Wrath of the Titans

Υπόθεση :  Μια δεκαετία από την νίκη του εναντίον του  Κράκεν, ο  Perseus (Sam Worthington) ζει μια ήσυχη ζωή ως ψαράς μαζί με τον γιο του Helius. Παράλληλα οι θειοι βλέπουν τις δύναμης τους να εξασθενούν καθώς οι άνθρωποι έχουν πάψει πλέον να προσεύχονται σε αυτούς. Όταν ο Hades (Ralph Fiennes) μαζί με τον Ares (Edgar Ramírez) αλλάζουν στρατόπεδο και τάσσονται εναντία στους υπολοίπους θεούς ο Perseus δεν μπορεί να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Έτσι ξεκινά την αναζήτηση του πατέρα του Zeus (Liam Neeson), ο οποίος είναι αιχμάλωτος του Hades στα βουνό Tartarus δίνοντας παρά την θέληση του την θεϊκή του δύναμη στον αιχμάλωτο Kronos. Καθώς ο χρόνος κυλά οι δυνάμεις  του Kronos  και των υπολοίπων Τιτάνων αυξάνονται, ενώ τέρατα βγαίνουν στην επιφάνια της Γης σημαίνοντας την αρχή ενός καινούργιου πολέμου.

Με μια κουβέντα :  Σίγουρα πολύ καλύτερο από το Clash Of The Titans.

Γενικά : Οκ δεν θα πω ψέματα δεν θυμάμαι και πολλά από την προηγούμενη ταινία αλλά κάποια πράγματα μου έχουν μείνει και μπορώ να τα συγκρίνω με αυτή. Για παράδειγμα ο Sam Worthington στο ρόλο του Περσέα στην πρώτη ταινία ήταν αρκετά αδιάφορος για πρωταγωνιστής με πολύ στημένο και άνευρο παίξιμο. Σε αυτή την ταινία μας δείχνει καλύτερο δείγμα υποκριτικού ταλέντου ιδίως στις σκηνές με τον γιο του Ήλιο και τον πατέρα του Δια. Μιας που αναφέρθηκα στο Δια θα ήθελα να ρωτήσω γιατί ο Ralph Fiennes και ο Liam Neeson έπαιξαν στην πρώτη ταινία και αναγκάστηκα τώρα να παίξουν και στην δεύτερη; Τι δηλαδή, δεν τους έφταναν τα λεφτά, δεν νομίζω. Πίστευαν ότι θα πάρουν Oscar για τις ερμηνείες τους, δεν τους έχω για τόσο χαζούς, άρα γιατί; Και σαν μην έφταναν αυτοί οι δυο, πήραν στον λαιμό τους και τον αγαπημένο μου BillNighy, αλλά αυτός έχει παίξει και στους ¨Πειρατές τις Καραϊβικής¨ με πλοκάμια στα γένια του, οπότε δεν θα επεκταθώ. Τα εφέ σίγουρα στην πρώτη ταινία ήταν καλά και συνεχίζουν να είναι ακόμα καλύτερα στην δεύτερη, οι σκηνές των μαχών είναι εξαιρετικές και υπάρχει αρκετή δράση σε ολόκληρο το έργο. Μαζί με τον Περσέα στην αναζήτηση του Δια έχουμε και την βασίλισσα/πολεμίστρια Ανδρομέδα που την υποδύεται η ξανθομαλλούσα Παναγιά Rosamund Pike, ενώ στο ρόλο του γιου του Ποσειδώνα έχουμε τον Toby Kebbell, ο οποίος δεν έχω ιδέα ποιος είναι. Αυτοί οι τρεις λοιπόν μαζί με κάτι κομπάρσους ξεκινάνε για να φτάσουν στο βουνό Tartarus και να ελευθερώσουν τον Δια, στην διαδρομή παλεύουν με Κύκλωπες, μονομαχούν με τον ίδιο τον Άρη, χάνονται μέσα στους δαιδαλώδης διαδρόμους του βουνού και πολεμούν έναν Μινώταυρο, γιατί πώς να το κάνουμε άλλωστε σε κάθε Ελληνικό λαβύρινθο βρίσκεται πάντα ένας Μινώταυρος. Ε, να μην σας τα πολυλογώ, κάπου στο τέλος οι ατρόμητη παρέα πολεμά και με τους τιτάνες αν και περίμενα κάτι πιο εντυπωσιακό από άποψη μονομαχίας αλλά τα εφέ με έβγαλαν ασπροπρόσωπο. Κλείνοντας η ταινία είναι μια πολύ καλή περιπέτεια έχει άπειρες μάχες, εφέ, τέρατα και φυσικά διαστρέβλωση της Ελληνικής ιστορίας, αλλά ποιος νοιάζεται για να το προσέξει, όταν εκείνη την ώρα ο Τιτάνας Κρόνος ξυπνά από την αιώνια φυλακή του.

Η Ατάκα : Zeus: «Κάποια μέρα θα μάθεις πως το να είσαι ημίθεος, σε κάνει πιο δυνατό από θεό».

Ποιον θα έπαιζα :  Τον Agenor, τον γιο του Ποσειδώνα γιατί ήταν μεν πολεμιστής, αλλά και λίγο κλέφτης και λίγο μπερμπάντης και γενικά πιστεύω ότι παρόλη την ταλαιπωρία που έφαγε στην ταινία πέρασε καλά.

Αγαπημένη σκηνή :  Όταν ο Κρόνος βγαίνει από το βουνό και τα γ*μ* την μάνα!

Χειρότερη σκηνή :  Η ύπαρξη του Μινώταυρου με ξενέρωσε.

Δες την :  Γιατί έχεις δει την πρώτη και δες να μάθεις την συνέχεια, ακόμη γιατί είναι πολύ καλύτερη από την πρώτη και προσφέρει ότι χρειάζεσαι από μια περιπέτεια.

Μην την δεις :  Αν δεν αντέχεις να βλέπεις την ελληνική μυθολογία έρμαιο του Hollywood.

Με ποιον να την δεις :  Τους φίλους σου.

Μην την δεις με :  Τον φιλόλογο σου από το σχολείο.