Υπόθεση : Κατά την δυναστεία Tang της Κίνας, δημιουργήθηκε μια μυστική οργάνωση με το όνομα ¨Ιπτάμενα Στιλέτα¨ η οποία έχει ως σκοπό να εναντιώνετε στην βαναυσότητα των τοπικών αρχόντων και να κλέβει από τους πλούσιους και να τα δίνει όλα πίσω στους φτωχούς. Ο Leo (Andy Lau) και ο Jin (Takeshi Kaneshiro) είναι δυο στρατηγοί του κυβερνητικού στρατού που καταστρώνουν ένα σχέδιο για να εμπλουτίσουν την Mei (Ziyi Zhang), μια καινούργια τυφλή χορεύτρια, που βάσιμες πληροφορίες την θέλουν κόρη του πρώην αρχηγού των Στιλέτων. Ο Leo συλλαμβάνει την Mei, αλλά ο Jin την ελευθερώνει στο καπάκι για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της και να τον οδηγήσει στην μυστική τοποθεσία του αρχηγείου των Στιλέτων. Σύντομα όμως ο Jin θα αρχίσει να ερωτεύεται την Mei με αποτέλεσμα την διαλύσει του σχεδίου και την αναπόφευκτη καταστροφή των τριών ηρώων.
Κατηγορία ταινίας : Μούφα Εσμεράλδα / Τσού – Λί
Γενικά : Η κατηγορία Εσμεράλδα, είναι ένας χαρακτηρισμός για την πρωταγωνίστρια η οποία είναι μια τυφλή κοπέλα. Το μούφα μπροστά είναι η λέξη εκείνη που κάνει την τυφλή κοπέλα να μην είναι τυφλή αλλά να μας δουλεύει ψιλό γαζί. Η δεύτερη κατηγορία Τσού – Λί, είναι ένας αρχαίος χαρακτηρισμός που προέρχεται από τα τρίσβαθα της Ασίας και που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: Μια κοπέλα ελευθέρων ηθών που σε άλλον έταξε γάμο και τελικά με άλλον το σκάει. Τα Ιπτάμενα Στιλέτα είναι η ταινία που με έκανε να στραφώ στον ασιατικό κινηματογράφο, αργότερα βέβαια είδα άλλα πολύ μεγαλύτερα αριστουργήματα από την ανατολή. Προς το παρόν εκθειάζουμε τα στιλέτα, γιατί περί εκθειασμού πρόκειται. Μιλάμε για μια ταινία που είναι τρομερή και άψογη από όλες τις πλευρές της. Έχει μαγευτική μουσική με ήχους από την ανατολή, αν και το θεματικό τραγούδι του έργου είναι πιο δυτικού τύπου με την σοπράνο Kathleen Battle στα φωνητικά (Τι μαθαίνεις ε;). Έχει τρομερά χρώματα, κάθε σκηνή χαρακτηρίζετε από τα έντονα χρώματα, ειδικά η πρώτη σκηνή στην παγόδα, το μάτι σου δεν θα χορταίνει από το να κοιτάει από εδώ και από εκεί. Η σκηνοθεσία πολύ καλή από έναν μετρ του είδους, τον αγαπημένο μου Yimou Zhang, τα οπτικά εφέ άψογα για την χρονιά που προβλήθηκε η ταινία, οι ερμηνείες συγκλονιστικές να σκεφτείς ότι η Ziyi Zhang που υποδυόταν μια τυφλή (Μούρα, αλλά τυφλή!) έμεινε 2 μήνες σε μια παράγκα με ένα τυφλό κοριτσάκι για να εξιλεωθεί με την κατάσταση του ρόλου της. Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες, που από όπου και αν την πιάσεις δεν θα βρεις κάτι αρνητικό, τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.
Ποιον θα έπαιζα : Θα κάνω τον Jin και επειδή για Κινέζος ήταν περίεργος αρκετά όμορφος, αλλά και επειδή σαν ρόλος κερδίζει τον τίτλο του πιο βασανισμένου.
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή στην παγόδα και με το παιχνίδι της ηχώς. Την πρώτη φορά που το είδα, είχα εκστασιαστεί.
Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω!
Δες την : Για τα οπτικά εφέ, για την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, για την μουσική, για τα χρώματα και για να ανοίξουν οι ορίζοντας σου και να στραφείς στην ανατολή.
Μην την δεις : Δεν το μπορείς το κινέζικο στα αυτιά σου, το καταλαβαίνω είναι μεγάλο αρνητικό, από την άλλη ίσως να μπερδευτείς κατά την διάρκεια της ταινίας, γιατί υπάρχουν διάφορες ίντριγκες και ψέματα και αν δεν δώσεις λίγη σημασία, δεν θα καταλάβεις τελείως το έργο.
Με ποιον να την δεις : Αν και φαίνεται ως μια ταινία περιπέτειας, μετά μεταλλάσετε και γίνετε ένα ωραίο ρομάντζο με στιλέτα, οπότε μπορείς να το δεις αγκαλιά με το ταίρι σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου