Υπόθεση : Ο
Harold (John Cho) και ο Kumar (Kal Penn) είναι δυο συγκάτοικοι που αρέσκονται περιστασιακά
να μαστουρώνουν στο σπίτι τους βλέποντας τηλεόραση, όπως κάθε νέος Αμερικάνος.
Μια μέρα και ενώ έχουν γίνει κόκκαλο από το χόρτο, βλέπουν στην τηλεόραση μια διαφήμιση
για τα ξακουστά και λαχταριστά burgers του White Castle
και αποφασίζουν, μέσα στην θολούρα τους, να βγουν προς την αναζήτηση του κοντινότερου
φαστ φουντάδικου. Στον δρόμο τους βέβαια
θα συναντήσουν πολλά εμπόδια και ανθρώπους που αρκετές φορές θα τους βγάλουν
από την πορεία τους από το πολυπόθητο burger.
Με μια κουβέντα : Μα τι άλλο θα μπορούσα να τους συμβεί;
Γενικά : Με βαθμολογία στο IMDb πάνω του επτά
και με συχνές αναφορές μέσα στην Αμερικανική κουλτούρα το ¨ Harold & Kumar
Go to White Castle¨ μου κίνησε την περιέργεια για να δω τι στο κάλο είναι αυτό
που κάνει την ταινία τόσο αξιοσημείωτη. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα τόσο χόρτο
στο έργο, αλλά και πάλι ίσως ο παράγοντας χόρτο να ήταν αυτός που το έκανε ανεκτή.
Μην με παρεξηγείς η ταινία μου άρεσε, είχε πολύ πλάκα αλλά σκέψου, υπήρχε περίπτωση
μια ταινία που δείχνει δυο φίλους να ψάχνουν μέσα στην νύχτα ένα φαστ φουντάδικο
να κάνει επιτυχία αν δεν είχε μέσα δυο μαστουρωμένους φίλους; Η απάντηση είναι προφανής.
Έτσι με μπόλικο χόρτο στις τσέπες οι ήρωες μας ξεκινάνε να βρουν το White Castle και
να γευτούν τα τόσο ζουμερά burger του. Στην διαδρομή όμως θα τους συμβούν δεκάδες αναποδιές,
θα ξεστρατίσουν σε ένα πανεπιστήμιο, θα βρεθούν σε ένα χειρουργικό δωμάτιο εκτελώντας
άψογα μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση, θα βρεθούν στο σπίτι ενός τερατόμορφουάνδρα του οποίου η κουκλάρα σύζυγος είναι πάρα πολύ ανοιχτή σεξουαλικά, θα ιππεύσουν
ένα τσιτάχ, θα μπουν φυλακή, θα γνωρίσουν τον Neil Patrick Harris, θα πηδήξουν
από ένα γκρεμό και φυσικά στο τέλος θα φτάσουν στο στόχο τους. Όλα όσα περιέγραψα
παραπάνω και άλλα τόσα συμβαίνουν σε μια ταινία που κρατά σχεδόν 1 ½ ώρα, με
ένα σενάριο, που όπως καταλαβαίνεις είναι εξωφρενικά καμένο, με μια αδιάφορη σκηνοθεσία,
αλλά με δυο πολύ καλούς ηθοποιούς που είναι και φιλαράκια στην πραγματικότητα.
Η Ατάκα : Clarissa: «Γαμώτο μου βύθισες το
κουραδόπλοιο!»
Ποιον θα έπαιζα :
Είμαι μάλλον πιο πολύ τύπος Harold.
Αγαπημένη σκηνή :
Η σκηνή όπου δυο φίλες στο κολέγιο παίζουν κουραδομαχίες. Από εκείνη την
σκηνή είναι παρμένη και η ατάκα λίγο πιο πάνω.
Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή με το τσιτάχ ήταν κάπως υπερβολική.
Δες την : Γιατί
είναι μια κλασσική (χαζό)νεανική κωμωδία που τόσο καιρό έχεις να δεις.
Μην την δεις :
Αν είσαι αρκετά σοβαροφανής.
Με ποιον να την δεις : Με τους κολλητούς σου.
Μην την δεις με :
Την κοπέλα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου