[Rec]

Υπόθεση : Στην Βαρκελώνη, μια ρεπόρτερ η Ángela Vidal (Manuela Velasco) και ο κάμεραμαν Pablo, κάνουν ένα ρεπορτάζ σχετικά με τον τρόπο λειτουργιάς του πυροσβεστικού σώματος. Όταν το σώμα δέχεται μια κλίση για μια εκφοβισμένη γιαγιά σε ένα κτίριο, η Ángela και ο Pablo πηγαίνουν εκεί για να καλύψουν το συμβάν. Φτάνοντας στην πολυκατοικία βρίσκουν αστυνομικούς που κλίθηκαν και όλους τους ενοίκους ταραγμένους από τις υστερικές κραυγές της γιαγιάς από τον πάνω όροφο. Οι πυροσβέστες, οι αστυνομικοί και μαζί τους η ρεπόρτερ με τον κάμεραμαν ανεβαίνουν στον πάνω όροφο για να βρουν μια επιθετική γριά που επιτίθεται σε έναν από τους αστυνομικούς. Όταν επιστρέφουν στην είσοδο ανακαλύπτουν πως έχουν εγκλωβιστεί από την υγειονομική υπηρεσία και την αστυνομία και πως δεν έχουν έξοδο διαφυγής από μια χαοτική νύχτα που μετατρέπεται σε εφιάλτη.

Με μια κουβέντα : Αν δεν κοιμηθείς στα πρώτα δέκα λεπτά, μετά είσαι οκ!

Γενικά : Πρέπει να πω ότι η ταινία είναι γυρισμένη εξολοκλήρου με κάμερα στον ώμο, αυτό έχει ένα καλό και ένα αρνητικό. Το καλό είναι φυσικά η απόλυτη αμεσότητα που δημιουργείτε ανάμεσα σε όσα συμβαίνουν στην ταινία και στον θεατή. Το αρνητικό είναι πως βλέποντας την ταινία κάπου στα 45 λεπτά μου ήρθε μια αναγούλα από το πολύ κούνημα της κάμερας και χρειάστηκε να την σταματήσω για κάποια λεπτά. Κατά τα αλλά μια αξιοπρεπέστατη ταινία από την Ισπανία, που εγώ προσωπικά δεν περίμενα να με τραβήξει τόσο πολύ, καθώς στην αρχή της είναι πιο αργή από τον θάνατο, μετά βεβαία αποκτά ένα σασπένς ένα μυστήριο, βαλε και την κάμερα που σε έκανε να νοιώθεις σαν μέρος του έργου, οπότε καταλαβαίνεις για τι ποσοστό επιτυχίας μιλάμε. Το θέμα του έργου έχει να κάνει με ένα είδος ιού, που τον έχει κολλήσει η γιαγιάκα του πρώτου ορόφου και σιγά σιγά, αφού επιτέθηκε στον αστυνομικό, εξαπλώνεται σε όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας, μετατρέποντας τους όλους σε αιμοδιψή τέρατα – ζόμπι! Κλείνοντας θα αναφέρω απλά πως η ταινία έχει καταξιωθεί από το κοινό, μόνο και μόνο γιατί οι σκηνοθέτες Jaume Balagueró και Paco Plaza αποφάσισαν να κάνουν μια ταινία γυρισμένη σε μια απλή κάμερα πάνω στον ώμο ενός κάμεραμαν που δεν μας δείχνει ποτέ το πρόσωπο του.

Η Ατάκα : Ángela: «Πρεπει να τα τραβιξουμε όλα Pablo, ετσι για το γαμώτο!»

Ποιον θα έπαιζα : Νομίζω πως με τον τρόπο που έχει γυριστεί η ταινία είσαι από μόνος σου ένας ένοικος της πολυκατοικίας.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου το κοριτσάκι μεταμορφώνετε σε ζόμπι!

Χειρότερη σκηνή : Οι πρώτες σκηνές μέσα στο πυροσβεστικό σώμα που δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον.

Δες την : Για το ενδιαφέρον σενάριο και την πολύ καλή σκηνοθετική ματιά των δυο δημιουργών ως προς την χρίση της κάμερας σε πρώτο πρόσωπο.

Μην την δεις : Αν πιστεύεις ότι θα ζαλιστείς με την κάμερα να κουνιέται τόσο πολύ και να γυρνά από το ένα μέρος στο άλλο.

Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου, αλλά και με φίλους.

Μην την δεις με : Την γιαγιά σου, που δεν αντέχει τις συγκινήσεις!