Αfter Εarth

Υπόθεση :  Η ανθρωπότητα αναγκάστηκε να φύγει από τον πλανήτη Γη εξαιτίας κάποιον καταστροφικών γεγονότων και το καινούργιο της ¨σπίτι¨ είναι ο πλανήτης Nova Prime. Παρόλα αυτά μια εξωγήινη φυλή προσπαθεί να κατακτήσει τον πλανήτη στέλνοντας τους ¨Κυνηγούς¨ Ursa να εξοντώσουν τους ανθρώπους. Τα Ursa αν και τεχνικά τυφλά όντα μπορούν να μυρίσουν τον φόβο από τις φερομόνες του ανθρώπινου οργανισμού. Ο διοικητής Cypher Raige (Will Smith), ο οποίος έχει τελειοποιήσει την τεχνική που σε κάνει αόρατο σε αυτά τα πλάσματα, ετοιμάζεται για μια τελευταία αποστολή, στην οποία δέχεται να πάρει μαζί του τον 13χρονο γιου για να δεθούν σαν οικογένεια. Μετά από μια βροχή αστεροειδών το σκάφος αναγκάζεται να προσγειωθεί και τελικά συντρίβεται σε έναν πολύ αφιλόξενο, για τον άνθρωπο, πλανήτη. Την Γη.

                     

Με μια κουβέντα :  Εντάξει δεν είναι και μαύρα χάλια, είναι απλά χάλια.

Γενικά : Μόνο αρνητικές κριτικές έχουν γραφτεί για αυτή την ταινία. Από το καλοκαίρι που κυκλοφόρησε και πλασαρίστηκε ως η πιο blockbuster ταινία της σεζόν, τίποτα καλό δεν έχει ακουστεί, οι κριτικοί την θάψανε, ο κόσμος δεν πήγε να την δει και έτσι πάτωσε. Το κακό είναι πως ήταν τόσο σίγουροι για την επιτυχία της ταινίας που ετοίμαζαν σχεδία για δυο sequel, χώρια τα κόμικς και λοιπά βιβλία, που θα έβγαζαν. Πολλοί λένε και με βρίσκουν σύμφωνο, ότι ο Will Smith, που στην ταινία εκτέλεσε χρέη ηθοποιού, παραγωγού, σεναριογράφου και συμβούλου σκηνοθεσίας, το παράκανε. Καταρχήν η αρχική ιδέα του έργου έλεγε για μια ιστορία με έναν πατέρα και τον γιο του, που πάνε εκδρομή, χαλάει το αμάξι και πρέπει ο γιος να βρει βοήθεια. Όλο αυτό λοιπόν το πήραν και του άλλαξαν τα φώτα, βάζοντας στην ιστορία, το διάστημα, την εγκαταλελειμμένη γη και τους εξωγήινους. Άλλο αρνητικό είναι φυσικά το ξαφνιασμένο αγόρι. Μιλάω φυσικά για τον γιο Smith, Jaden (που έχει πάρει το όνομα της μαμάς, και η κόρη το όνομα του μπαμπά… τόσο ψώνια, σαν τον δικό μας τον Νταλάρα). Φυσικά δεν φταίει το παιδί για το όνομα του, φταίει αρχικά που έχει κάνει μόδα την ξαφνιασμένη έκφραση του (πατήστε: εδώ , εδώ και εδώ) και εν συνέχεια φταίει που έχει παίξει σε 3 (?) ταινίες και ακόμα δεν λέει να πάει να κάνει ένα μάθημα υποκριτικής. Το παιδί είναι απλά ατάλαντο, δεν το έχει, πώς να το κάνουμε, δεν είναι ντροπή, δεν μπορούμε να είμαστε καλοί σε όλα. Αυτός όμως εκεί, πείσμα!!! Ίσως βέβαια να τρώει χοντρό σπρώξιμο από τον μπαμπά του που θέλει σον και καλά να τον κάνει teen star. Τέλος πάντων υποκριτικά ο μικρός δεν λέει και ο πατέρας Smith που είχε δείξει καλά υποκριτικά δείγματα κατά καιρούς, δεν κατάφερε να πείσει και πώς να πείσει που σε όλο το έργο κάθεται σε μια καρέκλα (ξέχασα να σας πω ότι το ξαφνιασμένο αγόρι είναι ο πρωταγωνιστής). Από την άλλη όλοι έριξαν το φταίξιμο στην σκηνοθεσία. Ο M. Night Shyamalan, στα τέλη του 90’ και το 2000 είχε τρελό σουξέ έκανε πολύ καλές ταινίες (θυμάσαι την έκτη αίσθηση;), παρόλα αυτά η καινούργια δεκαετία τον βρίσκει συνεχώς να κάνει το ένα ατόπημα πίσω από το άλλο (θυμάσαι το The Last Airbender;), παρόλα αυτά δεν είναι και η πιο χάλια δουλειά του, αλλά δεν είναι και καλή. Το σενάριο ήταν αστείο για έναν και μόνο λόγο. Ήθελε να μας κάνει να πιστέψουμε ότι μετά από μόλις 1000 χρόνια από την εγκατάλειψη του πλανήτη, η Γη θα είχε εξελιχτεί ως το πιο εχθρικό περιβάλλον ever. Η ατμόσφαιρα θα ήταν επικίνδυνη για τον άνθρωπο, που δεν θα μπορούσε να αναπνεύσει, άσχετα αν όλα τα ζώα κατάφεραν να εξελιχτούν, να μεγαλώσουν και να  αλλάξουν χαρακτηριστικά. Επίσης τις πρωινές ώρες ο καιρός ήταν αίθριος και κάποια στιγμή το απογευματάκι, έπεφτε η θερμοκρασία μέσα σε 20 λεπτά με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολικές θερμοκρασίες και όλα αυτά να συμβαίνουν 100 χιλιόμετρα από έναν ενεργό ηφαίστειο. Πραγματικά και ο πιο άσχετος να είσαι, δεν νομίζω ότι μπορείς να πιστέψεις ότι μέσα σε χίλια χρόνια μπορούν να συμβούν τόσες αλλαγές. Η ταινία μπορεί να έχει σκηνές περιπέτειας, μπορεί για μερικούς να μην έχει τόσα λάθη όσα βλέπω εγώ, ο γεροντοκόρος, μερικοί μπορεί να την ευχαριστηθούν, γούστα είναι αυτά, αλλά μην γυρίσετε να μου πείτε ότι ήταν καλή, δεν θα το δεχτώ.

Η Ατάκα : Cypher Raige: «Ο φόβος δεν είναι αληθινός. Το μόνο μέρος που υπάρχει ο φόβος είναι οι σκέψεις για το μέλλον. Είναι παράγωγο της φαντασίας μας, μας προκαλεί να φοβόμαστε πράγματα που δεν υπάρχουν στο παρόν. Αυτό είναι παραφροσύνη. Μην μπερδευτείς με τον κίνδυνο, ο κίνδυνος είναι αληθινός ο φόβος είναι μόνο επιλογή». (Ξέχασα να σας πω ότι η οικογένεια Smith είναι Σαϊεντολόγοι…. έχουν αυτό που λέμε στα αγγλικά: Rich People Religion)

Ποιον θα έπαιζα :  Τον αετό/γρύπα που σε χίλια χρόνια από τώρα θα έχει τέτοια δύναμη που θα μπορεί να σηκώσει άνθρωπο στον αέρα, ακόμα και τίγρη!!!

Αγαπημένη σκηνή :  Κάπου στην αρχή, όταν ένας τραυματισμένος στρατιώτης, έρχεται να χαιρετίσει τον Cypher Raige και δεξιά και αριστερά του είναι δυο συνοδοί. Όταν λοιπόν ο στρατιώτης σταμάτησε με το αναπηρικό του καροτσάκι, σταμάτησε και ο ένας συνοδός, ο αριστερός όμως έκανε ένα βήμα ακόμα, κατάλαβε την γκάφα του και γύρισε με όπισθεν… Αυτό δεν το κόψανε στο μοντάζ και είχε πολύ γέλιο.

Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή με το πουλί και τις τίγρεις, δεν περίμενα τόση βλακεία.

Δες την :  Γιατί έχει λίγη περιπέτεια δεν λέω, και τα ψηφιακά εφέ δεν ήταν άσχημα.

Μην την δεις :  Γιατί η σκηνοθεσία ήταν μέτρια, το σενάριο αστείο, η υποκριτική δεν υπήρχε και τα σκηνικά ήταν κλήματα. Να φανταστείς το εσωτερικό του αεροσκάφους ήταν φτιαγμένο από πλαστικό, χαρτί και κολλητική ταινία. Οκ, υπερβάλω, αλλά ήταν χάλια.

Με ποιον να την δεις :  Να την δεις μόνο σου, μην πάρεις και άλλους στο λαιμό σου.

Μην την δεις με :  Έναν φοιτητή Βιολογίας, να μας πει τουλάχιστον αν  από πλευράς εξέλιξης, μπορεί να συμβούν τόσα κούφα πράγματα.