The Adjustment Bureau

Υπόθεση : Στο χείλος της νίκης του για την θέση της γερουσίας ο φιλόδοξος πολιτικός David Norris (Matt Damon) συναντά την γοητευτική χορεύτρια Elise Sellas (Emily Blunt), μια γυναίκα που του γεννά πρωτόγνωρα συναισθήματα. Θα ερωτευτούν αλλά πολύ σύντομα ο David θα ανακαλύψει κάτι παράξενους άντρες που ελέγχουν την μοίρα των ανθρώπων και που θέλουν να τον χωρίσουν από την Elise για το γενικότερο καλό. Ο David όμως τρελά ερωτευμένος με την Elise θα κάνει τα πάντα για να είναι μαζί της ακόμα και αν χρειαστεί να ρισκάρει την ίδια του την ζωή.

Με μια κουβέντα : Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά εμένα μου άρεσε!

Γενικά : Ας ξεχωρίσουμε κάποια πράγματα. Η υπόθεση ενός έργου και το σενάριο ενός έργου είναι δυο πράγματα τελείως διαφορετικά που, όμως πρέπει να συμβαδίζουν. Παράδειγμα, η υπόθεση είναι όταν, ένα κοριτσάκι πάει στο δάσος, συναντά το κακό τον λύκο και μετά ο λύκος τρώει το κοριτσάκι. Το σενάριο στην ίδια ιστορία μπορεί μεν να πλέκει την υπόθεση, αλλά είναι αυτό που θα κάνει ένα έργο καλό ή κακό, γιατί με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να έλεγε: «Γεια σου κυρ. Λύκε, έλα φάε με» και αλλιώς είναι όταν λέει: «Τι μεγάλο στόμα που έχεις και τι μεγάλα αυτιά». Βαρέθηκες; Δεν πειράζει, όλο αυτό στο ανέλυσα γιατί θέλω να σου πω, ότι μπορεί σε μια ταινία, καλή ώρα, η υπόθεση να είναι κάπως, αλλά το σενάριο είναι αυτό που θα έρθει και θα σώσει την κατάσταση. Πραγματικά η υπόθεση είναι περίεργη, πολλοί παρομοιάζουν την ταινία σαν ένα κακοφτιαγμένο ¨Inception¨, εγώ δεν είδα ούτε το απειροελάχιστο του ¨Inception¨. Εγώ είδα μια ταινία που μου θύμισε πολύ την ¨Πόλη των Αγγέλων¨, καθώς η υπόθεση θέλει όλες οι ζωές των ανθρώπων να ελέγχονται σε κάποιο βαθμό από κάτι κουστουμαρισμένους καπελάδες που είχαν μια υπόνοια αγγέλου/συμβουλάτορα/ρυθμιστή Πέρα από τους κουστουμαρισμένους αγγέλους, βλέπουμε και ένα ωραίο ζευγάρι και εδώ είναι που σκάει το σενάριο. Ένα σενάριο πανέξυπνο, αστείο, άμεσο, ρεαλιστικότατο και φουλ ρομαντικό που δίνει ζωή στο έργο και φυσικά δίνει ώθηση στην υπόθεση. Ο αγαπητός Matt Damon είναι πολύ καλός, νομίζω ότι ο ρόλος του πήγε γάντι, γιατί είχε και λίγο τρέξιμο για να θυμηθεί τα παλιά, αλλά είχε και λίγο πολιτικοποιημένο υπόβαθρο για να δείξει ότι δεν τρέχει μόνο. Δίπλα του η Emily Blunt που ένας δικός μου άνθρωπος λέει ότι είναι φρόκαλο, αλλά εγώ το μόνο που θα πω είναι πως αύριο κλείνω εισιτήρια για Λονδίνο και πάω να την κλέψω. Βεβαία η Emily δεν κάνει μόνο την όμορφη στο έργο, μας αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο καλή ηθοποιός είναι και πόσο καλή χορεύτρια μπορεί να γίνει! Η σκηνοθεσία είναι γρήγορη ενδιαφέρουσα, η πλοκή λίγο περίεργη αλλά ενδιαφέρουσα επίσης και η μουσική είναι μέτρια αλλά δεν βαριέσαι. Κλείνω λέγοντας πως η ταινία μου άρεσε πολύ, είχε καταδίωξη, ρομάντζο και μια πνευματική ματιά που εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ.

Η Ατάκα : David Norris: «Ότι έχω είναι οι επιλογές που κάνω και επιλέγω αυτήν, ότι και να γίνει.»

Ποιον θα έπαιζα : Θα ήθελα να κάνω τον Anthony Mackie, έναν από τους κουστουμαρισμένους που βοήθησε τον David.

Αγαπημένη σκηνή : Βασικά μου άρεσαν όλες οι σκηνές όπου Damon και Blunt είναι μαζί και φλερτάρουν, γιατί εκεί είναι και το ωραίο σενάριο, αλλά μου άρεσε που είδα και τους δυο να διασχίζουν την Νέα Υόρκη περνώντας από πόρτα σε πόρτα (πρέπει να την δεις για να καταλάβεις).

Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω.

Δες την : Για τις πολύ καλές ερμηνείες, για την ενδιαφέρουσα υπόθεση και για το καλό σενάριο.

Μην την δεις : Επειδή η υπόθεση δεν εξελίσσεται τόσο σωστά όσο θα έπρεπε.

Με ποιον να την δεις : Με την σχέση σου.

Μην την δεις με : Άτομα που είναι πολύ αυστηρά απέναντι σε τέτοιες ταινίες.