Υπόθεση : Η Karen Blixen (Meryl Streep) είναι μια γυναίκα που παντρεύτηκε έναν καλό της φίλο για να αποκτήσει τον τίτλο της Βαρόνης. Αργότερα αφήνει την πατρίδα της, την Δανία και πηγαίνει στην Αφρική, οπού εκεί με τον καινούργιο σύζυγο της αποκτά μια φάρμα στην οποία θα καλλιεργούν καφέ. Ο σύζυγος της όμως λείπει συχνά από το σπίτι για δουλειές και υπάρχουν υποψίες ότι απατά την Karen. Εκείνη βρίσκει τον έρωτα στο πρόσωπο του Denys Finch-Hatton (Robert Redford), ενός φίλου της περιπέτειας με τον οποία κάνει ένα μαγευτικό σαφάρι στην Αφρική. Χωρίζοντας λοιπόν από τον σύζυγο της, που τελικά την απατούσε, ζητά από τον Denys κάτι παραπάνω από μια απλή φιλία – σχέση και του ζητά γάμο, αλλά εκείνος αρνείται γιατί δεν θέλει να χάσει την ελευθερία του. Στο τέλος η Karen βλέπει πως έχει κερδίσει πολύ περισσότερα από τον σεβασμό και την κατανόηση του αφρικανικού λαού, από όση περίμενε.
Κατηγορία ταινίας : Waka Waka (This Time for Africa)
Γενικά : Πριν αρκετό καιρό είχα προσπαθήσει να δω αυτή την ταινία, αλλά όλο κάτι τύχαινε και το γεγονός ότι διαρκεί 2 ½ ώρες δεν ήταν και πάρα πολύ ενθαρρυντικό, έτσι κάθε φορά το έβλεπα από την αρχή, γιατί η μνήμη μου είναι μάπα. Έτσι πριν από λίγες μέρες είπα: «Όχι, πέρα από την Αφρική δεν θα σου περάσει αυτή την φορά, θα σε δω και θα σε απολαύσω» και ναι λοιπόν την είδα την ταινία και την απόλαυσα. Αυτό που πρέπει σε βασικό στάδιο να γνωρίζεις πριν δεις το έργο είναι πως στο σύνολο του θα δεις δυο πράγματα, την Αφρική και την Meryl, τίποτα άλλο. Πραγματικά δεν υπάρχει άλλος λόγος για να δεις το έργο παρά μόνο για τους 2 προηγούμενους λόγους. Καλά, η Meryl θεά, δεν υπάρχει, είναι και λίγο παλιά η ταινία και την βλέπεις νέα. Ίχνος ρυτίδας η ρουφιάνια, τι γονίδια είναι αυτά;;; Βέβαια το πουρναρέ – ξέμπλεκο μαλλί είναι λίγο τραγικό αλλά δεν το κοιτάμε, κοιτάμε το εξαίσιο υποκριτικό ταλέντο της Meryl που για άλλη μια φορά μαγεύει το κοινό. Το Αφρικανικό τοπίο είναι βγαλμένο από Καρτ ποστάλ που μας έφερε ο θειος που γύρισε από το σαφάρι, όχι ότι έχω θειο που ήρθε από σαφάρι, αλλά αν είχα τέτοιες φωτογραφίες θα μας έδειχνε. Ατελείωτες πεδιάδες, με δέντρα, βράχια λίμνες, ποταμάκια και πολλά ζώα όλων των λογίων και όλα αυτά κάτω από το επιβλητικό Κιλιμάντζαρο. Άρα εύλογα λέμε πως η σκηνοθεσία του αγαπητού Sydney Pollack είναι επιτυχημένη για μια ακόμα φορά και μαζί με το σενάριο η ταινία αποκτά έναν αέρα μια ξεχασμένης εποχής που ακόμα το εμπόριο ελεφαντόδοντου επιτρεπόταν. Κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι ότι η ταινία βασίζετε σε αληθινά γεγονότα και σε μερικώς αλλοιωμένα πρόσωπα, καθώς η ιστορία προέρχεται από την ζωή της Βαρόνης Karen Blixen, η οποία συνήθιζε να γράφει μυθιστορήματα με τον ψευδώνυμο Isak Dinesen, έτσι μια ωραία πρωία έγραψε για την εποχή που είχε μια φάρμα στην Αφρική. Ο Robert Redford από την άλλη δεν μου άρεσε καθόλου, θυμάμαι που τον είχα δει στα καλύτερα μας χρόνια και έλεγα πως είναι ο μπαμπάς του Brad Pitt, αλλά σε αυτή την ταινία φαίνετε απίστευτα κουρασμένος και ρυτιδιασμένος, κρίμα αλλά και πάλι καλά έπαιξε. Η μουσική του έργου είναι απλή ορχηστρική και μοναδική κερδίζοντας μέχρι και Oscar για καλύτερο Soundtrack. Μαζί με το Oscar μουσικής η ταινία κέρδισε συνολικά 7 αγαλματίδια, μεταξύ των οποίων: Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου και φωτογραφίας. Η Meryl ήταν φυσικά υποψήφια για τον Α’ γυναίκειο αλλά δεν τα κατάφερε. Κλείνοντας είναι μια καλή ταινία που παρά την μεγάλη της διάρκεια έχει ένα ενδιαφέρων και μια συναισθηματική φόρτιση προς το τέλος της.
Ποιον θα έπαιζα : Τον ιπποπόταμο στο βάθος, που έπαιρνε το μεσημεριανό του μπάνιο.
Αγαπημένη σκηνή : Μου άρεσε η σκηνή όπου η Βαρόνη πηγαίνει στον καινούργιο κυβερνήτη και πέφτει στα γόνατα ζητώντας του να της δώσουν την γη, για τους ιθαγενής που την βοήθησαν. Ακόμη η σκηνή της κηδείας είναι πολύ δυνατή, η ερμηνεία της Meryl ήταν συγκλονιστική.
Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή που πληροφορούν την Karen, ότι ο Denys σκοτώθηκε. Μια απάθεια η ρουφιάνα η Βαρόνη. Άντε μαρή! Ο γκόμενος σου πέθανε, κάνε μια ομορφιά, σπάσε κάτι, φώναξε, βρίσε, κλάψε, αλλά όχι να γυρίσεις και να πεις στον αγγελιοφόρο : «Θεέ μου είσαι τόσο γενναίος (επωδή ήταν εκείνος, που της μετέφερε τα νέα)» Κανένα σέβας στους νεκρούς πια…
Δες την : Για την Meryl για την Αφρική.
Μην την δεις : Γιατί κρατάει αρκετή ώρα και ίσως να σε κουράσει.
Με ποιον να την δεις : Είναι μια ταινία που θα αρέσει πολύ στη μαμά σου, οπότε βαλτήν στον καναπέ και άφησε την να ταξιδέψει στην μακρινή Αφρική.
Μην την δεις με : Με κανέναν κολλητό σου, δεν νομίζω ότι θα ήταν και η καλύτερη ιδέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου