Υπόθεση : O Tintin (Jamie Bell) είναι ένας νεαρός δημοσιογράφος που συχνά καταλήγει στην άκρη του κόσμου εξιχνιάζοντας κάποιο μυστήριο με την βοήθεια του πιστού του σκύλου Snowy. Σε μια βόλτα του στην αγορά της πόλης ανακαλύπτει ένα ομοίωμα από το ξακουστό ιστιοφόρο ¨Μονόκερως¨ και αποφασίζει να το αποκτήσει. Σύντομα ο Tintin βρίσκεται άθελα του στο κέντρο τρομερών εξελίξεων και περιπετειών, καθώς μέσα στο ομοίωμα του πλοίου βρίσκεται ένα στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει στον μυθικό θησαυρό του καπετάνιου του πλοίου. Ο Tintin θα προσπαθήσει να λύσει το πάζλ που κρύβεται πίσω από τον θησαυρό του Μονόκερου και σε αυτή του την αποστολή δεν θα μπορούσαν να λείπουν ο Snowy, οι αδελφοί Thomson και ο Καπετάνιος Haddock.
Με μια κουβέντα : Καταιγιστική δράση!
Γενικά : Η αλήθεια είναι πως σαν καρτούν ο Τεντέν ποτέ δεν με τράβηξε ώστε να κάτσω και να τον παρακολουθήσω, έτσι το μόνο που ξέρω είναι πως έχει το τσουλούφι, έχει τον Μιλού για σκύλο, έναν μέθυσο καπετάνιο για παρέα, δυο δίδυμους (?) αστυνομικούς που πάντα με φρίκαραν, για άγνωστο λόγο και πάντα μα πάντα ήταν μπλεγμένος κάπου. Για κάποιον που δεν έχει δει την σειρά του 1991 ή για κάποιον που δεν έχει διαβάσει τα κόμικ του Hergé, σαν και μένα, η ταινία θα του φανεί άκρως ενδιαφέρουσα και καθηλωτική, καθώς η περιπέτεια ξεκινά από το πρώτο 5λεπτο, από εκεί και ύστερα ο φίλος μας ο Τεντέν δεν ησυχάζει ούτε λεπτό, επισκέπτεται απομονωμένες επαύλεις, καταλήγει σε φορτηγά πλοία, δραπετεύει με υδροπλάνα δίχως καύσιμα, ναυαγεί, πέφτει σε καταιγίδες, χάνεται στην Σαχάρα, πίνει τσάι με λεμόνι στο Μαρόκο και στο τέλος όχι μόνο βρίσκει τον θησαυρό και στέλνει τους κακούς στην ψειρού αλλά τα κάνει όλα αυτά χωρίς γρατζουνιά και με το κοκοράκι στα μαλλιά άθικτο. Εύλογα λοιπόν, το έργο γυρίστηκε ως animation, διότι είναι ανθρωπίνως αδύνατων να γίνουν όλα αυτά από κάποιο ανθρώπινο ον, αλλά κυρίως επειδή είναι οικονομικά αδύνατων να στηθεί μια τέτοια παράγωγη που να έχει τα λεφτά να καταστρέψει ένα ολόκληρο φράγμα και να μετατρέψει μια πόλη της Αφρικής σε Βενετία. Το κακό του έργου είναι φυσικά το σενάριο και αυτό για δυο λόγους, ο πρώτος είναι φυσικά η πληθώρα ονομάτων και πληροφοριών που σκάνε σαν βόμβες στην αρχή του έργου, μετά το συνηθίζεις και είσαι οκ, το δεύτερο κακό είναι πως ξεκινά τρομακτικά απότομα, δίχως τις απαραίτητες συστάσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών. Αν ρωτάς την άποψη μου η ταινία είναι πολύ καλή, η μουσική της σε οδηγεί στην άκρη του καθίσματος, το θέμα του χαμένου θησαυρού γοητεύει όπως πάντα, οι χαρακτήρες μοναδικοί, ιδιότροποι και αγαπητοί, η πλοκή γρήγορη, η δράση καταιγιστική, ότι θέλει δηλαδή κανείς για μια χορταστική 1 ½ ώρα!
Η Ατάκα : Haddock: «Μα τους χιλίους κεραυνούς και τις χίλιες μαϊμούδες»
Ποιον θα έπαιζα : Τον καπετάνιο Haddock γιατί ήταν συνεχώς κουδούνι από το πότο και ήταν ο πιο κωμικός χαρακτήρας.
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή στο υδροπλάνο.
Χειρότερη σκηνή : Η πρώτη σκηνή στην πλατεία της πόλης που ήμουν χαμένος πληροφοριακά.
Δες την : Γιατί είσαι φαν των περιπετειών του Τεντέν και θες να δεις τι κατάφερε με την σκηνοθεσία του ο Steven Spielberg.
Μην την δεις : Αν πιστεύεις ότι η μετατροπή του αγαπητού Τεντέν σε animation, μπορεί να καταστρέψει την εικόνα που είχες φτιάξει για το κόμικ.
Με ποιον να την δεις : Με φίλους.
Μην την δεις με : Φανατικούς φαν των κόμικ… ένας από αυτούς μου είπε ότι απογοητευτικέ λιγάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου