Memento

Υπόθεση : Το Memento είναι μια μπερδεμένη εγκεφαλική περιπέτεια. Ο Leonard (Guy Pearce) είναι αποφασισμένος να εκδικηθεί για τον θάνατο της γυναίκας του, το μόνο του πρόβλημα είναι η ελαττωματική μνήμη του, η οποία δεν του επιτρέπει να αποθηκεύει καινούργιες πληροφορίες. Για να καταφέρει να επιτύχει τον στόχο του γεμίζει το κορμί του με τατουάζ που τον πληροφορούν κάθε μέρα για την πρόοδο που έχει κάνει την προηγούμενη. Βγάζει φωτογραφίες τους ανθρώπους και τα μέρη που γνωρίζει έτσι ώστε να ξέρει σε πιο σημείο της έρευνας του βρίσκετε και αν τελικά πρέπει να εμπιστεύεται αυτούς τους ανθρώπους. Η ταινία εναλλάσσεται ανάμεσα σε πλάνα που γυρνάνε στο παρελθόν και σε μια σκηνή όπου ο Leonard βρίσκεται στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του και μιλάει στο τηλέφωνο για κάποιον παλιό του ασθενή. Στο τέλος ο ίδιος θα διαπιστώσει προς μεγάλη του έκπληξη τι τον ενώνει με τον πρώην πελάτη του.

Με μια κουβέντα : Χαμένος στην μετάφραση, έχασα τα αυγά και τα πασχαλιά!

Γενικά : Καλή ταινία δεν λέω, πολύ καλή για να είμαι ειλικρινής αλλά κάποια στιγμή βαρέθηκα, όχι δεν βαρέθηκα ακριβώς, κουράστηκα αυτό είναι πιο σωστό. Η ταινία ξεκινάει από το τέλος της υπόθεσης όπου και βρίσκεται ο δολοφόνος της γυναίκας του Leonard, από εκεί και ύστερα κάθε σκηνή είναι και ένα βήμα πίσω στην υπόθεση της εύρεσης του δολοφόνου. Οπότε έχεις το πρώτο μπέρδεμα, το δεύτερο είναι πως ο Leonard πάσχει από απώλεια μνήμης, από εκείνη που δεν συγκρατεί καινούργιες πληροφορίες, οπότε κάθε σκηνή είναι σαν χαμένος και μαζί του χάνεσαι και εσύ. Πίστεψε με η ταινία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και σε ιντριγκάρει πάρα πολύ να την δεις μέχρι το τέλος, δεν σε αφήνει παραπονεμένο και στο τέλος σου σκάει μια τεράστια βόμβα που αποκαλύπτει την αλήθεια που σε κολάει στον τοίχο, σαν λαπαδιασμένο μακαρόνι. Καλά όλα αυτά και τα ένοιωσα όλα αυτά τα δυνατά συναισθήματα της ταινίας, αλλά μετά την μέση του έργου, κουράστηκα, προσπαθούσα και εγώ να συγκρατώ στην μνήμη μου την αρχή της κάθε σκηνής, η οποία ήταν το τέλος της επόμενης, συν την ενδιάμεση σκηνή με το τηλεφώνημα στο ξενοδοχείο που και εκείνο δεν ήταν καθόλου εύκολα για να το ξεδιαλύνεις. Με λίγα λογία θα το κάψεις το εγκεφαλικό σου κύτταρο με την πολύ την σκέψη, αλλά θα ανταμειφτείς με το αποτέλεσμα, μην ξεχνάς άλλωστε πως πρόκειται για μια ταινία του Christopher Nolan, μέγα μάγου των μπερδεμένων ταινιών.

Η Ατάκα : Teddy: «Τον βρήκαμε, τον σκότωσες!… αλλά δεν το θυμάσαι».

Ποιον θα έπαιζα : Δεν θα ήθελα να κάνω κανέναν.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου αποκαλύπτεται η πραγματική αλήθεια για την σχέση ανάμεσα στον Leonard και στον πρώην ασθενή του.

Χειρότερη σκηνή : Όχι τόσο σκηνή αλλά στιγμή, όπου κουράστηκα με το μπέρδεμα της υπόθεσης και ήμουν έτοιμος να την σταματήσω.

Δες την : Γιατί είναι μια πάρα πολύ καλή ταινία από τα ζεστά χεράκια του Nolan, έχει αγωνία, μυστήριο και άπλετο ενδιαφέρον.

Μην την δεις : Αν από όσα έχεις διαβάσει παράπονο έχεις πειστεί ότι είναι μια δύσκολη ταινία για να παρακολουθήσεις. Σίγουρα πάντως μην την δεις αν είσαι κουρασμένος.

Με ποιον να την δεις : Με φίλους ή με την κοπέλα σου.

Μην την δεις με : Με άτομα που δεν χρησιμοποιούν το μυαλό τους όταν βλέπουν έναν έργο.