The Hangover Part III

Υπόθεση :  Η παράξενη και αλλόκοτη συμπεριφορά του Alan (Zach Galifianakis), οδηγεί τον πατέρα του στο τάφο, κυριολεκτικά.  Το παράλογο είναι πως ο Alan δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης, έτσι η μητέρα του και η αδελφή του αποφασίζουν να τον στείλουν σε μια ψυχιατρική κλινική. Ζητάνε, όμως την βοήθεια των φίλων του Phil (BradleyCooper), Doug και Stu (Ed Helms), για να τον πείσουν να πάει και να τον μεταφέρουν εκεί με ασφάλεια. Στην διαδρομή τρακάρουν με ένα όχημα και πέφτουν θύματα απαγωγής. Ο άνθρωποςπου τους απήγαγε τους ενημερώνει ότι ο Κύριος Chow (Ken Jeong), ένας παλιός τους γνώριμος, έχει αποδράσει από την φυλακή και βρίσκεται ινκόγκνιτο στην χώρα. Ο άνθρωπος αυτός με την απειλή ότι θα σκοτώσει τον Doug, απαιτεί από τους τρεις φίλους να βρουν τον Chow και τον φέρουν σε εκείνον.

                     

Με μια κουβέντα :  Ουφ, πάει και αυτό.

Γενικά : Μετά από 5 και κάτι χρόνια η ιστορία της τριμελούς παρέας έφτασε στο τέλος της. Μερικοί από εσάς στεναχωρηθήκατε, μπορεί να σφίξατε τα χείλια, να κουνήσατε μαντήλια και κάποιοι άλλοι μπορεί να χύσατε και κανένα δάκρυ. Εγώ από την άλλη είχα λοβοτομηθεί, δεν ένοιωσα κανένα συναίσθημα, και ίσως έτσι να είναι με όλους τους υπόλοιπους, σαν και εμένα δηλαδή, που δεν είχαμε δεθεί με την ταινία, όπως οι σκληροπυρηνικοί φανς. Στην ιστορία των Sagas ελάχιστες ήταν εκείνες οι σειρές ταινιών, όπου η καινούργια ξεπερνούσε σε πολλούς τομείς την προηγούμενη. Το συγκεκριμένο Saga ήταν γραφτό να ναυαγήσει από την δεύτερη μόλις ταινία. Είχε βγει πολύ σύντομα σε σχέση με την πρώτη (που ήταν εξαιρετική) και είχε το ίδιο ακριβώς θέμα με εκείνη, την ίδια πλοκή και την ίδια υπόθεση, το μόνο που άλλαξε ήταν η τοποθεσία. Και ενώ οι παραγωγοί, ο σκηνοθέτης και βασικά όλοι οι συντελεστές του έργου, άκουσαν τα χίλια μύρια για το sequel αποφάσιζαν να κάνουν και μια τρίτη, έτσι για να τριτώσει, αν και είναι ολοφάνερος ο χρηματικός σκοπός. Μια ταινία που γίνεται μόνο για τα λεφτά δεν μπορεί πάρα να είναι πρόχειρη, στεγνή συναισθηματικά, άνευρη ερμηνευτικά και προβλέψιμη σκηνοθετικά. Το μόνο που αλλάζει στην λογική του έργου είναι η έννοια του Hangover, εδώ οι τρεις φίλοι δεν μεθάνε, δεν παίρνουν χαπάκια, απλά προσπαθούν να πιάσουν ένα παλιό τους εχθρό. Ο Ken Jeong είναι ίσως ο μόνος ευχάριστος χαρακτήρας του έργου παρόλη την υπερβολική συμπεριφορά του. Ο  Bradley Cooper ως ο σοβαρός και γόης του έργου, ο Ed Helms ως ο γκαφατζής και ο Zach Galifianakis ως ο χαζούλης/ιδιόρρυθμος τύπος που ενώνει την παρέα και που κάνει τον κόσμο να πηγαίνει σινεμά για μια τέτοια ταινία. Αυτό που με έκανε να σκεφτώ το πόσο αδιάφορα έπαιζαν όλοι ήταν η εμφάνιση έκπληξη της Melissa McCarthy, που έδωσε, για πολύ λίγο, έναν αέρα ανανέωσης στο έργο. Μην με παρεξηγείτε η ταινία δεν είναι χάλια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι καλή. Για μερικούς μπορεί να είναι καλύτερη από την δεύτερη, μιας και δεν έχουμε το Hangover φαινόμενο και έτσι βλέπουμε την ταινία με μια διαφορετική ματιά. Δυστυχώς όμως πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, το έργο δεν είναι αστείο, προσπαθούσε σε μερικές σκηνές να γίνει αλλά και πάλι δεν τα κατάφερνε, γιατί ουσιαστικά ότι ήταν να γίνει και να ειπωθεί, είχε ήδη συμβεί δύο ταινίες πριν.

Η Ατάκα : Phil: «Μην στενοχωριέσαι, όλα τελειώνουν απόψε...»

Ποιον θα έπαιζα :  Κανέναν.

Αγαπημένη σκηνή :  Η σκηνή στο καζίνο, εκεί που άρχισαν όλα.

Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή όπου ο Alan λέει στο παιδάκι που ήταν βρέφος στην πρώτη ταινία, ότι είναι ο μπαμπάς του. Για πιο λόγο? Γιατί να πει ψέματα στο παιδάκι και να του καταστρέψει την ζωή, αφού λίγο αργότερα θα φύγει?

Δες την :  Γιατί έχεις δει τις προηγούμενες δυο και θες να μπει ένα τέλος.

Μην την δεις :  Γιατί την έχεις μυριστεί την πατάτα από μακριά… λαγωνικό μου εσύ!

Με ποιον να την δεις :  Με τους κολλητούς σου.

Μην την δεις με :  Τους παππούδες σου.