Ju-on

Υπόθεση : Φαίνεται σαν ένα καθημερινό σπίτι, αλλά τίποτα μέσα σε αυτό δεν υποδεικνύει κάτι τέτοιο. Κάτι έχει γίνει εδώ… κάτι ακόμα γίνεται και προκαλεί τον τρόμο σε όποιον τολμά να μείνει σε αυτό το σπίτι. Τα διάφορα περιστατικά, που βιώνουν οι εκάστοτε ένοικοι του σπιτιού, είναι αποτέλεσμα της τρομερής κατάρας που δεν ησυχάζει ποτέ, καθώς έχει σκοπό να πάρει μαζί της όποιον άνθρωπο κατοικίσει το συγκεκριμένο σπίτι μέσα στον χρόνο.

Με μια κουβέντα : Και είχα τόση μεγάλη χαρά που θα δούμε θρίλερ, που απογοητεύτηκα.

Γενικά : Καταρχήν χρόνια πολλά, καλή χρονιά, με υγεία, τύχη και ότι άλλο επιθυμείς! Μάλλον είχα πολύ ψηλά στάνταρ, δεν εξηγείτε αλλιώς. Εγώ ως επί το πλείστον με τα θρίλερ δεν έχω καμία μα καμία επαφή, έτσι όταν αποφασιστικέ το αφιέρωμα του Ιανουαρίου χάρηκα ιδιαιτέρως καθώς θα εντρυφούσα σε αυτό το σκοτεινό είδος του κινηματογράφου. Αποφάσισα λοιπόν να δω το Ju-On, την Κατάρα ελληνιστή, μιας που όταν βγήκε είχε γίνει μεγάλο σούσουρο για το πόσο τρομακτική ήταν. Ξεκίνα η ταινία και περιμένω, περιμένω, περιμένω και λέω κάνε υπομονή όπου να ναι έρχεται, αλλά τίποτα, δεν τρόμαξα καθόλου. Να αναφέρω πως η σκηνές που κάποιος θα μπορούσε να τρομάξει ήταν δυο, με το ζόρι τέσσερις γιατί είμαι και χουβαρντάς, πάντως δεν πιστεύω ότι ο μέσος άνθρωπος μπορεί να τρομάξει περισσότερο με αυτή την ταινία. Από την άλλη σκέφτομαι πως και να ήθελα με το ζόρι να σκιαχτώ δεν με βοηθούσαν τα υλικά του έργου, γιατί η ταινία εκτός ότι ήταν μικρή (μια ώρα και δέκα λεπτά!) ήταν και κακογυρισμένη στο φουλ με κάτι πλάνα αεροπλάνα από κάμερες παρακολούθησης σουπερ μάρκετ και ερμηνείες που και τα χρυσά βατόμουρα θα απέρριπταν. Μετά ο άλλος, δηλαδή εγώ, πώς να τρομάξει, όταν του γουρλώνεις το μάτι, δήθεν πως είδες κάτι τρομακτικό; Αποτυχία σου λέω, το 2011 μας μπήκε πολύ μέτρια από άποψη ταινιών. Κάθισα και έριξα και μια ματιά στην Αμερικάνικη βερσιόν της ταινίας όπου πρωταγωνιστή η Sarah Michelle Gellar, πιο μεγάλη σε διάρκεια, πιο πολλές σκηνές, μερικές άκυρες από την αρχική ταινία, μπόλικα εφέ γιατί είναι και αμερικανιά του κερατά, αλλά δυο, τρεις σκηνές ήταν πιο προσεγμένες με βάση τον παράγοντα φόβο. Κλείνοντας θα πω πως μπορεί σε μερικούς να αρέσει, μερικοί μπορεί να φοβηθούν παραπάνω από εμένα και μερικοί που την έχουν δει να με βρίσουν, εμένα πάντως δεν μου άρεσε!

Η Ατάκα : Kyoko: «Πριν κάποιος αγοράσει αυτό το σπίτι, να του δώσεις να πιει πρώτα αυτό το σάκε.»

Ποιον θα έπαιζα : Κανέναν

Αγαπημένη σκηνή : Όταν η Kayako κατεβαίνει γλιστρώντας τις σκάλες με το σπασμένο της κορμί. Ο τρόπος που κατέβαινε της σκάλες σαν φίδι με σπασμένο σώμα, ήταν πραγματικά ανατριχιαστικός.

Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή με την κοπέλα που της είχε βγει το σαγόνι, τι κακό εφέ!

Δες την : Αν είσαι φαν του είδους και αν έχεις ακούσει καλύτερα σχόλια από άλλους.

Μην την δεις : Γιατί δεν καταφέρνει να σε τρομάξει αρκετά, είναι κακογυρισμένη, με φτωχά πλάνα και με άθλιες ερμηνείες φόβου.

Με ποιον να την δεις : Με κάποιον φίλο σου.

Μην την δεις με : Με την κοπέλα σου, που φοβάται εύκολα.