Υπόθεση : Η Emily (Carré Otis) μόλις προσλήφθηκε από έναν δικηγορικό όμιλο και η πρώτη της δουλειά είναι να πάει μέχρι την Βραζιλία και να κλείσει μια μεγάλη μεσιτική προσφορά. Στην εξωτική Βραζιλία γνωρίζει τον εκατομμυριούχο και μυστηριώδη James Wheeler (Mickey Rourke) και ενώ όλοι την προειδοποιούν να μην μπλέξει μαζί του, εκείνη λόγω της αφέλειας και της αθωότητας της το κάνει, με αποτέλεσμα να μπλεχτεί στα δίχτυα ενός μεθυστικού και άκρως ερωτικού παιχνιδιού.
Με μια κουβέντα : Κάτι σαν τις 9 ½ βδομάδες, αλλά με έναν Mickey Rourke που είχε αρπάξει στο σολαριουμ.
Γενικά : Λοιπόν όποιος έχει δει τις 9 ½ βδομάδες θα καταλάβει όταν λέω ότι η συγκεκριμένη ταινία είναι πάνω κάτω το ίδιο. Τα μόνα πράγματα που αλλάζουν είναι φυσικά το τοπίο, καθώς χαίρεσαι να βλέπεις φοινικόδεντρα και αμμουδιές, ο Mickey Rourke που όπως είπαμε ήταν σαν καμένη μπριζόλα, η συνοδευτική πρωταγωνίστρια Carré Otis και η μουσική, που έγινε πολύ πιο χορευτική σε ρυθμούς σάλσας και ρούμπας! Από εκεί και ύστερα βλέπουμε άλλη μια ταινία που κινείται στους ίδιους ρυθμούς με εκείνους των 9 ½ βδομάδων. Ο Mickey Rourke υποδύεται πάλι έναν μυστηριώδη άντρα που είναι και καλά τρελός γόης και μόλις κοιτά στα μάτια μια κοπέλα εκείνη πέφτει κάτω από το θάμπωμα και αρχίζει να του κάνει ένα σωρό ερωτικά χατίρια. Δίπλα στον μελαμψό γόη βλέπουμε την Carré Otis, για την όποια δεν έχω πολλές πληροφορίες παρά μόνο ότι οι ερωτικές σκηνές που είχε με τον Rourke ήταν αληθινές καθώς ήταν ζευγάρι εκείνη την περίοδο. Σε σύγκριση με την Kim Basinger δεν φτουράει μια, καθώς ο ρόλος την ήθελε πολύ σεμνότυφη και αθώα, αλλά είχε και ένα τραγικά ατίθασο μαλλί που μόνο αν ήταν μούσκεμα έστρωνε καλά. Το σενάριο και σε αυτή την περίπτωση είναι κάτω του μετρίου και δεν λέει πολλά. Από ερωτικές σκηνές έχουμε δυο τρεις που τραβάνε τα βλέμματα, όπως εκείνη με τους μαύρους και τον σωλήνα με το νερό ή την σκηνή στην λιμουζίνα! Αλλά πραγματικά κάθομαι και σκέφτομαι πως πέρα από τις πιπεράτες σκηνές και την πολύ ωραία μουσική η ταινία σαν σύνολο δεν έχει να προσφέρει κάτι σημαντικό, οπότε δεν σε ενθαρρύνω να μπεις στην διαδικασία να ξοδέψεις το βραδύ σου για αυτή.
Η Ατάκα : James Wheeler: «Συγγνώμη. Δεν φταις εσύ εγώ φταίω… δεν είμαι συνηθισμένος στο να με αγγίζουν άλλοι άνθρωποι».
Ποιον θα έπαιζα : Πάλι θα ήθελα να κάνω τον ρόλο του Rourke αλλά στο πιο λευκό του.
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η Emily σκάει μύτη με εκείνο το μουσκεμένο μαλλί.
Χειρότερη σκηνή : Όχι σκηνή αλλά η γενικότερη αίσθηση ότι η ταινία είναι σαν επανάληψη μια άλλης.
Δες την : Για τις ερωτικές σκηνές, τα τροπικά τόπια της Βραζιλίας και για την εξωτική μουσική!
Μην την δεις : Γιατί το μαύρισμα του Rourke είναι για γέλια.
Με ποιον να την δεις : Την κοπέλα σου.
Μην την δεις με : Τους κολλητούς σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου