Υπόθεση : Στο δεύτερο μέρος της ιστορίας συναντάμε την Νύφη (Uma Thurman) που εξακολουθεί να ζήτα εκδίκηση για τον χαμό του παιδιού της. Έχοντας σβήσει από την λίστα θανάτου της, την O-Ren Ishii και την Vernita Green, ξεκινά την αναζήτηση των υπόλοιπων μελών της ομάδας των θανατηφόρων ερπετών. Η Elle Driver (Daryl Hannah), ο Budd (Michael Madsen), και φυσικά ο Bill (David Carradine), θα είναι οι τελευταίοι που θα γευτούν το ξέσπασα της Νύφης. Έτσι τουλάχιστον πίστευε εκείνη, γιατί ο Bill έχει έναν ακόμα άσσο στο μανίκι του.
Με μια κουβέντα : Λίγο πιο χαλαρή από την πρώτη, αλλά εξαιρετική χωρίς καμία αμφιβολία.
Γενικά : Το δεύτερο μέρος της ιστορίας, συνεχίζει χωρίς να έχει αλλάξει κάτι στο στόρι, εξακολουθούμε να βλέπουμε την πορεία της εκδικητικής μανίας της Νύφης, μέχρι να φτάσει στον πραγματικό κακό, που τη προκάλεσε το χαμό του παιδιού της. Αναμφίβολα το δεύτερο μέρος της ταινίας, είναι μια χαλαρό, από άποψη μαχών και αίματος, από το πρώτο μέρος. Σε αυτό συναντάμε πιο πολύ κουβεντούλα, πιο πολλές αναμνήσεις από την εκπαίδευση της Νύφης διπλά στον δάσκαλο Pai Mei, και γενικά μια πιο αργή υπόθεση από την μέση του έργου και μετά. Σε καμία περίπτωση δεν υπονοώ ότι κουράστηκα ή βαρέθηκα, απλά εκεί που στο πρώτο μέρος βλέπαμε λουτρό αίματος, στην δεύτερη ταινία συναντάμε την Thurman να αναζητά τον Bill χαλαρά και ωραία με ένα κάμπριο αμάξι. Στο σύνολο της η ταινία έχει μια, άντε δυο μονομαχίες που να αξίζουν προσοχή, στο ενδιάμεσο η ταινία κύλα χαλαρά χωρίς να κουράζει. Το soundtrack από την προσωπική συλλογή του Tarantino συνεχίζει να εκπλήσσει και να γεμίζει την ταινία με εκπληκτική μουσική. Η σκηνοθεσία και το σενάριο βαδίζουν στα ίδια χνάρια με το πρώτο μέρος, χωρίς τίποτα να αλλάζει και να σε κάνει να σκεφτείς πως πρόκειται για δυο διαφορετικές ταινίες. Οι ηθοποιοί είναι όλοι τους εξαιρετικοί, αγαπημένη μου είναι η Daryl Hannah που όταν τις βγάζει η Νύφη το μοναδικό μάτι που έχει, εκείνη χτυπιέται κυριολεκτικά σαν το χταπόδι και τα διαλύει όλα στο διάβα της. Κλείνονται, γιατί ότι είχα να πω για αυτή την ταινία το έχω αναφέρει στο πρώτο μέρος, θα προσθέσω μόνο πως το δεύτερο μέρος όσο πιο ήρεμο και αν είναι από το πρώτο, καταφέρνει να καθηλώσει το κοινό και να το οδηγήσει στην κορύφωση της αγωνίας.
Η Ατάκα : Bill: «Είσαι γεννημένη δολοφόνος»
Ποιον θα έπαιζα : Θα έκανα τον δάσκαλο Pai Mei.
Αγαπημένη σκηνή : Όταν έχουν κλείσει την Νύφη, ζωντανή σε ένα φέρετρο και εκείνη θυμάται όλη την εκπαίδευση της κοντά στον δάσκαλο Pai Mei και αρχίζει να εφαρμόζει τις τεχνικές του, για να απελευθερωθεί.
Χειρότερη σκηνή : Ίσως η σκηνή όπου η Νύφη βρίσκει έναν τύπο (Νονός, θειος, δεν θυμάμαι, πάντως ήξερε τον Bill), που της λέει που μένει ο Bill. Μπορώ να πω ότι ήταν η σκηνή που καθυστέρησε άσκοπα όλη την πλοκή της ταινίας.
Δες την : Γιατί αν δεν την δεις είναι σαν να μην έχεις ολοκληρώσει το Kill Bill, γιατί έχει ωραίο Soundtrack, καταπληκτική σκηνοθεσία και σενάριο και αρκετά καλούς ηθοποιούς.
Μην την δεις : Αν δεν έχεις δει το πρώτο μέρος.
Με ποιον να την δεις : Με τους φίλους σου, αλλά και με την κοπέλα σου, αφού το δεύτερο μέρος δεν έχει τόσο πολύ αίμα.
Μην την δεις με : Την γιαγιά σου που άρχει ευαίσθητο στομάχι, για αυτές τις ταινίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου