Les Amours Imaginaires

Υπόθεση : Οι φανταστικοί έρωτες είναι μια ιστορία για ένα ασυνήθιστο ερωτικό τρίγωνο μεταξύ δυο μοναχικών κολλητών και ενός αγοριού. Ο Francis (Xavier Dolan), είναι gay, συναισθηματικός, λιγομίλητος και ντροπαλός. Η Marie (Monia Chokri) είναι straight, αυθάδης, περίεργη και με ένα παλαιομοδίτικο στιλ στην εμφάνιση της. Ο Nicola (Niels Schneider) είναι καινούργιος στην πόλη και δέχεται με μεγάλο ενθουσιασμό την βοήθεια του Francis και της Marie, για να μάθει τα κατατόπια της πόλης. Καθώς το ένα ραντεβού διαδέχεται το άλλο, οι φαντασιώσεις των δυο φιλών για τον Nicola αρχίζουν να οργιάζουν. Το πράγμα θα φουντώσει όταν ο ίδιος ο Nicola θέτει το δίλλημα στους δυο φίλους: ¨Να τον αγαπήσουν ή να τον αφήσουν να φύγει¨. Άραγε ποιος από τους δυο φίλους θα καταφέρει να δαγκώσει το αμαρτωλό μήλο της Έριδος;

Με μια κουβέντα : Θέλω τα μαλλιά του Dolan . -

Γενικά : Εμένα αυτή η ταινία γιατί μου άρεσε τόσο;; Κάτσε να σκεφτώ καθαρά γιατί είναι τα μαλλιά του Dolan στην μέση και θολώνουν την σκέψη μου (Θα πάω στον Καναδά να τον κουρέψω και να τα κάνω περούκα!!!). Α ναι! Μου άρεσε που στην ταινία ο έρωτας δεν παρουσιάζεται μόνο ως δικαίωμα ενός straight ζευγαριού, αλλά ως δικαίωμα και ενός gay άντρα. Αυτό το στοιχειό κάνει αυτομάτως την ταινία πιο σύγχρονη και πιο ρεαλιστική για την κοινωνία του σήμερα, για αυτό και κέρδισε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ των Καννών. Από την άλλη, μου άρεσε που η ταινία είναι γυρισμένη στα Γαλλικά, είχα καιρό να ακούσω Γαλλικά και μου είχαν λείψει, επίσης το έργο έχει ένα ενδιαφέρων soundtrack με ορχηστικά κομμάτια αλλά και με το ¨Bang Bang (My Baby Shot Me Down)¨ στην Ιταλική του εκτέλεση από Dalida, το οποίο ακούγεται κάθε φορά που η Marie και ο Francis οδεύουν προς την κατάκτηση του γοητευτικού Nikola. Και καθώς γράφω τα παραπάνω, έρχεται στο μυαλό μου η ατάκα της Kate Winslet από την ταινία ¨Holiday¨: «Το χειρότερο είδος αγάπης είναι εκείνο που δεν έχει ανταπόκριση από τον άλλον. Οι άνθρωποι που ερωτεύονται κάποιον που δεν τους δίνει την παραμικρή σημασία, είναι κάτι σαν τους ζωντανούς νεκρούς των ερωτευμένων, το κατακάθι της αγάπης», κοινώς ο μαλάκας της υπόθεσης, θα έρθω να προσθέσω εγώ. Στην τελική αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη για όλους εμάς που κάποια στιγμή στην ζωή μας, ήμασταν ερωτευμένοι με κάποιον/α και εκείνος/η , δεν μας έδινε καμία σημασία. Η σκηνοθεσία του Dolan είναι αρκετά καλή για το μικρό της ηλικίας του, με αποκορύφωμα τα αργά πλανά του. Α! ξέχασα να σας πω, αν και πρέπει να το έχετε καταλάβει ότι ο Dolan εκτός από σκηνοθέτης, παίζει κιόλας στο έργο. Υποδύεται τον Francis και είναι το αγόρι στο κόκκινο φόντο στο poster του έργου, και επίσης είναι εικοσιένα χρονών (συνομήλικος) και αυτή η ταινία είναι η δεύτερη που στέλνει στις Κάννες (Η πρώτη είναι το ¨Σκότωσα την μητέρα μου¨). Αυτό το αναφέρω μόνο και μόνο, για να υπενθυμίσω στον εαυτό μου, πως άλλοι 21χρονοι πάνε στις Κάννες και εγώ το πολύ μέχρι την παραλία για καφέ (Κατάντια). Τέλος πάντων, η ταινία είναι αρκετά καλή, αξίζει να την δεις και έχει αρκετό ενδιαφέρον.

Η Ατάκα : Nicola: «Αγάπησε με ή άφησε με»

Ποιον θα έπαιζα : Θα μου άρεσε να είμαι το ερωτικό αντικείμενο δυο διαφορετικών ανθρώπων…. Μα τι ωραιοπάθεια είναι αυτή σήμερα;;

Αγαπημένη σκηνή : Σε κάποια σκηνή ο Francis μένει μονός του στο σπίτι του Nicola και κάνει κάτι το οποίο εγώ το θεώρησα απολύτως φυσικό. Παίρνει λοιπόν ο Francis μερικά ρούχα του Nicola τα μυρίζει και ταυτόχρονα την παίζει, μέχρι τα τελειώσει. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ την βρήκα αληθινή σαν την πραγματική ζωή.

Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω.

Δες την : Γιατί είναι σύγχρονη, ενδιαφέρουσα, με καλή μουσική, και σκηνοθεσία, με όμορφα πρόσωπα και με ένα στόρι που αγγίζει όσους αγάπησαν και δεν αγαπήθηκαν.

Μην την δεις : Αν σε ξενίζει το ομοφυλικό στοιχείο στο έργο.

Με ποιον να την δεις : Μόνος σου.

Μην την δεις με : Την σχέση σου. Μα, αν έχεις σχέση γιατί να δεις μια ταινία για ανθρώπους που είναι μόνοι;