Ringu

Υπόθεση : Η Reiko Asakawa ερευνά ένα ¨Καταραμένο Βίντεο¨ και παίρνει συνεντεύξεις από εφήβους που ξέρουν κάτι για αυτό. Όταν η Tomoko, η ανιψιά της Reiko, πεθαίνει από καρδιακή ανεπάρκεια έχοντας ένα πρόσωπο τρόμου, η Reiko αποφασίζει να ψάξει πιο βαθειά το θέμα. Βρίσκει μια παρέα παιδιών που είχαν δει μαζί με την ανιψιά της το καταραμένο βίντεο και ανακαλύπτει πως και εκείνοι πέθαναν με τον ίδιο τρόπο, την ίδια μέρα, την ίδια στιγμή. Η ερευνά την οδηγεί σε ένα θέρετρο όπου η παρέα είχε περάσει το βράδυ, εκεί βρίσκει την βιντεοκασέτα και την βλέπει. Έχοντας πλέον μπλέξει και η ίδια με την κατάρα, ζητά βοήθεια από τον πρώην άντρα της. Τα στοιχεία τους οδηγούν σε ένα νησί, όπου εκεί πριν από 30 χρόνια πέθανε ένα μέντιουμ και μαζί της η μυστηριώδης κόρη της Sadako.

Με μια κουβέντα : Στο πρώτο χτύπημα σβήνω τα φώτα, δεύτερο χτύπημα είμαι στην πόρτα, στο τρίτο χτύπημα η πόρτα ανοίγει, μην επιμένεις έχω φύυυυυγεεειιιιι……

Γενικά : Έχοντας απογοητευτεί πλήρως από την ¨Κατάρα¨, έπεισα τον εαυτό μου να δει το Ringu, ταινία του ίδιου σκηνοθέτη και που στα ελληνικά δεν ξέρω την ακριβή μετάφραση του τίτλου, αλλά λογικά πρέπει να είναι κάτι μεταξύ κύκλου και δαχτυλιδιού (Όχι το κόσμημα, το σχήμα!). Η ταινία αν και χαρακτηρίζεται ως θρίλερ δεν έχει πολλές τρομακτικές σκηνές, έχει πιο πολύ μυστήριο και αγωνία. Σίγουρα υπερέχει της ¨Κατάρας¨ σε πολλά επίπεδα, όπως η κινηματογράφηση, το σενάριο και φυσικά οι ερμηνείες που αν και μερικές φορές έδειχναν παρατραβηγμένες έως υστερικές, ξεπερνούσαν την μετριότητα της κατάρας. Το στόρι λίγο πολύ το ξέρεις, ακόμα και αν δεν έχεις επαφή με τα θρίλερ. Μια γυναίκα ψάχνει να βρει ένα βίντεο, το οποίο μόλις το δει κάποιος απαντά στο τηλέφωνο που χτυπά δαιμονισμένα, το σηκώνει και τότε ξέρει πως έχει μια εβδομάδα ζωής, μόλις κλείσει η εβδομάδα το άτομο αυτό βρίσκεται νεκρό κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Σε ψήνει πολύ το στόρι, θες να δεις και εσύ το βίντεο μαζί με την πρωταγωνίστρια η οποία είναι τόσο χαζή που πήγε και έβγαλε αντίγραφο του βίντεο και το μοίραζε από εδώ και από εκεί, έτσι η ταινία δεν τελειώνει εδώ, έχει αν δεν κάνω λάθος άλλα 2 μέρη που ολοκληρώνουν την ιστορία του δακτυλιδιού (είπαμε, όχι το κόσμημα, το σχήμα!!). Εγώ από την πλευρά μου σε παροτρύνω να την δεις, ακόμα και αν δεν σου αρέσουν τα θρίλερ γιατί θεωρείτε ήδη κλασσική.

Η Ατάκα : Tomoko: «Θα πεθάνεις σε μια εβδομάδα».

Ποιον θα έπαιζα : Τι δουλειά έχω εγώ να κοιτώ ξένα βίντεο και αν είναι τίποτα πρόστυχο; Απα πα πα πα!!

Αγαπημένη σκηνή : Κατεβαίνει η αλαφροΐσκιωτη πρωταγωνίστρια στο πηγάδι οπού έχει πέσει η Sadako και αρχίζει να ψάχνει το πτώμα της. Εγώ εκείνη την ώρα είχα μπει στο πετσί της ταινίας και φώναζα στην βλαμμένη πρωταγωνίστρια: «Βγες μαρή από το πηγάδι, μου θες και περιπέτειες» και γενικώς ήμουν σε μια εκστασιασμένη φάση, και ξαφνικά η αλαφροΐσκιωτη πιάνει μια τούφα από τα μαλλιά της Sadako, μου πέφτει το σαγόνι, μου σηκώνετε η τρίχα και κρατάω την αναπνοή μου για το τι θα συμβεί…

Χειρότερη σκηνή : Με ενοχλούσαν οι σκηνές όπου μέσα στην ηρεμία και στην γαλήνη, η πρωταγωνίστρια ούρλιαζε σαν υστερική.

Δες την : Γιατί είναι μια αξιόλογη ταινία τρόμου, έχει αγωνία και μυστήριο και κυρίως γιατί έχει καλύτερη υπόθεση, σενάριο, σκηνοθεσία, ερμηνείες και κινηματογράφηση από την ¨Κατάρα¨.

Μην την δεις : Αν φοβάσαι ότι το τηλέφωνο θα χτυπήσει μόλις τελειώσει η ταινία.

Με ποιον να την δεις : Με τους φίλους σου ή την κοπέλα σου, αν αντέχει!

Μην την δεις με : Άτομα που βαριούνται τις Ιαπωνικές ταινίες, θα σε πρήξουν τα συκώτια και στο τέλος δεν θα έχεις χαρεί την ταινία.