Υπόθεση : Ο Enoch (Henry Hopper) είναι ένας έφηβος αποκομμένος από την πραγματικότητα καθώς δεν μπορεί να ξεπεράσει τον χαμό των γονιών του. Αυτό το συμβάν τον έχει κάνει παράξενο και απόμακρο με τους άλλους ανθρώπους με αποτέλεσμα να μην έχει φίλους και το μόνο πράγμα που του κεντρίζει το ενδιαφέρον είναι η ενδυνάμωση της σχέσης που έχει με τον θάνατο. Για να το πετύχει αυτό, όχι μόνο αποκτά μια φανταστική φιλία με ένα φάντασμα του Β Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά του αρέσει συνάμα να επισκέπτεται κηδείες άγνωστων ανθρώπων, μελετώντας τα πάντα γύρω από αυτές. Σε μια τέτοια κηδεία γνωρίζει την νεαρή Annabel (Mia Wasikowska), μια χαριτωμένη κοπέλα που είναι ακριβώς το αντίθετο από τον Enoch πράγμα που τον ιντριγκάρει αφάνταστα. Σύντομα οι δυο νέοι θα αναπτύξουν μια ερωτική σχέση που δυστυχώς όμως έχει ημερομηνία λήξης, καθώς η Annabel έχει μόλις 3 μήνες ζωής. Έτσι λοιπόν αποφασίζουν να περάσουν αυτές τις λιγοστές μέρες μαζί, κάνοντας πράγματα που πάντα ήθελαν να δοκιμάσουν, προσπαθώντας παράλληλα να αποδεχτούν το γεγονός πως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής.
Με μια κουβέντα : Μα τι θανατικό έπεσε στις ταινίες που είδα αυτές τις μέρες!
Γενικά : Τρεις στις τρεις ταινίες που είδα αυτή την εβδομάδα πραγματεύονται τον θάνατο και την απώλεια που βιώνει αυτός που μένει πίσω, μα πραγματικά που πάω και τις βρίσκω;;; Αυτή την ταινία κάθισα να την δω σε ένα φυλάκιο/ παρατηρητήριο (του οποίου η τοποθεσία θα παραμείνει κρυφή) παρέα με έναν φίλο. Ο φίλος μου λοιπόν, όταν τελείωσε η ταινία γύρισε και μου είπε: «Η ταινία είναι καλή, αν σκεφτείς πως είμαστε στην μέση του πουθενά, αλλά αν ήμασταν σε σπίτι ούτε καν θα την βλέπαμε», και κακά τα ψέματα αυτό είναι αλήθεια. Το Restless λοιπόν είναι μια ανεξάρτητη ταινία με χαμηλό κόστος παραγωγής που μας παρουσιάζει ένα ζευγάρι με ημερομηνία λήξης, πέρα από αυτό, όμως προσπαθεί να πας ταρακουνήσει πάνω σε μερικά ζητήματα που συνοδεύουν τον θάνατο. Θέλω να πω πως στην ταινία, πέρα από την αντιμετώπιση του θανάτου, βλέπουμε την δύναμη και θέληση για ζωή, την επιθυμία για ξεγνοιασιά μέχρι την έσχατη ώρα και παίρνουμε το μάθημα πως η ζωή μετά από τον χαμό ενός αγαπημένου μας προσώπου, ναι μεν αλλάζει ραγδαία, αλλά δεν σταματά και νομίζω τελικά ότι αυτή είναι η ουσία του πράγματος. Καλά όλα αυτά, αλλά ο τρόπος παρουσίασης των παραπάνω θεμάτων δεν είναι και ο πιο εμπορικός , δηλαδή συναντάμε τον βασικό πρωταγωνιστή, ένα μελαγχολικό αγόρι (dark και twisted, για να μιλήσουμε με όρους του Blog μας) που την βρίσκει να πηγαίνει σε κηδείες ξένων ανθρώπων. Ανάμεσα στα κόλλυβα, τις σοκολατένιες ελίτσες, το κονιάκ και τα συλληπτήρια, γνωρίζει μια κοπέλα και την ερωτεύεται. Δυστυχώς όμως η κοπελίτσα έχει καρκίνο και είναι σε τελικό στάδιο, έτσι ο Enoch (ο πρωταγωνιστής ντε!) προσπαθεί να φτιάξει τις τελευταίες μέρες της κοπέλας γεμίζοντας το πρόγραμμά της με ευχάριστες ασχολίες, όπως: ξιφασκία, κωπηλασία, βόλτες με τα ποδήλατα στα νεκροταφεία και επισκέψεις στο νεκροτομείο, ναι ναι το είδαμε και αυτό! Όταν λοιπόν σου αναφέρω ραντεβού στο νεκροτομία, μπορείς αμέσως να καταλάβεις ότι η ταινία δεν είναι και ότι πιο συνηθισμένο έχεις δει και αυτό είναι που θα σε ξενίσει, που θα σου φάνει παράξενο, βλακώδες, μακάβριο και εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουμε τον Henry Hopper (δεν ξέρω πολλά για αυτόν, ήταν απλά καλούτσικους) και την Mia Wasikowska (μέγα) ανερχόμενο αστέρι του κινηματογράφου και δοκιμασμένη σε διαφορετικά πράγματα (μην ξεχνάς πως ήταν η Αλίκη στο ¨Alice in Wonderland¨).Κλείνοντας, η ουσία είναι πως με ένα τελείως διαφορετικό και ίσως ενδιαφέρον τρόπο, η ταινία μας δίνει μια άλλη οπτική για τον θάνατο χωρίς να μας τον πλασάρει με δράματα και κλάψες.
Η Ατάκα : Annabel: «Δεν φοράμε πλέον μαύρα σε αυτές τις περιπτώσεις… γιατί ρίχνουν την διάθεση».
Ποιον θα έπαιζα : Κανέναν.
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η Annabel παθαίνει μια κρίση.
Χειρότερη σκηνή : Παραδόξως δεν έχω κάτι, που να μην μου άρεσε.
Δες την : Το Restless αν και θεματικά δύσκολη ταινία μπορεί να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις τις προσωπικές σου δυσκολίες και φόβους ως προς τον θάνατο, για αυτό και μόνο αξίζει να την δεις.
Μην την δεις : Αν θες να ευθυμήσεις λιγάκι από τις τελευταίες μιζέριες που σου πρότεινα αυτή την εβδομάδα, μα πραγματικά τι θανατικό με κύκλωσε!
Με ποιον να την δεις : Αν είσαι στο σπίτι τότε μόνος, αν είσαι σε φυλάκιο τότε με έναν φίλο, αν είσαι σε καράβι με μια γοργόνα, αν είσαι σε αεροπλάνο με την αεροσυνοδό και πάει λέγοντας….
Μην την δεις με : Τον ξάδελφο σου που είναι 18 χρονών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου