Υπόθεση : Ο πράκτορας του FBI Malcolm Turner (Martin Lawrence) για άλλη μια φορά βάζει το κουστούμι της Big Mama για να προστατέψει ένα φλασάκι το οποίο είναι κρυμμένο μέσα σε μια σχολή καλών τεχνών που δέχεται μόνο κορίτσια. Για κακή του τύχη ο 17χρονος γιος του Trent (Brandon T. Jackson) μπλέκεται και αυτός στην ιστορία καθώς είναι ο μοναδικός μάρτυς μιας δολοφονίας, εστί για να προστατευτεί μεταμφιέζεται και ο ίδιος σε ανιψιά της Big Mama και μαζί προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο της σχολής.
Με μια κουβέντα : Μήπως φτάνει;
Γενικά : Καλή ήταν η πρώτη ταινία, καλή και η δεύτερη, αλλά μετά από τόσα χρόνια γιατί να ξαναμπείς στην διαδικασία να κανείς μια τρίτη ταινία με το ίδιο σενάριο πάνω κάτω, με τον ίδιο πρωταγωνιστή και φυσικά με το ίδιο ξεθωριασμένο μπαλαντέρ της μεταμφίεσης. Η ταινία είναι καλούτσικη σαν κωμωδία, σίγουρα δεν είναι τόσο καλή όσο οι προηγούμενες δυο της σειράς, έχει κάποιες αστείες σκηνές αλλά μέχρι εκεί. Το ενδιαφέρον είναι πως δεν έχουμε μόνο τον αγαπητό Martin Lawrence να μεταμφιέζεται σε τσουποτή Αφροαμερικάνα θεια, σε αυτή την ταινία έχουμε και τον Brandon T. Jackson ο οποίος βάζει και εκείνος το κουστούμι της ευλόγησαν ανιψιάς και μαζί πατέρας και γιος (ή θεια και ανιψιά) μπαίνουν στο κολέγιο καλών τεχνών όπου φοιτούν μόνο κορίτσια και κάπου εκεί μέσα βρίσκεται κρυμμένο ένα φλασάκι με πολύ σημαντικές πληροφορίες (μην με ρωτήσεις τι πληροφορίες, δεν θυμάμαι). Όπως καταλαβαίνεις ο γιός/ανιψιά αρχίζει και τρελαίνεται μέσα σε όλα αυτά τα πιπινάκια και κάνει τα δικά του, πηγαίνει σε πυτζάμα πάρτι, χορεύει, τραγουδά ερωτεύεται, ενώ την ίδια ώρα ο πατέρας/θεία κάνει τα πάντα για να μάθει πληροφορίες σχετικά με το που μπορεί να είναι το πολυπόθητο φλασάκι. Μέσα στην ταινία υπάρχουν πολλά κοριτσούδια που είναι κολλημένα με την εμφάνιση τους, με τον στόχο τους, με τους γκόμενους τους και άλλα τέτοια ΠΑΡΑααα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που δυστυχώς μας αναλύονται σε μεγάλο βαθμό. Φυσικά όλα τα κοριτσάκια ήταν πολύ όμορφα αλλά όχι και τόσο όμορφα ώστε να αρχίζω να σας λέω ονόματα, διευθυντής, τηλέφωνα, και να σας πλασάρω αισθησιακές φωτογραφίες. Τέλος πάντων, το σενάριο είναι μέτριο, όχι μόνο γιατί οι έξυπνες κωμικές ατάκες ήταν μετρημένες στα δάχτυλα, αλλά κυρίως γιατί το αστυνομικό κομμάτι του έργου ήταν ελάχιστο. Η σκηνοθεσία δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε κάτι τέτοιες ταινίες οπότε το προσπερνάμε και αυτό. Η μουσική λίγο ραπ, λίγο RnB και έξω από εδώ, ενώ οι ερμηνείες σώζουν λίγο την κατάσταση καθώς ο Martin Lawrence είναι εξαιρετικός στην κωμωδία. Μια ταινία που στην προτείνω, όταν δεν θα έχεις τίποτα άλλο να δεις.
Η Ατάκα : Malcolm: «Είναι καλύτερα να είσαι μόνη σου για το υπόλοιπο της ζωή σου, παρά να είναι με κακή παρέα για ένα λεπτό»
Ποιον θα έπαιζα : Κανέναν.
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η Big Mama ποζάρει ως γυμνό μοντέλο.
Χειρότερη σκηνή : Όταν ξεβάφουν τα κόκκινα μαλλιά μιας μαθήτριας, τι έγινε ρε παιδιά, μαθήματα κομμωτικής την κάνατε την ταινία;
Δες την : Γιατί σου άρεσαν οι προηγούμενες δυο ταινίες και θες να δεις τις καινούργιες περιπέτειες της Big Mama!
Μην την δεις : Αν θες να δεις κάτι σοβαρό.
Με ποιον να την δεις : Φίλους για να γελάσετε περισσότερο.
Μην την δεις με : Μπάτσους του FBI
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου