Serendipity

Υπόθεση : Ο Jonathan Tragger (John Cusack) συναντά την Sara Thomas (Kate Beckinsale) την παραμονή τον Χριστουγέννων σε ένα πολυκατάστημα της Νέας Υόρκης. Καθώς περνάνε ένα μαγευτικό απόγευμα μαζί, αποφασίζουν να μην προχωρήσουν την μεταξύ τους σχέση επειδή η Sara δεν πίστευε ότι είναι γραφτό να είναι μαζί. Έτσι χωρίζουν και τα αφήνουν όλα στην τύχη, οπότε αν ξαναβρεθούν θα είναι ένα σημάδι, πως το πεπρωμένο, τους έφερε και πάλι κοντά. Μερικά χρονιά μετά, είναι και οι δυο αρραβωνιασμένοι και έτοιμοι να παντρευτούν τους ανθρώπους που αγαπάνε, αλλά ξαφνικά σημάδια ξεφυτρώνουν ολόγυρα τους και τους ξυπνούν μνήμες από εκείνη την γρήγορη συνάντηση που είχαν. Χωρίς να έχουν καμία πληροφορία για τον άνθρωπο που γνώρισαν μερικά χρονιά πριν, ο Jonathan και η Sara ξεκινάνε ένα ταξίδι μέχρι την άλλη άκρη της χωράς για να βρουν ο ένας τον άλλον, μέσα από συμπτώσεις και με την βοήθεια της τύχης.

Κατηγορία ταινίας : Τυχαίο; Δεν νομίζω…

Γενικά : Έχω δει και αν έχω δει ρομαντικές ταινίες, αλλά αυτή δεν μπορώ να καταλάβω πως μου ξέφυγε. Μέχρι και η μάνα μου την έχει δει, φαντάσου! Μπαίνει άνετα στο τοπ 10 των ρομαντικών ταινιών που ξεφεύγουν από τους απλούς διαλόγους, τα φιλάκια, τα ναζάκια και τα σκατουλάκια. Εδώ η υπόθεση έχει ζουμί, έχει αγωνία, κυνηγητό, απογοήτευση, χαρά, ελπίδα, ξανά απογοήτευση και μετά ξανά χαρά, τι να σου λέω!!! Ωραία ταινία, ότι πρέπει, αυτό που ήθελα, μια έξυπνη και με χιούμορ ταινία σχετικά με τον έρωτα, μάλλον… Σχετικά με την δύναμη που έχει το πεπρωμένο δυο ανθρώπων, που ακόμα και όταν βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, κάτι τους τραβάει και τους φέρνει μαζί, ακόμα και αν δεν ξέρουν τίποτα ο ένας για τον άλλον. Ίσως κάποιος να πει ότι είναι μεγάλη πατάτα το ότι χωρίζουν και αποφασίζουν να το αφήσουν στην τύχη, για το αν θα ξαναβρεθούν ή όχι. Συμφωνώ και εγώ αυτό σκαφτικά, αλλά αργότερα καθώς προχωρά η ταινία βλέπεις ότι δεν το αφήνουν τελείως στην τύχη, το κυνηγάνε και οι ίδιοι, θέλουν να είναι μαζί και αυτό φυσικά είναι που κάνει την ταινία ξεχωριστή. Πέρα από το έξυπνο σενάριο, οι ερμηνείες των Cusack και Beckinsale ήταν πολύ καλές, όπως επίσης και τον δεύτερων ρόλων του έργου. Κατά τα άλλα δεν έχω να πω κάτι που δεν είπα ήδη, μια αξιόλογη ρομαντική ταινία, που αξίζει να την δεις.

Ποιον θα έπαιζα : Λέω να παίξω τον ρόλο του John Cusack, έχω καιρό να παίξω τον πρωταγωνιστή και έχω αρχίσει να σκουριάζω, άσε δε που αξίζει να παίξεις σε μια τόσο ενδιαφέρουσα ταινία.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή με το ασανσέρ, όπου ο Jonathan προσπαθεί να πετύχει τον όροφο που έχει επιλέξει η Sara σε ένα άλλο ασανσέρ. Δυστυχώς όμως για εκείνον μέσα στο ασανσέρ του, μπαίνουν διάφοροι ένοικοι της πολυκατοικίας καθυστερώντας τον, από την συνάντηση του με την Sara.

Χειρότερη σκηνή : Όταν ο Jonathan πηγαίνει στο σπίτι της Sara στην άλλη άκρη της χώρας, λίγες ώρες πριν τον γάμο του και βλέπει στο σπίτι ένα ζευγάρι να κάνει σεξ και πιστεύει ότι είναι η Sara ενώ εκείνη τον ψάχνει την Νέα Υόρκη. Αυτό είναι που λέμε τα παιχνίδια της μοίρας.

Δες την : Γιατί είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία για το είδος που αντιπροσωπεύει, έχει ένα καλοδουλεμένο σενάριο με χιούμορ και έξυπνους διαλόγους, έχει γρήγορη πλοκή και φυσικά την αρμόζουσα ευχάριστη κατάληξη.

Μην την δεις : Αν δεν είσαι και τόσο φαν τον ρομαντικών ταινιών ή αν περνάς μια φάση χωρισμού και μια τέτοια ταινία θα ήταν μαχαίρια στην καρδία, αλάτι στην πληγή ή σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.

Με ποιον να την δεις : Άνετα με την κοπέλα σου, η ταινία σηκώνει κρασί, κρεβάτι, κουβέρτα και χουχούλιασμα.

Μην την δεις με : Χαρδαβέλα, ξέρεις αυτός θα θέλει να αναλύσει το έργο, σχετικά με τον παράγοντα τύχη – πεπρωμένο, θα μαζέψει και μερικά ψώνια για μπούγιο και στο τέλος θα μιλάνε 3 ώρες και δεν θα έχουν καταλήξει πουθενά, οπότε τζάμπα ο σαματάς, στο σαλόνι σου.