Υπόθεση : Ο George (Richard Burton) και η Martha (Elizabeth Taylor) είναι ένα μεσήλικο παντρεμένο ζευγάρι που φορτίζει την σχέση του με βιτριολικές ατάκες και με λεκτικές μονομαχίες, το οποίο βέβαια αποτελεί την βάση για μια συναισθηματική εμπιστοσύνη ανάμεσα τους. Όλη αυτή η λεκτική παρενόχληση εμπλουτίζετε με αρκετές δόσεις αλκοόλ και με μια γενική απάθεια, για ότι γίνετε τριγύρω τους, με αποτέλεσμα το σπίτι τους να μπορεί να χαρακτηριστεί ως ¨μαγική εικόνα¨. Παράλληλα ο George είναι καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο, του οποίου πρόεδρος είναι ο πατέρας της Martha, πράγμα που προσθέτει περισσότερη κόντρα μεταξύ τους. Μια Κυριακή βράδυ μετά από ένα σουαρέ, η Martha καλεί στο σπίτι τον Nick (George Segal) και την Honey (Sandy Dennis), έναν φιλόδοξο και νέο καθηγητή βιολογίας του πανεπιστημίου και την ελαφρώς ελαφριά γυναίκα του. Καθώς η βραδιά εξελίσσετε ο Nick και η Honey ζαλισμένοι από το πολύ ποτό μπλέκονται μέσα στα παιχνίδια του George και της Martha, που σκοπό έχουν να πονέσουν και να βλάψουν όχι μόνο τους ίδιους αλλά και όσους είναι γύρο τους. Το απόλυτο ¨παιχνίδι¨ άρχετε από μια κουβέντα που γίνετε για τον 16χρόνο γιο της Martha και του George, του οποίου τα γενέθλια είναι την επόμενη μέρα.
Κατηγορία ταινίας : Παραπλανητικός Τίτλος!
Γενικά : Καταρχήν να πούμε ότι ο τίτλος δεν έχει καμία σχέση με την συγγραφέα Virginia Woolf, απλά το όνομα της χρησιμοποιείτε μέσα στην ταινία ως ένα τραγουδάκι που λένε συχνά οι ήρωες. Πρώτη απογοήτευση αυτή. Δεύτερη, ο πραγματικά αισχρός Richard Burton, του οποίου τα μάτια τα βλέπουμε ελάχιστες στιγμές, γιατί την περισσότερη ώρα μοιάζει να τα έχει κλειστά και να κοιμάται. Τρίτη απογοήτευση, το πόσο πολύ μιλούσανε όλοι και πως πηδούσαν από το ένα θέμα στο άλλο. Τέταρτη απογοήτευση, ο μη ρεαλιστικός τρόπος αντιμετώπισης των όσων συνέβαιναν, από τους Nick και Honey, αν κύριε δεν σου αρέσει η παρέα σήκω και φύγε, μην την λούζεσαι. Πραγματικά ήταν από τις πιο κουραστικές ταινίες που είδα. Λοιπόν μισό γιατί σε πύρα από τα μούτρα. Είναι ένα ζευγάρι το πρωταγωνιστικό (George-Martha), που είναι λίγο ότι να ναι, βρίζονται, πίνουν και μετά αγαπιούνται και μετά ξανά βρίζονται. Είναι και ένα άλλο ζευγάρι, το βοηθητικό (Nick-Honey), που λούζετε κυριολεκτικά όλο το βρισίδι και την λεκτική παρενόχληση των άλλων δυο. Δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο, όλη η ταινία είναι σκόρπια θέματα, τα όποια ΠΑΝΤΑ οδηγούσαν σε καυγά και σε περισσότερο ποτό (Την άδειασαν την κάβα της γειτονιάς!!!). Όταν (επιτέλους) άρχισε να ξημερώνει, το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, μπλέκει μέσα σε όλους τους καυγάδες και την ύπαρξη (;;;) του 16χρόνου γιου τους. Ο οποίος, όπως αφηγείται η Martha έχει πεθάνει και ο George πάνω από το κεφάλι της να ψέλνει: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με». Τώρα πες μου, δεν είναι για μπάτσες ο Burton;;; Εντωμεταξύ, αυτή η ταινία είναι κάτι σαν την ιδία την ζωή των 2 πρωταγωνιστών, έτσι λέει μάλωναν συνέχεια ο Burton και η Taylor, για αυτό και χώρισαν 100 φορές και παντρεύτηκαν άλλες τόσες και μια άλλη πληροφορία μου λέει, πως όταν τους έδωσαν το σενάριο για το έργο,, εκείνοι το διάβασαν δεν τους άρεσε και κάθισαν και το ξανάγραψαν για να τους ταιριάζει, αλλά αυτό δεν ξέρω αν αληθεύει. Τέλος πάντων, η ταινία μπορεί να είναι μέσα στις 250 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και καλή, εμένα δεν μου άρεσε και δεν πιστεύω ότι θα αρέσει σε πολύ κόσμο, παρά μόνο σε πιο πωρωμένους σινεφίλ. Είπαμε, είμαστε καμένοι, αλλά όχι και κάρβουνα!!!
Ποιον θα έπαιζα : Λέω να κάνω την Honey, την χαζή της παρέας, που το μόνο που έκανε ήταν να πίνει το Μπράντι της και να κοιτάει δεξιά και αριστερά σαν χαμένη.
Αγαπημένη σκηνή : Εκείνη όταν ο George παίρνει μια καραμπίνα και πάει κρυφά- κρυφά πίσω από την Martha και πατάει την σκανδάλη. Δυστυχώς για μένα, τον κουρασμένο θεατή, η καραμπίνα ήταν ψεύτικη, για την ακρίβεια ήταν ομπρέλα σε σχήμα καραμπίνας.
Χειρότερη σκηνή : Η τελευταία σκηνή, όπου η Martha, εξομολογείτε πως πέθανε ο γιος της και η αλήθεια είναι πως η Taylor έκανε μια πολύ καλή ερμηνεία εκείνη την στιγμή αλλά ο Burton πάνω από το κεφάλι της έψελνε, ναι έψελνε!, και γενικώς με είχε σπάσει τα νεύρα. Τι μαλάκας, θεέ μου!!
Δες την : Για την ερμηνεία της Taylor, για το σχετικά ενδιαφέρων φινάλε της και για να δεις βασικά τους 2 πρωταγωνιστές.
Μην την δεις : Γιατί ο Burton είναι χάλια στο παίξιμο του, αλλά και ως χαρακτήρας. Ακόμη βρίζουν όλοι τους πάρα πολύ, το σενάριο είναι απίστευτα παράλογο, καθώς πάει από τον έναν καυγά στον άλλον και που στην τελική δεν έχει τίποτα απολύτως να σου προσφέρει.
Με ποιον να την δεις : Δες την μόνο σου, δεν άντεχε με κανέναν.
Μην την δεις με : Με ένα φιλικό σου ανδρόγυνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου