Ένας χωρισμός (2011)

Info:
Τι γίνεται όταν ένα ζευγάρι στο Ιράν αποφασίζει να χωρίσει? Και όχι γιατί δεν αγαπιούνται πια αλλά γιατί η σύζυγος θέλει να φύγει από την χώρα και να έχει ένα καλύτερο μέλλον η 11χρονη κόρη της. Ο σύζυγος όμως προσκολλημένος με τον άρρωστο από Αλτσαχάιμερ πατέρα του αρνείται κατηγορηματικά να τον αφήσει πίσω και να αφήσει την κόρη του να πάει με την μητέρα της. Έτσι οι ενδιαστάση σύζυγοι προσπαθούν να προσαρμοστούν σε μια νέα πραγματικότητα, με τα ήθη, την κουλτούρα αλλά και την θρησκεία της χώρας.

Write a comment...
Πρέπει να την σχολιάσω αυτήν την ταινία? Βασικά γιατί έπρεπε να την δω δεν το κατάλαβα... Υποτίθεται πως έχει βαθμολογία στο Imdb 8,6 και είναι και υποψήφια για δυο παρακαλώ όσκαρ. Και ήδη κέρδισε και Χρυσή Σφαίρα!! Ντάξει. Είναι όντως ένα θέμα που για το Ιράν θεωρείται ταμπού και απορώ πως δεν λιθοβόλησαν τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Asghar Farhadi. Εμένα όμως η ταινία δεν μου άρεσε. Πείτε με ξενέρωτη, πείτε με απολίτιστη, πείτε με άσχετη με τον ποιοτικό κινηματογράφο! Ήταν δυο χαμένες ώρες για μένα! Βλέπουμε ένα ζευγάρι στο Ιράν να έχει προβλήματα επικοινωνίας και να έχουν κάνει το παιδί τους μπαλάκι. Η μάνα πιο προχωρημένη και απελευθερωμένη (όσο μπορεί μια γυναίκα να είναι στο Ιράν πάντα) και μια μπερδεμένη κατάσταση στην οποία μπλέκεται ο πατέρας με την γυναίκα που προσλαμβάνει για να προσέχει τον πατέρα του. Γενικά φαντάζομαι πως αυτές οι καταστάσεις είναι η καθημερινότητα τους αλλά εμένα δεν με άγγιξαν! Οφείλω να ομολογήσω βέβαια πως οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν εξαιρετικά φυσικές και ρεαλιστικές. Ήταν λες και βλέπαμε πραγματικά την καθημερινότητα του ζευγαριού και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αν και αυτό γίνεται από ένα σημείο και μετά κουραστικό. Η ταινία για τα δεδομένα των καταστάσεων που γίνονται στο Ιράν νομίζω πως θίγει πολύ σοβαρά θέματα όπως η επιθυμία της μάνας να μεγαλώσει το παιδί της σε ένα καλύτερο μέρος και να έχει ευκαιρίες και προοπτικές στο μέλλον ή η αντιμετώπιση των γυναικών και η προσκόλλησή τους στην θρησκεία. Το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι πολύ σημαντικό και όντως βγαίνει και στην οθόνη αυτό. Αλλά αυτή η γλώσσα τους ρε παιδιά... κουράστηκα! Με κούρασαν και μάλιστα από ένα σημείο και μετά νομίζω πως μάτωσαν τα αυτιά μου! Είμαι υπερβολική το ξέρω αλλά αυτό ένιωσα, να μην το πω?? Δεν θα σας συνιστούσα να το δείτε η αλήθεια είναι. Εκτός κι αν το βάλετε στο mute και δεν σας ενοχλεί έτσι! Βέβαια δεν έχει κάποιο πολιτικό ή κάποιο ρατσιστικό μήνυμα που να προσβάλλει τον λαό του Ιράν άμεσα, απλά μέσα από την σκέψη και τις καταστάσεις της ζωής του καταλαβαίνουμε πολλά πράγματα για τον τρόπο αντίληψης του λαού. Δεν υπάρχει η ελευθερία της έκφρασης, κυριαρχεί η θρησκεία και το διαφορετικό μπορεί να αντιμετωπιστεί αρνητικά. Η αλήθεια είναι πως κάπου μέσα μου ήμουν προκατειλημμένη και περίμενα να δω βίαιη συμπεριφορά κάτι που δεν υπήρξε τελικά. Ίσως τελικά η ταινία να μην μου άρεσε γιατί ήμουν προκατειλημμένη. Έχουμε μια εικόνα και μια άποψη για κάποιους λαούς πολλές φορές λανθασμένη. Who knows... Δεν είμαι εδώ για να κρίνω ή να κριθώ για τέτοια θέματα όμως! Η δική μου γνώμη πάντως για την ταινία είναι πως με κούρασε πάρα πολύ. Τα υπόλοιπα τα αφήνω στην κρίση σας...

Like!
Συγγνώμη αλλά δεν έχω.

Dislike!
Αυτή η σοβαρότητα της ταινίας που σου αφήνει μια βαριά αίσθηση. Και φυσικά η γλώσσα τους! Νομίζω πως ήμουν πολύ εκφραστική με το σχόλιο μου!

Share!
Επίσης δεν έχω...