Crash

Υπόθεση : Ο James (James Spader) και η Catherine (Deborah Kara Unger) είναι ένα ανδρόγυνο που είναι πολύ ανοιχτό σε ότι έχει να κάνει με τον ερωτικό τομέα. Ένα βράδυ ο James τρακάρει με το αμάξι του και σκοτώνει τον σύζυγο της γιατρού Helen Remington (Holly Hunter). Σύντομα μετά το ατύχημα ο James και η Helen ανακαλύπτουν πως τα ατυχήματα τους διεγείρουν σεξουαλικά και έτσι προσηλυτίζονται από τον Vaughan (Elias Koteas) σε μια ομάδα όπου τα άτομα που την απαρτίζουν έχουν ως φετίχ τους τα αυτοκινητικά ατυχήματα. Έχοντας μπει σε έναν σουρεαλιστικό κόσμο όπου τα πάντα γύρω από τα τροχαία μπορούν να προκαλέσουν την αύξηση της σεξουαλικότητας του, ο James εντάσσει την γυναίκα του σε αυτόν, με αποτέλεσμα οι σχέσεις όλων των μελών της ομάδας να ενταθούν σε ένα καταστροφικό πάθος.

Με μια κουβέντα : Τι να πω…. Βίτσια είναι αυτά!!! Και ανακηρύσσω την ταινία αυτή στην Βασίλισσα του φετιχισμού.

Γενικά : Πριν σου αναλύσω το φετιχιστικό στοιχείο της ταινίας θα πρέπει να σου πω…. όχι… θα πρέπει να σε προειδοποιήσω πως η ταινία έχει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ σεξ. Βασικά έχει μόνο σεξ, δεν έχει υπόθεση, δεν έχει σκηνοθεσίας, δεν έχει σενάριο, δεν έχει γερμάνισες, δεν έχει μουσική, το μόνο που έχει είναι σεξ. Μιλάμε για τέτοια ποσότητα σεξουαλικών σκηνών που καταντά αηδία! Για να σου δώσω να καταλάβεις, η ταινία έχει δυο είδη σκηνών, από την μια εκείνες όπου οι πρωταγωνιστές πηδιούνται κανονικότατα και από την άλλη εκείνες όπου οι πρωταγωνιστές μπορεί να μην πηδιούνται αλλά είναι τόσο σεξουαλικοί μεταξύ τους, που η κα**λα πλανάτε στον αέρα σαν ομίχλη που έχει καλύψει τα πάντα. Η αλήθεια είναι πως δύσκολα ξεκολλάς από αυτή την ταινία, γιατί πολύ πριν τελειώσει αυτή που ήδη βλέπεις, εσύ επιθυμείς να δεις την επομένη και να φανταστείς πως αυτό γίνεται για μια ταινία όπου το σενάριο είναι για τα σκουπίδια. Τώρα, όσο αναφορά το θέμα του φετιχισμού, με πιάνεις αδιάβαστο. Εγώ ξέρω για φετίχ στα εσώρουχα, στα πόδια, στις στολές, στα ερωτικά παιχνίδια\βοηθήματα και σε κάποια άλλα που δεν λέγονται, αλλά ότι μπορεί κάποιος να φτιάχνεται με την θεά ενός κατεστραμμένου αμαξιού και ενός κορμιού που πασχίζει να κρατηθεί στην ζωή, δεν το ξέρα και ούτε περίμενα ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Στην ταινία συναντάμε την βραβευμένη με Oscar, για την βουβή ερμηνεία της στο ¨The Piano¨, Holly Hunter που άφησε κατά μέρους τους ηθικούς φραγμούς και άρχισε να παίρνεται με κάτι καμένες τύπισσες σε μάντρες αυτοκινήτων (τς..τς..τς..). Εκτός από την Hunter, άλλη μια ηθοποιός χωρίς φραγμούς είναι η Deborah Kara Unger, που ναι μεν είχε τις πιο πολλές τσοντέ σκηνές, ήταν όμως τρομερά ξενέρωτη κατά την διάρκεια τους. Για να σου δώσω να καταλάβεις, είτε έμπαινε είτε έβγαινε το πουλάκι του συμπρωταγωνιστή της, εκείνη εκεί με το μάτι στο υπερπέραν! Βεβαία δεν μας χάλασε κιόλας που είχε τις αντιδράσεις μιας φουσκωτής κούκλας καθώς το μάτι μας το πήραμε και απόψε. Κλείνοντας γιατί δεν είναι να λεμέ και πολλά, το Crach είναι μια πολύ προκλητική ταινία, ελαφρώς ¨άρρωστη¨ και φυσικά περίεργη, αλλά πες μου δεν είσαι περίεργος να δεις ένα μάτσο ανθρώπους να τρίβονται πάνω στα καπό μιας vintage Lincoln;

Η Ατάκα : Vaughan: «Μετά από κάθε ατύχημα απελευθερώνεται μεγάλη ποσότητα σεξουαλικής ενέργειας.»

Ποιον θα έπαιζα : Κανέναν

Αγαπημένη σκηνή : Είναι η τελευταία όπου ύστερα από το ατύχημα της Catherine, εμφανίζεται από πίσω ο James και το κάνουν δίπλα στο αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο.

Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή όπου ο Vaughan κάνει το τατουάζ του γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έκανε αυτό.

Δες την : Αν είσαι διατιθέμενος να δεις μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες που έγιναν ποτέ.

Μην την δεις : Αν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις.

Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου, για ευνόητους λόγους. Ακόμη μπορείς να την δεις με τους φίλους γιατί θα βγάλετε γέλιο κοροϊδεύοντας την.

Μην την δεις με : Τέτοιες ταινίες είναι καλό να αποφεύγονται όταν είσαι μόνος σου, γιατί δεν θα έχεις που να εκτονώσεις την ερωτική σου διάθεση.