Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ-REVOLUTIONARY ROAD

ΤΙΤΛΟΣ: Ο δρόμος της Επανάστασης

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Kate Winslet, Leonardo Di Caprio, Kathy Bates

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Sam Mendes

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: "Ένα κενό, ένα κενό που δυναμώνει..."

Υπόθεση: 1955. Ένα νεαρό ζευγάρι μετακομίζει και κατοικεί στο Κονέκτικατ, στην "Οδό της Επανάστασης" και ζουν την συμβατική ζωή μιας μεσοαστικής οικογένειας, δηλ. με το ωραίο τους σπίτι με το καλοκουρεμένο γκαζόν, με όλες τις υλικές ανέσεις, μια καλή δουλειά για τον σύζυγο, μια χαρωπή νοικοκυρά η γυναίκα και 2 αξιολάτρευτα παιδιά συμπληρώνουν άψογα το σκηνικό μιας φαινομενικά "απόλυτης ευτυχίας", του γνωστού αμερικάνικου ονείρου.... Σύντομα όμως, διαπιστώνουν και οι δύο ότι αυτό που ζούνε δεν είναι καθόλου αυτό που πραγματικά ονειρεύονταν να κάνουν στην ζωή τους, ότι έχουν συμβιβαστεί και αυτοί σε μία ουτοπική ψευδαίσθηση και σε μία δήθεν κοινωνία και ότι τελικά δεν διαφέρουν και πολύ από τους γείτονες τους που υποτιμούσαν και που τόσο καιρό πίστευαν ότι οι ίδιοι ήταν ξεχωριστοί από αυτούς. Έτσι, αποφασίζουν να τα εγκαταλείψουν όλα και να ζήσουν την ζωή που πάντα ονειρεύονταν, να ξεφύγουν από την μονότονη καθημερινότητά τους και να κάνουν μία καινούρια αρχή στη ζωή τους. Τελικά, θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να αντιμετωπίσουν τις αδυναμίες και τις ανασφάλειες τους με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι και να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους;

Για πες, για πες: Αυτή η ταινία έχει κάτι το μοναδικό: σε κάνει να θες να πεις τόσα πολλά αλλά συνάμα και να μη βρίσκεις τα κατάλληλα λόγια για να εκφράσεις σωστά τις εντυπώσεις που σου προκαλεί. Ο Sam Mendes καταπιάνεται και πάλι με ένα φαινομενικά ευτυχισμένο ζευγάρι αλλά ουσιαστικά δυστυχισμένο και κενό , όπως και στο επιτυχημένο ντεμπούτο του με το "American Beauty". Και μπορεί στις 2 ταινίες να χωρίζει τα ζευγάρια σχεδόν μισός αιώνας, οι ομοιότητες που εντοπίζονται μεταξύ τους όμως είναι σχεδόν ίδιες. Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Ρίτσαρντ Γέιτς, καταπιάνεται στην ουσία με την εσωτερική πάλη των πρωταγωνιστών, (αλλά κατά βάση, όλων των ανθρώπων),οι οποίοι, ενώ ζουν σε μία φαινομενικά τέλεια κοινωνία, που τους προσφέρει τα πάντα, όλες τις ανέσεις και τα υλικά αγαθά (οπότε, τι παραπάνω να ζητήσουν πια;), παρόλα αυτά ωστόσο, οι ίδιοι νιώθουν αιχμάλωτοι, κενοί και δυστυχισμένοι. Τελικά, δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να ζεις τη ζωή που νόμιζες ότι ήθελες να ζεις και ότι τελικά αυτή θα σε έκανε ευτυχισμένο..... δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να ζεις με απωθημένα, παραγκωνίζοντας τα όνειρά σου και στο τέλος να καταλήγεις να ζεις μία συμβατική ζωή που οι "άλλοι", δηλ. η κοινωνία,ή τέλος πάντων, κάποιοι έπλασαν με τέτοιο τρόπο επειδή τους συμφέρει αυτούς έτσι και κατάφεραν να σε πείσουν ότι συμφέρει και σένα το ίδιο...... Αλλά τελικά.....ματαιότης ματαιοτήτος!!! Και συ ένα με αυτούς είσαι.... "βολεύτηκες" και συ.....ψάρωσες και θαμπώθηκες από τα μεγάλα σπίτια, τις ανέσεις και τα γυαλιστερά αυτοκίνητα που σου τάξανε.....και τελικά παραδόθηκες και υπέκυψες και συ στο ψέμα που σου στήσανε....Ναιιιιιιι μωρέ!Ξέρω....Για λίγο μόνο! Για να βγάλεις κάποια χρήματα ώστε να μπορείς μετά να τους γράψεις όλους στα αρχίδια σου και να βγεις από αυτή την ουτοπία και να ζήσεις όπως θες εσύ....γιατί εσύ και καλά, είσαι ξεχωριστός από τους άλλους....δεν είσαι πρόβατο σαν και αυτούς και θα κάνεις την διαφορά.... Τι;;; Μήπως περιμένεις να σου πω την κατάληξη; Αφού την ξέρεις ήδη! Η',και αν δεν την ξέρεις ακόμη....κοίτα απλά γύρω σου και θα πάρεις μόνος σου την απάντηση που ψάχνεις......

Αυτές και πολλές ακόμη, είναι μερικές από τις σκέψεις που σε κατακλύζουν βλέποντας την ταινία. Και, πάλι καλά, που υπάρχει αυτό το απίθανο καστ που, με τις εξαιρετικές ερμηνείες του, σε κρατάει σε μία πνευματική εγρήγορση.Γιατί, κακά τα ψέματα, η ταινία είναι καθαρά προσωποκεντρική. Βασίζεται απόλυτα και μόνο στο δράμα των χαρακτήρων και, ΕΥΤΥΧΩΣ, που επιλέχτηκαν αυτοί οι ταλαντούχοι ηθοποιοί να τους ερμηνέψουν γιατί αλλιώς σωματικά θα σε άφηνε....(στην χειρότερη των περιπτώσεων) νεκρό και (στην καλύτερη) κοιμισμένο ή απλά αδιάφορο! Πολύ αργή πλοκή, που ώρες-ώρες, νιώθεις να την κατακλύζει μία απίστευτα ενοχλητική σιωπή και, ΕΥΤΥΧΩΣ, ξαναλέω, ευτυχώς που υπήρχαν αυτές οι δυνατές ερμηνείες που έρχονταν σαν γροθιά στο στομάχι και σε κρατούσαν ξύπνιο και καθηλωμένο...... Όπως ακριβώς και η ζωή που περιγράφει και το έργο.....κενή και αδιάφορη αλλά με ορισμένες στιγμές που σε χτυπούν σαν κεραυνός και σε επαναφέρουν από το "κώμα" που έχεις (;) πέσει.......

Με αρέσει: Που κατάφερε, παρά την αργή εξέλιξη της, να μου προκαλέσει αυτό το παραλήρημα (sorryyyyyyyyyyyyyy)!!! Δες την για τις εξαιρετικές ερμηνείες και για το ωραίο μήνυμα που περνάει!!!

Δεν με αρέσει: Που, ο Sam Mendes φοβήθηκε να τσαλακώσει τελείως τους ήρωες του και να αγγίξει το θέμα με μία πιο δυναμική και επαναστατική προσέγγιση αλλά απλά αρκέστηκε σε μία καλογυαλισμένη και συμβιβασμένη καταγραφή της ταινίας...

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Τα δικαιώματα για την ταινία υπήρχαν από το...1967 αλλά μόλις το 2007 άρχισε να γυρίζεται. Και αυτό γιατί δεν βρισκόταν το κατάλληλο σενάριο που να έβρισκε σύμφωνο τον συγγραφέα Ρ. Γέιτς. Βέβαια αυτός πέθανε το '92....άρα δεν είχαν ανάγκη να πάρουν την συγκατάθεσή του!!!