για την πολύ καλή φωτογραφία, για τον φόβο που καταφέρνει να προκαλέσει, για το ενδιαφέρον τέλος της, για την ερμηνεία του Cusack που ήταν απλά απίθανη.
Μην την δεις: Μην την δεις γιατί πολύ απλά φοβάσαι, δεν είναι κακό να το πεις!!!
Με ποιον να την δεις : Με άτομα που αντέχουν τέτοιες ταινίες.
Μην την δεις με : Με την σχέση σου, που πολύ απλά πετάγετε ακόμα και στην πιο χαλαρή σκηνή από τον φόβο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου