fwto

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

The Nightmare before Christmas (1993)


Πρωταγωνιστούν (φωνές): Danny Elfman, Chris Saranton, Catherine o'Hara
Σκηνοθεσία: Henry Selick
Εναλλακτικός τίτλος: "Merry Creepy Christmas!"

Υπόθεση: Άλλη μια 31η Οκτωβρίου έφτασε στο τέλος της και οι κάτοικοι της Halloweentown γιορτάζουν το τέλος ενός ακόμη επιτυχημένου και τρομαχτικού Halloween! Βέβαια, τα εύσημα πάνε στον Τζακ Κολοκύθα (Jack Skellington), τον βασιλιά της πόλης που, όπως και κάθε χρόνο έτσι και φέτος, ανέλαβε να οργανώσει τα διάφορα φρικιά-συμπολίτες του (μάγισσες, φαντάσματα, δράκουλες, τέρατα κτλ.) και να κάνει ακόμη ένα τρομακτικό Halloween, η επιτυχία του οποίου κρίνεται πάντα, βάση των τσιρίδων τρόμου που καταφέρνουν κάθε φορά και προκαλούν! Αλλά ο Τζακ νιώθει ένα κενό μέσα του από αυτή την συνεχόμενη ρουτίνα μέχρι που, μια βόλτα στο δάσος, τον οδηγεί στην Christmastown και εκεί θα ανακαλύψει πως υπάρχει μια, διαφορετική από την δική του, γιορτή που είναι πολύχρωμη, όλοι είναι χαρούμενοι και όχι τρομαγμένοι ενώ υπάρχουν πολλά παιχνίδια, δώρα και χαρά και αυτή η γιορτή λέγεται "Χριστούγεννα"! Τότε είναι που αποφασίζει να απαγάγει τον Άι-Βασίλη και να πάρει αυτός την θέση του αφού πρώτα προσπαθήσει να προσαρμόσει τα Χριστούγεννα πάνω στα δικά του, τρομαχτικά και ανατριχιαστικά μέτρα...

Για πες, για πες: Σε πρόσφατη, προηγούμενη μου ανάρτηση σας ανέφερα την πιθανότητα να γράψω μια χριστουγεννιάτικη ταινία (μπας και μπω στο κλίμα!), παρόλο που εκφράζω εντόνως την δυσαρέσκειά μου απέναντι σ'αυτήν την λαμπυρίζουσα, γλυκανάλατη και -κατ'εμέ- ηλιθίως υπερ-καταναλωτική γιορτή! Και τότε, όλως τυχαίως, έπεσε στην αντίληψή μου αυτή η ταινία του λατρεμένου μου Tim Burton, με τον ιντριγκαδόρικο τίτλο "Εφιάλτης Πριν τα Χριστούγεννα"! Αντιλαμβάνεστε φυσικά πως, χωρίς δεύτερη σκέψη, αποφάσισα ότι αυτή θα είναι η δική μου χριστουγεννιάτικη ανάρτηση...Και τελικά έπιασα λαβράκι αφού πάραυτα βρήκα και την καλύτερη Χριστουγεννιάτικη ταινία μου ever! Βέβαια, όποιος διαβάζει το blog, την εμμονή και την λατρεία μου προς τον Tim Burton, σίγουρα την έχει αντιληφθεί και μπορεί να σπεύσει να με κατηγορήσει ότι δεν είμαι αντικειμενική...αλλά...γιορτιάρες μέρες τώρα, σας πάει η καρδιά να κάνετε τόσο βαριές κατηγορίες για έναν συνάνθρωπό σας; Φυσικά, μόνο από το εξώφυλλο  της ταινίας και, γνωρίζοντας έστω και λίγο το έργο και το ιδιαίτερο στυλ του Burton, είναι εύκολο να καταλάβεις πως δεν πρόκειται να δεις μια αγαπησιάρικη και γλυκανάλατη γιορτινή ταινία! Αντιθέτως, το αγαπημένο του μαύρο χρώμα και το γοτθικό στοιχείο κυριαρχούν και σε αυτή του την ταινία. Εεε...βασικά λέω "του" αλλά το όνομα στην σκηνοθεσία άλλα λέει...Πρόκειται για μια ταινία, η ιδέα της οποίας ανήκει φυσικά στον Burton, ο οποίος την επεξεργαζόταν μια δεκαετία και βάλε, πριν ακόμη αρχίσει η υλοποίησή της, όταν εργαζόταν τότε ως animator στα στούντιο της Disney! Κατά τις αρχές του '90 πήρε το "Οκ" για την δημιουργία της αλλά, επειδή συνέπεσε με το "Batman Returns", τα γυρίσματα του οποίου είχε αναλάβει ο Burton, τελικά ανέθεσε την σκηνοθεσία της ταινίας στον Henry Selick, έχοντας πάντα την πλήρη εποπτεία της παραγωγής της! Τρία χρόνια αργότερα η ταινία ήταν έτοιμη..Και αν αναρωτιέστε γιατί τους πήρε τόσο καιρό για να την φτιάξουν, θα σας πω απλά πως η ταινία είναι γυρισμένη με την τεχνική του "stop-motion" animation, (η πρώτη στο συγκεκριμένο είδος μάλιστα!) όπου στην ουσία είναι σαν να έχεις ένα κουκλοθέατρο, με πραγματικές, πλαστελένιες κούκλες που της κουνάς καρέ-καρέ και καταγράφεις τις κινήσεις τους! Χαρακτηριστικά θα αναφέρω πως χρειάστηκαν 100 τεχνικοί για την δημιουργία της ταινίας, αφού για ένα δευτερόλεπτο εικόνας, έπρεπε να γυρίζονται 12 stop-motion καρέ! Βέβαια, τεχνικά το αποτέλεσμα είναι απλά άρτιο και, έχοντας γνώση της ταλαιπωρίας που τράβηξαν για να το καταφέρουν, τους αξίζουν ακόμη περισσότερα συγχαρητήρια! Και με αυτά και με εκείνα καταλήξαμε να έχουμε την πιο cult χριστουγεννιάτικη ταινία, η οποία πλέον αγγίζει τα όρια του κλασσικού! Για εμάς που δεν αντέχουμε τα ζουζουνιάρικες, χαζο-σαχλές και γλυκανάλατες αηδίες, αυτή η πρωτότυπη ταινία λειτουργεί ως όαση στα μάτια μας! Μας ποιος άλλος θα μπορούσε να κάνει χριστουγεννιάτικη ταινία με πρωταγωνιστές...μια σκελετωμένη κολοκύθα, μια συναρμολογούμενη (από αληθινά ανθρώπινα μέλη, ραμμένα πάνω της) κούκλα, το φάντασμα ενός σκύλου (από τότε στριφογύριζε φαίνεται στο μυαλό του η ιδέα του "Frankenweenie"!) και άλλα, διαφόρων ειδών, τέρατα; Φυσικά, μόνο ο Tim Burton μπορεί να συνδυάζει αλλοπρόσαλλους, εξωπραγματικούς, γοτθικούς και κοινωνικά αταίριαστους χαρακτήρες και να τους τοποθετεί σε ένα ιδιαίτερο χριστουγεννιάτικο story, παρουσιάζοντάς τους ταυτόχρονα τόσο συμπαθείς και αξιολάτρευτους, αφού όσο "σκοτεινοί" και αν μοιάζουν εκ πρώτης όψεως να είναι, δεν παύουν καταβάθως να είναι πλάσματα με αγνά και όμορφα συναισθήματα! Γι'αυτό κανείς δεν κρατάει κακία στον Τζακ όταν απαγάγει τον Άι-Βασίλη και, στην προσπάθειά του να φτιάξει τα "δικά" του Χριστούγεννα (συγκινημένος από την χαρά και την θαλπωρή που διέκρινε στην πραγματική γιορτή των Χριστουγέννων"), το μόνο που καταφέρνει είναι να καταστρέψει σχεδόν την γιορτή! Ίσα-ίσα που μέσα από όλη αυτή την αναστάτωση, οι "ανατριχιαστικοί" ήρωες της Halloweentown καταφέρνουν να περάσουν το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων: πως το παν είναι να είσαι ο εαυτός σου και ας είσαι διαφορετικός από τους άλλους και να ψάξεις μέσα σου και στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω σου αυτό που σου λείπει πραγματικά και μπορεί να σε γεμίσει και όχι σε άχρηστα πράγματα, τυλιγμένα με πολύχρωμο χαρτί...Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας! 

Με αρέσει: Η ευαισθησία και η αγνότητα που καταφέρνει να κατακλύζει-όχι μόνο αυτή-αλλά και κάθε ταινία του Burton, κι ας μοιάζουν οι χαρακτήρες να είναι σκοτεινοί και εξωπραγματικοί!

Δεν με αρέσει: Που, λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας και της ανατριχιαστικής όψης των χαρακτήρων, μπορεί να μην είναι και τόσο φιλική προς το παιδικό κοινό! Άσχετα βέβαια που τα μούλικα κάθε μέρα βλέπουν φόνους και αίματα στις ειδήσεις! Μπορεί όμως να τρομάξουν από τον γλυκούλη Τζακ γιατί απλά είναι..ένας σκελετός που μιλάει! Πφφφ...υπερβολές!

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Άντε μωρέ! Δεν σας ζαλίζω άλλο με το μπλα-μπλα μου! Θα σας βάλω να ακούσετε απλά ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια της ταινίας, την μουσική της οποίας υπογράφει ο ταλαντούχος κ. Danny Elfman που εδώ χαρίζει την φωνή του και στις σκηνές που ο Τζακ τραγουδάει (στις υπόλοιπες, "ομιλούντες" σκηνές την φωνή του Τζακ έχει αναλάβει ο Chris Saranton)!  http://www.youtube.com/watch?v=ZPblZa10_Pk                 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis