Πρωταγωνιστούν: Kevin Costner, Whitney Houston
Σκηνοθεσία: Mick Jackson
Εναλλακτικός τίτλος: "Τιμής ένεκεν..."
Υπόθεση: Η Rachel Marron είναι μια διάσημη ποπ τραγουδίστρια, με τεράστιες επιτυχίες και πωλήσεις δίσκων στο ενεργητικό της, με πολλά εντυπωσιακά videoclips και εμφανίσεις, συμμετοχές σε επιτυχημένες ταινίες και σημαντικές βραβεύσεις καθώς και με εκατομμύρια θαυμαστών να την ακολουθούν σε κάθε της νέο βήμα ανά τον κόσμο. Δηλαδή, μια διάσημη και άκρως επιτυχημένη σταρ του πενταγράμμου και της μουσικής, μία ντίβα! Αλλά, πέρα από την λάμψη και την αποθέωση που της εξασφαλίζει ο χώρος της showbiz, γίνεται και θύμα απειλητικών επιθέσεων και μηνυμάτων από έναν φανατικό και μανιακό θαυμαστή που την καταδιώκει και απειλεί την ζωή της! Τότε, ο μάνατζερ της προσλαμβάνει έναν πρώην πράκτορα των Μυστικών Υπηρεσιών, τον Frank Farmer, για σωματοφύλακά της. Αρχικά, οι σχέσεις τους δεν είναι καλές αλλά σταδιακά και υπό την προστασία και την ασφάλεια που παρέχει ο Frank στην τρομαγμένη και απροστάτευτη Rachel,καταλήγουν να ερωτευτούν μεταξύ τους....
Για πες, για πες: Εχθές που λέτε, είδα ότι το Star θα έδειχνε την κλασσική, πλέον, ταινία "The Bodyguard". Μια ταινία που, ούτε που θυμάμαι, πότε ήταν η τελευταία φορά που την είδα! Και σκέφτηκα ότι, λόγω των περιστάσεων, άξιζε να την ξαναδώ, να την θυμηθώ και να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου μαζί σας! Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι, κάτι το κλίμα που χει δημιουργηθεί γύρω από τον θάνατο της Houston, κάτι που είδα εικόνες από την κηδεία της την προηγούμενη μέρα και συγκινήθηκα, κάτι που όλα είναι μαύρα και άραχνα γύρω μας και ο θάνατός της συνέπεσε χρονικά με τον "θάνατο" της χώρας μας μετά και το Μνημόνιο Νο. 2, ίσως λοιπόν, όλα αυτά, να επηρέασαν κάπως την αντικειμενικότητά μου! Δηλ. βρε αδερφέ, δεν σου πάει η καρδιά τώρα, να κακολογήσεις ή να κρίνεις αρνητικά μια πεθαμένη (Θεός σχωρέσ' την κιόλας!). Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Πρώτον, η ταινία είναι γυρισμένη το 1992: μια χρονική περίοδος που η Whitney όντως ήταν στα καλύτερά της, με τρελές πωλήσεις και επιτυχίες στο ενεργητικό της, μια φτασμένη ντίβα της ποπ! Άρα, δεν υποδυόταν κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό της στην ουσία! Αν και οι κριτικοί δεν εξέφρασαν τότε και τις καλύτερες εντυπώσεις για την ταινία, ήρθαν και τους διέψευσαν οι θαυμαστές και το κοινό που παρακολούθησε την ταινία, η οποία έκανε εισπράξεις 410 εκατ. δολαρίων παγκοσμίως!!! Επίσης, μπορεί για την εποχή μας, που έχουμε δει πλέον τα πάντα, το σενάριο να μην ενέχει το στοιχείο της έκπληξης και της πρωτοτυπίας, ωστόσο για εκείνη την εποχή ήταν κάτι το διαφορετικό να βλέπεις και την αθέατη πλευρά της διασημότητας (κάτι που στις μέρες μας πλέον θεωρείται δεδομένο, αφού με τόσες μεσημεριανές και κουτσομπολίστικες εκπομπές και περιοδικά, το μόνο που κάνουν είναι να ξεμπροστιάζουν μπροστά μας αυτή την ψεύτικη ευτυχία των stars!!). Σαφώς, η Whitney τραγουδάει πολύ καλύτερα απ'ότι υποδύεται αλλά τα καταφέρνει και έχει μια αξιοπρεπή παρουσία εδώ. Καλός, αν και δεν έχω και την καλύτερη άποψη για τις υποκριτικές του ικανότητες, ήταν εδώ και ο Costner, που καταφέρνει, χωρίς υπερβολές και καγκουριές, να υποδυθεί τον στιβαρό, σοβαρό και λιγομίλητο σωματοφύλακα και να γίνει έτσι αρκετά πειστικός στον ρόλο του. Έχουν και καλή χημεία μεταξύ τους αν και ενώ, στην ουσία, πρόκειται για μια ρομαντική κυρίως ταινία, ωστόσο οι σκηνές μεταξύ τους που εμπεριέχουν αυτό το ρομαντικό και τρυφερό στοιχείο, δεν είναι και πολλές ή τουλάχιστον τόσες όσες θα αναμένονταν σε μία τέτοιου είδους ταινία! Μπορεί δηλ. η ταινία να περιστρέφεται γύρω από τον ρομαντισμό και τον έρωτά τους αλλά υπάρχουν παράλληλα και άλλα στοιχεία, όπως δράση, περιπέτεια, μυστήριο, ένταση, αγωνία, μουσική κτλ. που γεμίζουν την ταινία και την συμπληρώνουν. Βέβαια, μην περιμένετε να δείτε και καμιά πρωτότυπη ταινία δράσης και σκηνές εντυπωσιακές! Το αντίθετο μάλιστα! Σε πολλά σημεία, μπορεί να νιώσετε ότι βλέπετε μια φθηνή σαπουνόπερα και εννοείται πως ξέρετε πριν καν να δείτε την συνέχεια, τι πρόκειται να ακολουθήσει! Αλλά με λίγη επιείκεια και με λίγη διάθεση αναπόλησης και συγκίνησης, συγχωρούνται αυτά τα κραυγαλέα λάθη και σεναριακά ατοπήματα! Άντε! Μην είστε τόσο σκληροί! Πέθανε η γυναίκα! Γενικά, μια καλή, για το είδος της, ταινία που, τώρα ειδικά, ακόμη περισσότερο περνάει άνετα στην λίστα των κλασσικών! RIP Whitney!
Με αρέσει: ΦΥΣΙΚΑ το soundtrack της ταινίας που περιλαμβάνει επιτυχίες της Whitney όπως: "I have Nothing", "Run to you" (τα οποία, μάλιστα, ήταν και τα 2 υποψήφια για Καλύτερη Μουσική/Τραγούδι στα Oscars!), "I'm Every Woman" κτλ. κτλ. αλλά και φυσικά, το ανυπέρβλητο, το κλασσικό πλέον "I Will Always Love You", με την συγκλονιστική ερμηνεία της Whitney να το αποθεώνει, με αποτέλεσμα το τραγούδι να παραμείνει για 14 εβδομάδες στο Νο. 1 του Billboard HOT 100 και να γίνει το πιο εμπορικό single που έχει ερμηνευθεί ποτέ από γυναίκα-ερμηνεύτρια!! Αλλά και το soundtrack-album της ταινίας ήταν στο Νο. 1 του Billboard για 20 συνεχόμενες εβδομάδες, σημειώνοντας ρεκόρ στην ιστορία της μουσικής βιομηχανίας, αφού ήταν η πρώτη και μοναδική, τότε, γυναίκα που κατάφερε να φτάσει και να μείνει στην κορυφή της λίστας για τόσο καιρό!!! (Μάλιστα, αυτό το κατάφερε δύο φορές, μία με το άλμπουμ του "Bodyguard" και μία με το album της "Whitney Houston" που παρέμεινε στο Νο. 1 για 14 εβδομάδες!). Πρόσφατα μόνο, κατάφερε να ισοφαρίσει το ρεκόρ της η Adele, το album της οποίας με τίτλο "21" κατάφερε να είναι και αυτό για 20 συνεχόμενες εβδομάδες στο Νο.1 και αναμένεται να καταφέρει επιτέλους, 20 χρόνια μετά, να καταρρίψει το ρεκόρ της Whitney!
Δεν με αρέσει: Εεε!!! Ντροπής είναι τώρα! Δεν κάνει!
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Αυτό το τραγούδι, που τόσο εκθείασα προηγουμένως...Ναι,ναι!! Το "I Will Always Love You" εννοώ! Εεε...λοιπόν αυτό το τραγούδι δεν είναι αυθεντικό κομμάτι που πρωτοερμήνευσε η Houston! Ξέρετε ποια το έγραψε και το ερμήνευσε πρώτη;;; Δεν θα το βρείτε με τίποτα! Η Dolly Parton!!! Ναι, ναι, ναι!!! Καλά διαβάσατε! Το 1973!! Και στην συνέχεια ακολούθησαν αρκετές διασκευές του κομματιού! Μάλιστα, και στην ταινία ακούγεται η version από τον John Doe, τραγουδιστή της country μουσικής και σχολιάζετε κιόλας από τους πρωταγωνιστές που το χορεύουν εκείνη την στιγμή! Επίσης, η ταινία ήταν να γυριστεί από την δεκαετία του '70, με πρωταγωνίστρια την Diana Ross και τον Steve McQueen καθώς και στα τέλη της ίδιας δεκαετίας με την ίδια και τον Ryan O' Neal αλλά τελικά ποτέ δεν έγινε αυτό αφού η ταινία απορρίφθηκε συνολικά...67 φορές ώσπου τελικά να καταφέρει να γυριστεί εν έτι 1992!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου