The Blue Lagoon

Υπόθεση : Δυο νεαρά παιδιά είναι οι μόνοι επιζώντες ενός ναυαγίου, μια εποχή που τα καράβια ήταν τα μόνα μέσα μεταφοράς σε μακρινά ταξίδια. Μένουν σε ένα τροπικό νησί, πραγματικό παράδεισο. Μαζί ο Richard (Christopher Atkins) και η Emmeline (Brooke Shields) πρέπει να μάθουν τους τρόπους, για την επιβίωση τους, η οποία τελικά αποδεικνύετε εύκολη καθώς δεν υπάρχουν άγρια ζώα στο νησί. Περνώντας τα χρόνια, παράξενα συναισθήματα αρχίζουν να ξυπνούν και στους δυο και παρόλο που δεν είχαν κοντά τους κανέναν ενήλικα να τους εκπαιδεύσει, η συμπεριφορά τους, υπήρξε αρκετά πολιτισμένη. Η φύση βέβαια βάζει το χεράκι της και η Emmeline μένει έγκυος, χωρίς φυσικά να έχει ιδέα, ότι ένα παιδί μεγαλώνει μέσα της. Την νύχτα που το αγόρι γεννιέται ο Richard ανακαλύπτει την πυγή των τυμπάνων που άκουγαν τόσα χρόνια από την απαγορευμένη πλευρά του νησιού.

Κατηγορία ταινίας : Τσόντα

Γενικά : Τσόντα Κυρίες και Κύριοι χαρακτηρίστηκε αυτή η ταινία από εμένα φυσικά, αλλά και από την φίλη μου Χριστίνα. Ναι είναι μια ελαφριά και κάπως συγκαλυμμένη από την αθωότητα της, τσόντα. Πες μου την αλήθεια, αυτή την ταινία δεν την έβλεπες για κανέναν άλλον λόγο, εκτός από τον προφανή. Όλοι μας προσπαθούσαμε να δούμε κάτι παραπάνω από τους δυο πρωταγωνιστές, οι οποίοι ήταν μονίμως θεόγυμνοι και πλατσούριζαν στα πρασινογάλαζα νερά του τροπικού νησιού. Η ιστορία απλή και κάπως ωραιοποιημένη, καθώς είναι λίγο απίστευτο το πώς δυο μικρά παιδιά κατάφεραν να επιβιώσουν μόνα τους, μετά από τον θάνατο ενός ναύτη που είχε σωθεί μαζί τους. Ακόμη πιο ωραιοποιημένο είναι το πώς ανακάλυψαν μόνα τους την σεξουαλική πλευρά τους, κατάφεραν να κάνουν έρωτα, κατάφεραν να γκαστρωθούν, κατάφεραν να το γεννήσουν και κατάφεραν να μεγαλώσουν το παιδί. Ε! είναι πολύ τραβηγμένο, αλλά παρόλα αυτά έχει την γλύκα του, έχει την αθωότητα του, έχει τα τρομερά πλάνα από τις άσπρες παραλίες και τις υποθαλάσσιες λήψης με τα ψάρια και τα εξωτικά κοράλλια. Σε όλα αυτά τα όμορφα και γούτσου – γούτσου, έρχεται και η ονειρική μουσική και μας αποτελειώνει. Το σενάριο απλοϊκό και χωρίς κάποιο ενδιαφέρων, απλά και μόνο για να κάνει της εφηβικές καρδιές των κοριτσιών να επιθυμούν να χαθούν σε έναν νησί, με ένα κατάξανθο αγόρι. Η Brooke Shields πανέμορφη και πάρα πολύ νέα τότε, μετά βέβαια μεγάλωσε και αυτή, δεν έκανε και τίποτα τρομερό στον κινηματογράφο και ασχολήθηκε με την τηλεόραση. Η αλήθεια είναι πως για τον Christopher Atkins δεν ξέρω τίποτα, όχι ότι δεν έκανε κάτι, απλά εγώ δεν έψαξα για αυτόν, ο θεός και η ψυχή του λοιπόν. Το αρνητικό με το έργο αυτό είναι το τέλος, που είναι κάπως στενάχωρο γιατί εγκλωβίζονται σε μια βάρκα χωρίς κουπιά, παίρνουν και κάτι ¨απαγορευμένα¨ μούρα και νομίζουμε ότι πέθαιναν. Ευτυχώς το πλήρωμα ενός πλοίου, τους βρίσκει και μαθαίνουμε πως απλά κοιμούνται, οπότε τέλος καλό όλα καλά. Κλείνοντας, απλά θα πω ότι είναι λίγο άκυρο αν δεν έχεις δει την ταινία, κατά την άποψη μου είναι μια ταινία σταθμός στο μυαλό του κάθε εφήβου.

Ποιον θα έπαιζα : Την θαλάσσια χελώνα.

Αγαπημένη σκηνή : Εκείνες οι σκηνές από την γέννηση του μωρού και μετά. Το πιτσιρίκι ήταν αξιολάτρευτο.

Χειρότερη σκηνή : Χειρότερη σκηνή δεν έχω, απλά το τέλος είναι απογοητευτικό αλλά στο τελευταίο λεπτό το σώζει.

Δες την : Γιατί το οφείλεις στο εαυτό σου να την δεις. Αυτή η ταινία είναι σωστό μάθημα σεξουαλικής αγωγής για όλα τα παιδιά, ακόμα και αν δεν είσαι πλέον παιδί, αξίζει να την δεις. Επιπλέον η μουσική είναι πολύ καλή, όπως και όλες οι εικόνες από το τροπικό νησί.

Μην την δεις : Γιατί την έχεις δει χιλιάδες φορές στην τηλεόραση.

Με ποιον να την δεις : Με την σχέση σου.

Μην την δεις με : Με την κοπέλα που μόλις άρχισες να βγαίνεις. Υπάρχουν δυο σκέψεις που θα περάσουν από το μυαλό της. 1: Ότι είσαι λίγο γκέι, που έχεις την Γαλάζια Λίμνη σε DVD και 2: Ότι είσαι πολύ κάφρος που την βάζεις να δει την τσόντα που έβλεπε μικρή.