Take Shelter (2011)

Πρωταγωνιστούν: Michael Shannon, Jessica Chastain

Σκηνοθεσία: Jeff Nichols

Εναλλακτικός τίτλος: " Ας τον κλείσει κάποιος στο καταφύγιό του, να γλυτώσουμε από δαύτον!!!"

Υπόθεση: Ο Curtis LaForche είναι ένας απλός και εργατικός οικογενειάρχης που ζει μια ήσυχη ζωή με την γυναίκα του, Samantha και την κωφάλαλη κορούλα του, στο σπίτι τους, κάπου στην ύπαιθρο. Και ενώ όλα δείχνουν ότι δεν κρύβει κάτι ιδιαίτερο και σημαντικό η καθημερινότητά του, όλα αλλάζουν όταν αρχίζει να βλέπει άσχημους εφιάλτες στον ύπνο του ότι βρέχει καταρρακτωδώς μία περίεργη, πηκτή βροχή και ότι όλοι-φίλοι, συγγενείς και γνωστοί,- καταδιώκουν αυτόν και την κόρη του. Έκτοτε, αλλάζει μυστηριωδώς και επικίνδυνα η συμπεριφορά του απέναντι σε όλους ενώ του γίνεται έμμονη ιδέα η κατασκευή ενός καταφυγίου στην αυλή του σπιτιού του, προκειμένου να προστατεύσει αυτόν και την οικογένειά του από την επικείμενη φυσική καταστροφή που τον προειδοποιούν, οι εφιάλτες και τα οράματα που βλέπει συνέχεια, ότι θα ρθει σύντομα. Παράλληλα όμως, αρχίζει να αμφιβάλλει με τον εαυτό του και την ψυχική του υγεία, υποψία που ενισχύεται και από το βαρύ ιστορικό της μητέρας του, η οποία πάσχει χρόνια από σχιζοφρένεια, με αποτέλεσμα να μην ξέρει αν πρέπει περισσότερο να προστατέψει την οικογένειά του από την επικείμενη καταστροφή ή από τον ίδιο του τον εαυτό...

Για πες, για πες: Όλοι έχουμε κάνει μια λίστα στο μυαλό μας σχετικά με το ποιες ταινίες είναι οι αγαπημένες μας-καλύτερες ever και ποιες οι χειρότερες αντίστοιχα! Πρώτη και με διαφορά στην λίστα των δικών μου χειρότερων ταινιών, έρχεται η ταινία "Magnolia" που την έχω δει μία και μοναδική φορά στην ζωή μου αλλά, το ψυχολογικό τραύμα που μου προκλήθηκε έκτοτε, είναι τόσο μεγάλο που φοβάμαι να την ξαναδώ και να της δώσω μία 2η ευκαιρία μήπως και αλλάξω γνώμη! Μοιάζει άσχετη η εισαγωγή μου αλλά θα καταλήξω σύντομα κάπου και θα καταλάβετε περί τι ο λόγος! Στην εν λόγω ταινία, σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές πέθαναν από καρκίνο και, όσοι την γλύτωσαν από την κακιά αρρώστια, στο τέλος πέθαναν γιατί ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί και άρχισε να βρέχει...βατράχια! Αλλά όχι βατράχια-βατραχάκια, όπως λογικά φαντάζεται κάποιος.... Όοοοχι!!! Βατράχια- βατραχοπέδιλα!!! Τόσο μεγάλα ήταν τα άτιμα! Επίσης, η διάρκειά της μου φάνηκε τόοοοσο μεγάλη που θυμάμαι ότι την ξεκίνησα στο σπίτι μου, μετά πετάχτηκα δίπλα στην ξαδέρφη μου όπου και συνέχισα την παρακολούθησή της, ήπια καφέ, τα είπαμε και αυτή ΑΚΟΜΑ δεν έλεγε να τελειώσει! Και τώρα έρχομαι να κάνω την σύγκριση με το "Take Shelter"...Το ίδιο συναίσθημα, αλλά σε λιγάκι πιο ήπια μορφή, ένιωσα και με αυτήν την ταινία! 2 ώρες που πραγματικά πιστεύω ότι χαλαρά θα μπορούσαν να ήταν λιγότερες εάν απλά και μόνο ο πρωταγωνιστής (κυρίως) αλλά και οι υπόλοιποι ηθοποιοί, κινούνταν λίγο πιο γρήγορα! Και δεν μιλάω για την πλοκή που, αυτομάτως καταλαβαίνεις ότι ήταν αργή, αλλά για τις κινήσεις τους!!! Ήταν πιο αργοί κι από τον θάνατο, όπως θα έλεγε και η μικρή και ξενιτεμένη αδερφούλα μου! (Ich liebe dich meine kleine Schwester!). Χαρακτηριστική είναι η προτελευταία σκηνή της ταινίας όπου έχουν μπει οικογενειακώς στο γ@&#μένο το καταφύγιο και συζητά αυτός με την γυναίκα του αν πρέπει να βγουν ή όχι! Και πάει αυτός πέρα δώθε, πίσω-μπρος και προς την κλειδωμένη πόρτα επί ένα...τέταρτο σχεδόν μέχρι να αποφασίσει αν θα τους βγάλει από το καταφύγιο ή όχι!!! Καταλαβαίνετε τώρα για τι πράγμα σας μιλάω!!! Επίσης, εκεί που κέρδισε πόντους και επάξια μία θέση στην λίστα μου των χειρότερων ταινιών ever και τον παραλληλισμό της με την "Magnolia" είναι μία σκηνή όπου αρχίζει να βρέχει κάτι μαύρα και τεράστια πουλιά (τώρα ήταν καρακάξες; ήταν καλιακούδες; Θα σε γελάσω!) οπότε ο συνειρμός ήταν αναπόφευκτος! Οι περισσότεροι απ'ότι κατάλαβα, έχουν κάνει πολύ καλές κριτικές για αυτό το έργο και μιλούν για μία ταινία γεμάτη με κρυμμένες αλληγορίες και παραλληλισμό του φόβου και του πανικού που κατακλύζει τον πρωταγωνιστή με τον διάχυτο κοινωνικό φόβο που εγείρει το αδιέξοδο των αβέβαιων καιρών που βιώνουμε σήμερα! Εγώ πάλι δεν μπόρεσα να δω τίποτα από όλα αυτά γιατί κοιτούσα πόση ώρα θα κάνει ο πρωταγωνιστής να σηκωθεί από την καρέκλα ή να ανοίξει το ρημάδι το στόμα του και να πει μία λέξη! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η αργή πλοκή και ροή μιας ταινίας είναι απαραίτητα συνυφασμένη με καλή ποιότητα και κουλτουριάρικο ύφος! Εγώ το μόνο που είδα είναι έναν ανέκφραστο (στην πλειοψηφία της ταινίας) Michael Shannon να βλέπει οράματα και να έχει ψευδαισθήσεις, να παθαίνει εμμονή με ένα χαζο-καταφύγιο και στο τέλος να μην καταλαβαίνουμε γιατί έπρεπε να βλέπουμε επί 2 ώρες έναν τρελό (;) που θέλει να χτίσει ένα καταφύγιο στην αυλή του γιατί φοβάται ότι θα σκοτωθεί από την θεομηνία που έρχεται!! Εεε και; Και γω θέλω να με κάνει μασάζ ένα μελαψό και ημίγυμνο αγόρι γιατί πιστεύω ότι έτσι θα ανεβάσω το iq μου αλλά δεν το κάνω και ταινία!!! Αμάν πια!!!

Με αρέσει: Το τέλος της ταινίας που, ενώ έφαγε τόσο χρόνο, κόπο και λεφτά για να φτιάξει το χαζο-καταφύγιό του, ωστόσο, όταν τελικά πρέπει να μπει σε αυτό για να προστατευτεί αυτός και η οικογένειά του από την καταιγίδα, αυτός είναι σε μια παραλία και κάνει διακοπές!!! Χιχιχιχι! Το ξέρω ότι είμαι κακιά, αλλά μετά από 2 άσκοπες και ανούσιες ώρες που μας τα 'πρηζε με το καταφύγιό του, καλά να πάθει!!!

Δεν με αρέσει: Το τέλος της ταινίας!!! Μα τόση ώρα για να την πατήσει έτσι στο τέλος;;;; Μέχρι και ο Θεός τα πήρε μαζί του που ήταν τόσο αργός και του την έσκασε στο τέλος!!

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Μετά από την σειρά κακών, κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα, ταινιών που σας προτείνω τελευταία, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου (και μαζί με εμένα "σιγοντάρει" στην παράνοια και η εξαδέρφη-συνεργάτης του blog, Αναστασία!) γιατί, δεν γίνεται στους υπόλοιπους να αρέσουν οι ταινίες και μεις να της θάβουμε όλες! We are dead inside! Δεν εξηγείται αλλιώς!