Υπόθεση : Η Clarice Starling (Jodie Foster) είναι μια νεαρή πράκτορας του FBI που αναλαμβάνει να βοηθήσει στην εξαφάνιση μιας κοπέλας και να την σώσει από τον ψυχοπαθή δολοφόνο που την έχει απαγάγει και που σαν ερέθισμα του έχει να γδέρνει τα θύματα του. Η Clarice για να αποκτήσει μια καλύτερη άποψη για το μυαλό του δολοφόνου, επισκέπτεται έναν άλλον ψυχοπαθή, τον Hannibal Lecter (Anthony Hopkins) ο οποίος πριν χάσει το μυαλό του ήταν ένας σεβαστός ψυχίατρος. Ο πράκτορας Jack Crawford πιστεύει πως ο Lecter έχοντας ένα δυνατό και έξυπνο μυαλό που μπορεί να παραπλανήσει τον οποιοδήποτε, έχει τις σωστές πληροφορίες για να αποκαλύψει την τοποθεσία του ψυχοπαθή που γδέρνει. Η Clarice λοιπόν θα πρέπει πρώτα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του, πριν αποκτήσει τις πληροφορίες που θέλει, αλλά πολύ σύντομα θα μπλεχτεί και η ίδια μέσα στον χαοτικό μυαλό του Dr. Lecter.
Με μια κουβέντα : Αυτήν την ταινία γιατί δεν την βάλαμε στο αφιέρωμα για τα θρίλερ;
Γενικά : Η ταινία αν και είναι θρίλερ, την ανεβάζουμε σήμερα που έχουμε αφιέρωμα στις οσκαρικές ταινίες, καθώς έχει κερδίσει πέντε αγαλματάκια (Α΄ Ανδρικού, Α΄ Γυναικείου, Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Ταινίας και Σεναρίου) ενώ παράλληλα είναι εικοστή έκτη στην λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με το IMDb. Άρα καταλαβαίνεις πως είναι αδιανόητο να την αφήσουμε ασχολίαστη, όχι μόνο γιατί είναι και γαμώ τα θρίλερ αλλά κυρίως γιατί έχει και τις γαμώ ερμηνείες. Ο Anthony Hopkins είναι ένας από τους μύθους του κινηματογράφου, αν και λογικά θα αποποιείται τον χαρακτηρισμό αυτό γιατί είναι πολύ ταπεινός ηθοποιός και ας έχει χριστεί Ιππότης από την Βασίλισσα (Μην ρωτήσεις πια βασίλισσα). Φυσικά το Oscar το χρωστά στον τρομακτικό τρόπο που ενσάρκωσε τον Hannibal, σε όλη την ταινία ήταν ακίνητος όταν μιλούσε και ποτέ ΜΑ ποτέ δεν έκλεισε τα βλέφαρα του, αυτό είναι που τρομάζει το κοινό μέχρι και σήμερα, αυτή η αφύσικη ακινησία λίγο πριν ξεσπάσει η καταιγίδα. Από την άλλη πλευρά του κελιού βλέπουμε την μαγευτική Jodie Foster, η οποία ήταν και αυτή εξαιρετική, δυναμική, θαρραλέα, κοινώς αντράκι, άσε δε που την θεωρώ και αγέραστη, αυτή να μου το θυμηθείς, έχει βρει την πυγή νεότητας και δεν το λέει, όπως ακριβώς ήταν το 91’, που βγήκε η ταινία, έτσι είναι και τώρα. Το σενάριο της ταινίας είναι πανέξυπνο, αν και σε μερικά σημεία σε μπερδεύει και προσπαθήσει να βάλει μέσα στο μυαλό σου σκοτεινές ιδέες και να σου προκαλέσει φόβο. Η σκηνοθεσία για μένα ήταν σε κανονικά επίπεδα, χωρίς να δω κάτι το συνταρακτικό από τον Jonathan Demme, οπότε θα την αφήσω ασχολίαστη. Σε γενικές γραμμές είναι μια ταινία που πρέπει να δεις όχι μόνο γιατί είναι κλασσική, αλλά γιατί στέκεται επάξια και στα δυο είδη που αντιπροσωπεύει και σαν αστυνομική ταινία αλλά και σαν θρίλερ.
Η Ατάκα : Hannibal Lecter: « Λοιπόν Clarice, σταμάτησαν οι αμνοί να φωνάζουν;»
Ποιον θα έπαιζα : Μαμά θα με αφήσεις να κάνω τον Hannibal;;;
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου οι δυο αστυνομικοί κάνουν το λάθος και μπαίνουν μέσα στο κελί του Hannibal!
Χειρότερη σκηνή : Νομίζω πως η σκηνή όπου η Clarice μέσα στο απόλυτο σκοτάδι προλαβαίνει και πυροβολεί πρώτη τον δολοφόνο, ενώ εκείνος έβλεπε κανονικά, είναι λιγάκι έως πολύ τραβηγμένη.
Δες την : Γιατί είναι κλασσική, γιατί είναι ένα πολύ καλό θρίλερ, γιατί οι ερμηνεία του Anthony Hopkins στο ρόλο του Hannibal ήταν θεσπέσια, για την ερμηνεία της Jodie Foster που στάθηκε άψογα διπλά στον συμπρωταγωνιστή της και για το σενάριο της.
Μην την δεις : Αν φοβάσαι το ακίνητο γαλάζιο βλέμμα του Hopkins.
Με ποιον να την δεις : Μόνος για να τρομάξεις περισσότερο.
Μην την δεις με : Πολύ κόσμο γιατί θα χάσεις την αυτοσυγκέντρωση σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου