Πρωταγωνιστούν: Glenn Close, Mia Wasikowska, Aaron Johnson, Janet McTeer
Σκηνοθεσία: Rodrigo Garcia
Εναλλακτικός τίτλος: "Όλοι μεταμφιεζόμαστε...τους εαυτούς μας!"
Υπόθεση: Στην ανδροκρατούμενη και φτωχή Ιρλανδία του 19ου αι., μία γυναίκα επιλέγει να μεταμφιεστεί σε άντρα προκειμένου να επιβιώσει, να βρει μία δουλειά και να μαζέψει χρήματα για να ζήσει και να μην γεράσει σε ένα πτωχοκομείο. Έτσι, βρίσκει δουλειά ως σερβιτόρος σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο του Δουβλίνου και ζει και εργάζεται ως Albert Nobbs για σχεδόν 30 χρόνια, έχοντας δημιουργήσει έναν χαρακτήρα χαμηλών τόνων, ντροπαλό και απομονωμένο, σχεδόν αόρατο από τους υπόλοιπους. Τα πράγματα αλλάζουν όταν στο ξενοδοχείο έρχεται να εργαστεί ένας ελαιοχρωματιστής, o Hubert και ένα βράδυ μοιράζεται το ίδιο δωμάτιο με τον Albert, οπότε και ανακαλύπτει τυχαία ότι είναι γυναίκα! Αλλά, αντιμετωπίζει ψύχραιμα και με κατανόηση το μυστικό του αφού, όπως και ο ίδιος του αποκαλύπτει, είναι και αυτός γυναίκα και μάλιστα παντρεμένος με μία άλλη γυναίκα! Τότε όλα αλλάζουν μέσα στην ψυχή του Albert, που συνειδητοποιεί ότι τόσο καιρό ήταν παγιδευμένος κάτω από τα ρούχα του σερβιτόρου και δεν είχε κοινωνική ζωή και αποφασίζει να ζήσει την ζωή που δεν έζησε τόσα χρόνια και μάλιστα όχι μόνος, αφού τρέφει τρυφερά αισθήματα για την Helen, υπηρέτρια του ξενοδοχείου, κι ας είναι η ίδια ερωτευμένη με τον Joe, έναν νεαρό εργάτη του ξενοδοχείου...
Για πες, για πες: Μία ταινία που έχει κι αυτή την τιμητική της φέτος στα βραβεία Oscars αφού συγκεντρώνει 3 συνολικά υποψηφιότητες (Α'και Β΄Γυναικείου Ρόλου και Καλύτερου Μακιγιάζ) και η πραγματοποίηση της οποίας αποτελούσε όνειρο ζωής για την Glenn Close, μιας και εδώ και 30 χρόνια σχεδίαζε να την μετατρέψει σε ταινία! Βασισμένη στο σύντομο μυθιστόρημα του George Moore, που έχει μετατραπεί σε θεατρικό και στο οποίο έχει πρωταγωνιστήσει με μεγάλη επιτυχία η ηθοποιός το 1982 και έκτοτε της είχε μπει η ιδέα ότι θα μπορούσε να γίνει μία πολύ καλή ταινία! Κουτσά στραβά, τελικά τα κατάφερε και 30 χρόνια μετά, μεταφέρει τον ήρωα που είχε υποδυθεί τότε και στον κινηματογράφο! Και τελικά, επιβραβεύεται και επιβεβαιώνεται, τουλάχιστον ως προς την δική της ερμηνεία, η οποία είναι εξαιρετική! Όχι τόσο από σεναριακή-χαρακτήρα άποψη αλλά όσο προς την μεταμφίεσή της σε άντρα και την επιτυχημένη απόδοσή της, κινησιακά, φωνητικά αλλά εκφραστικά και εμφανισιακά! Η ταινία βασίζεται και δεν...γκρεμοτσακίζεται, κατά την άποψή μου,στις δύο πολύ επιτυχημένες εμφανίσεις και πολύ καλές ερμηνείες των δυο ηθοποιών, Glenn Close και Janet McΤeer, που και οι δύο υποδύονται τους άντρες! Κατά τ'άλλα όμως, και ενώ οι ταινία είχε όλα τα φόντα να γίνει μια πολύ καλή ταινία εποχής, αφού και τα κοστούμια, τα σκηνικά, οι φωτισμοί κλπ. κλπ. αποδίδουν σε ικανοποιητικό βαθμό το κλίμα της εποχής καθώς και το υπόλοιπο καστ της ταινίας ήταν εξαιρετικό, ωστόσο, εκεί που χάνει η ταινία είναι στο σενάριο, με αποτέλεσμα να μην δίνει την δυνατότητα στην Close να απογειώσει τον ρόλο της και την παγιδεύει και την περιορίζει! Σε μια ταινία χαρακτήρων στην ουσία, δεν δίνεται τόσο έμφαση στην ανάλυσή και κατανόησή τους, στην προβολή και αναζήτηση των συναισθημάτων και των προβληματισμών τους ενώ, ο σκηνοθέτης φαίνεται τελικά να παγιδεύεται κι αυτός στον κλειστό και απομονωμένο χαρακτήρα του Albert, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνει να τον "ξεκλειδώσει" ώστε να μας επιτρέψει να τον γνωρίσουμε και να τον κατανοήσουμε περισσότερο και να δικαιολογήσουμε την επιλογή του αυτήν και τον τρόπο ζωής που επέλεξε να ακολουθήσει! Ένα αργό σενάριο λοιπόν που στερεί την δυνατότητα στο "Albert Nobbs" να αποτελέσει μία από τις κορυφαίες ταινίες εποχής και απλά το περιορίζει σε μια ακόμη μέτρια ταινία που στηρίζεται σε μία εξαιρετική ωστόσο ερμηνεία!
Με αρέσει: Οι πολύ καλές ερμηνείες και μεταμφιέσεις των Glenn Close και Janet McTeer! Ειδικά η 2η, δεν την υποψιάζεσαι με τίποτα ότι μπορεί να είναι γυναίκα, μεταμφιεσμένη σε άντρα! Με τίποτα όμως! Εκεί δηλ. που αποκαλύπτεται στον Albert και του δείχνει τα μεμέ της, έμεινα κόκκαλο! Δεν το πίστευα!
Δεν με αρέσει: Που η σκηνοθεσία και το σενάριο δείχνουν να επαναπαύτηκαν στο θέμα των μεταμφιέσεων και να μην εστίασαν στην ουσία του έργου!
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Και επειδή εμείς εδώ στο Eulogison είμαστε και πολύ κουλτουρ-μουλτουρ άνθρωποι (είπατε τίποτα;) σας ενημερώνω πως ο σκηνοθέτης της ταινίας, Rodrigo Garcia, είναι γιος του συγγραφέα Gabriel Garcia Marquez (βλ. "Έρωτας στα χρόνια της χολέρας", "Εκατό χρόνια μοναξιά" κλπ.) ο οποίος το 1982 βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου