fwto

Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

1408


Υπόθεση : Ο γνωστός συγγραφέας τρόμου Mike Enslin (John Cusack) πιστεύει μόνο σε ότι βλέπει με τα ίδια του τα μάτια. Μάλιστα έχει γράψει μια σειρά από bestsellers, όπου αμφισβητεί την εμφάνιση μεταφυσικών φαινομένων στα πιο γνωστά στοιχειωμένα σπίτια και νεκροταφεία. Ετοιμάζοντας το καινούργιο του βιβλίο, αποφασίζει να μείνει στην σουίτα 1408, ένα περιβόητο στοιχειωμένο δωμάτιο, όπου παρά τις προειδοποιήσεις του διευθυντή του ξενοδοχείου, δεν έχει πατήσει άνθρωπος εκεί, για πολλά χρόνια. Η διαμονή στο 1408 αναγκάζει τον Enslin να αναθεωρήσει όλα όσα πίστευε και του παρέχει αρκετό υλικό για άλλο ένα bestseller αρκεί βέβαια να επιβιώσει για να το γράψει.


Κατηγορία ταινίας : Τεντωμένο σχοινί


Γενικά : Πραγματικά αυτή η ταινία είναι σαν να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο καταπληκτικό και στην απόλυτη πατάτα, για μένα τουλάχιστον απλά ισορροπεί και πότε γέρνει στην μια και πότε στην άλλη πλευρά. Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν μου άρεσε και αν μπορώ να πω ότι αξίζει να την δεις, το μόνο σίγουρο είναι πως έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία. Είναι η τρίτη ταινία που ανεβαίνει στο Blog και βασίζετε σε μυθιστόρημα του Stephen King και όπως η ¨Λάμψη¨ και το ¨Misery¨ έχουν έναν κοινό παρανομαστή, τον εγκλεισμό και το αίσθημα της παραφροσύνης που ξεκινά από την κλειστοφοβική τάση του πρωταγωνιστή η οποία μεταδίδετε στον θεατή, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα σε ότι συμβαίνει στην οθόνη και στο το τι νοιώθουμε εμείς στον καναπέ. Αυτή είναι και η μαγκιά, αν θέλεις των μυθιστορημάτων του King, να κάνει τον θεατή, ένα με τον πρωταγωνιστή, ένα με τον φόβο και τα συναισθήματα του, για αυτό και πάντα είναι ένας ο κύριος πρωταγωνιστής που προσπαθεί να ξεφύγει από το κακό, όποια μορφή και να έχει αυτό, είτε είναι ένας τρελός με τσεκούρι, είτε μια τρελή φαν με βαριοπούλα. Στην προκειμένη περίπτωση το κακό παίρνει την μορφή ενός σατανικού δωματίου σε ένα ξενοδοχείο στην Νέα Υόρκη, ο ίδιος ο διευθυντής προειδοποιεί τον άμοιρο συγγραφέα να μην πατήσει το πόδι του εκεί, αλλά εκείνος, ότι του λένε το αντίθετο, έτσι βρίσκετε εγκλωβισμένος παρά την θέληση του σε ένα δωμάτιο που του ξυπνά προσωπικούς του δαίμονες, φόβους και φαντάσματα. Υπήρξαν στιγμές που είπα ότι η ταινία ήταν τρομερή μαλακία, ήταν εκεί ακριβώς που νομίζαμε ότι όλα ήταν ένα όνειρο και εκεί που αρχίζαμε να το πιστεύουμε και αυτό, γυρίσαμε πίσω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, που μέχρι εκείνη την στιγμή είχε γκρεμιστεί, διαλυθεί, βραχεί, παγώσει, πλημυρίσει και γενικώς είχε περάσει τα πάνδεινα για να κάνει τον Cusack να χάσει την ψυχραιμία του και να αυτοκτονήσει. Το τέλος δεν θα το αποκαλύψω γιατί με ξάφνιασε και με άφησε με την σκέψη ότι μπορεί, ότι είδαμε να συμβαίνει στο δωμάτιο να ήταν αληθινό και πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μην είσαι και εσύ υποψιασμένος.


Ποιον θα έπαιζα : Κανέναν δεν θέλω να κάνω!


Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή που ο Cusack συναντά την νεκρή του κόρη στο δωμάτιο. Η φωτογραφία εκείνης της σκηνής ήταν απλά θεϊκή!


Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή όπου μας παραμυθιάζει ο σκηνοθέτης και μας παρουσιάζει ότι είδαμε σαν ένα όνειρο του ήρωα, όση ώρα εκείνος ήταν αναίσθητος, ύστερα από ένα περιστατικό πνιγμού.


Δες την : Δες την για την πολύ καλή φωτογραφία, για τον φόβο που καταφέρνει να προκαλέσει, για το ενδιαφέρον τέλος της, για την ερμηνεία του Cusack που ήταν απλά απίθανη.


Μην την δεις: Μην την δεις γιατί πολύ απλά φοβάσαι, δεν είναι κακό να το πεις!!!


Με ποιον να την δεις : Με άτομα που αντέχουν τέτοιες ταινίες.


Μην την δεις με : Με την σχέση σου, που πολύ απλά πετάγετε ακόμα και στην πιο χαλαρή σκηνή από τον φόβο της.




Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Léon


Υπόθεση : Ο Léon (Jean Reno) είναι ένας μετανάστης από την Ιταλία, ο οποίος αυτή την στιγμή μένει στην Νέα Υόρκη και εργάζεται ως ¨Καθαριστής¨ για τον αρχηγό της μαφίας, Tony. Ο Léon μένει σε ένα μικρό διαμερισμέ, με μοναδικό του φίλο ένα φυτό, η μόνη του συναναστροφή με κάποιον ξένο, είναι με την Mathilda (Natalie Portman) ένα 13χρονο κοριτσάκι που συναντά στον διάδρομο της πολυκατοικίας και ο πατέρας του είναι έμπορος ναρκωτικών και συνεργάζεται με την δίωξη ναρκωτικών. Μια μέρα πράκτορες της δίωξης σκοτώνουν ολόκληρη την οικογένεια της Mathilda εκτός από την ίδια, που βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι του Léon. Όταν η Mathilda μαθαίνει την πραγματική δουλειά του Léon του ζητά να σκοτώσει τους δολοφόνους των γονιών της και όταν εκείνος αρνιέται του ζητά να την εκπαιδεύσει για να γίνει και εκείνη μια εκτελέστρια όπως ο εκείνος. Ο Léon δεν είχε υπολογίσει όταν της άνοιγε την πόρτα για καταφύγιο, ότι όχι μόνο την έβαζε στο σπίτι του, αλλά και στην ζωή του και κάτι τέτοιο είναι ολοφάνερο πως θα του προκαλέσει σοβαρά προβλήματα.


Κατηγορία ταινίας : Εκδικητικό / Κορίτσι πράμα!


Γενικά : Το έργο καταλαμβάνει την τριακοστή τέταρτη θέση στην λίστα με τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του σινεμά. Αυτό και μόνο πρέπει να σε κινήσει την περιέργεια για να δεις αυτή την ταινία – σταθμό, αν δεν την έχεις δει ήδη στην τηλεόραση. Εδώ μιλάμε για ένα ωραίο και έντονο έργο, με έναν Jean Reno σε έναν ρόλο που όχι μόνο σημάδεψε τον ίδιο αλλά και τον σκηνοθέτη του έργου, Luc Besson, ταυτόχρονα βλέπουμε την 13χρονη Natalie Portman με μια καταπληκτική ερμηνεία, που δείχνει στο κοινό ότι από εκείνη την ηλικία είχε τα φόντα για να αναδεχτεί σε μια μεγάλη ηθοποιό. Η σκηνοθεσία είναι πολύ καλή, ειδικά στις πρώτες σκηνές, με την προσπάθεια του Léon να φτάσει έναν έμπορο ναρκωτικών και τους τρόπους που σκαρφίζεται για να φτάσει μέχρι σε εκείνον, είναι εκπληκτική. Το σενάριο επίσης δημιουργημένο από τον Besson, μας κάνει να συμπάσχουμε με τους ¨κατεστραμμένους¨ χαρακτήρες και να μην κολλάμε μόνο στο γεγονός ότι σκοτώνουν αβέρτα, αλλά να νοιώθουμε κατανόηση, γιατί έχουν περάσει και τέρατα στην ζωή τους. Το μόνο περίεργο στο έργο είναι πως ο Besson έβαλε την μικρή Mathilda να ερωτεύεται τον 40άρη Léon και να του την πέφτει στην ψύχρα. Μετά έμαθα πως ο ίδιος ο Besson όταν ήταν 32 είχε συνάψει σχέσεις με μια 15χρονη κοπέλα την οποία μάλιστα έβαλε στην ταινία ως την ξανθιά πόρνη που εμφανίζεται στις πρώτες σκηνές του έργου. Τέλος το μόνο που έχω να πω για την ταινία είναι ότι μου άρεσε πολύ και πιστεύω πως υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που να μην τους άρεσε έστω και λίγο.


Ποιον θα έπαιζα : Θα μπορούσα άραγε να κάνω τον Léon ή θα με φάνε στα πρώτα δεύτερα;


Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου δολοφονούν την οικογένεια της Mathilda. Ειδικά η δολοφονία της μητέρας της στην μπανιέρα ήταν πολύ καλά σκηνοθετημένη.


Χειρότερη σκηνή : Η σκηνές εκείνες που η Mathilda περνούσε τα όρια και την έπεφτε στην ψύχρα στον Léon.


Δες την : Για τους καταπληκτικούς Reno, Portman και Oldman, για την μοναδική σκηνοθεσία και το ψυχρό ρεαλισμό του σεναρίου από τον Besson.


Μην την δεις: Γιατί δεν είσαι φαν τέτοιων ταινιών.


Με ποιον να την δεις : Δες την με την κοπέλα σου ή και με φίλους.


Μην την δεις με : Με άτομα που δεν μπορούν τα έργα με σκοτωμούς και μαφίες.




Harry Potter and the Half-Blood Prince


Υπόθεση : Το έκτο έτος της φοίτησης του Harry (Daniel Radcliffe) ξεκίνα με την πλήρη αποδοχή από τον κόσμο των μάγων ότι ο σκοτεινός άρχοντας έχει επιστρέψει. Η σχολή Hogwarts βρίσκετε σε πλήρη επαγρύπνηση καθώς θεωρείτε σημαντικό ¨κάστρο¨ για την άμυνα για τον κόσμου των μάγων, ενώ παράλληλα στο σχολείο βρίσκονται δυο θανάσιμοι εχθροί του Voldemort και των θανατοφάγων του, ο Harry Potter και ο Dumbledore (Michael Gambon). Καθώς το έτος κυλά, ο Dumbledore προσπαθεί να συλλέξει αναμνήσεις από την παιδική και εφηβική ζωή του σκοτεινού άρχοντα, για να ανακαλύψει πιο είναι το σχέδιο του και να βρει το τρωτό του σημείο. Σε αυτή την διαδικασία ζητείτε η βοήθεια του Harry ο οποίος είναι πρόθυμος να βοηθήσει τον διευθυντή του σχολείου, μέχρι την τελική και μοιραία στιγμή του.


Κατηγορία ταινίας : Χαριποτερομανία!!!


Γενικά : Αχ! Ένα δράμα αυτή η ταινία, τι συγκίνηση στο τέλος του βιβλίου, αλλά και όταν έβλεπα την ταινία πάλι είχα συγκινηθεί, γιατί ρε παιδί μου ο θάνατος του Dumbledore είναι ένα συγκλονιστικό, απρόσμενο και τραγικό γεγονός, για αυτό και μόνο το γεγονός θα κάτσεις να δεις την ταινία, γιατί κατά τα άλλα έχει πολλά στοιχεία που με το ζόρι φτάνουν την μετριότητα. Από την μια ο Ralph Fiennes δεν κάνει καμία εμφάνιση ως Voldemort και έτσι χάνετε το σασπένς, από την άλλη υπήρχαν τρομερά κενά, μεγάλες ανακρίβειες και αρκετές φορές άσχετη πλοκή σε σύγκριση με το βιβλίο. Μα! να μην δείξουν τον πόλεμο μέσα στην σχολή, μεταξύ μαθητών και θανατοφάγων… αίσχος! Μένω λοιπόν στα κενά του έργου, γιατί άφησαν μεγάλο δρόμο να καλύψει η έβδομη ταινία και φυσικά για αυτό τον λόγο θα την γυρίσουν σε δυο μέρη. Παράλληλα στην ταινία βλέπουμε πως οι ήρωες μεγάλωσαν αρκετά και έχουν τις πρώτες τους σχέσεις και τις πρώτες τους ζήλειες, που προσφέρουν μια πιο ανάλαφρη νότα στο μαύρο φόντο του έργου. Επίσης μετά από την δεύτερη ταινία βλέπουμε επιτέλους έναν ολόκληρο αγώνα Quidditch συν τα δοκιμαστικά. Η ενδιαφέρουσα πληροφορία που έμαθα, χαζεύοντας για αυτή την ταινία, είναι πως ο Dumbledore είναι για την ακρίβεια gay και η μόνη ρομαντική σχέση που είχε ήταν με έναν μάγο τον οποίο αναγκάστηκε να σκοτώσει γιατί εντρύφησε στην μαύρη μαγεία και από ότι κατάλαβα όλα αυτά θα τα δούμε στην έβδομη ταινία, άλλα δεν πιστεύω ότι θα το διατυμπανίσουν, πιθανώς να το αφήσουν να υπονοηθεί όπως και στο βιβλίο. Η ερμηνείες πολύ καλές από όλους και από τους νεότερους, αλλά και από τους μεγαλύτερους και πιο έμπυρους ηθοποιούς. Η σκηνοθεσία σχετικά καλή, συμβαδίζει με την προηγούμενη, αν και έχει μερικά λάθη που θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Τέλος μια καλή ταινία που περνά τον μέσο ορό των ταινιών του Harry Potter και προδιαθέτει το κοινό για μια φανταστική έβδομη συνέχεια, τον Νοέμβριο που μας έρχεται!


Ποιον θα έπαιζα : Θα ήθελα να κάνω τον καινούργιο καθηγητή Horace Slughorn, όχι μόνο γιατί έχει έναν ρόλο κλειδί για την συνέχεια του έργου αλλά πολύ περισσότερο γιατί ο καταπληκτικός Jim Broadbent του έδωσε πνοή και ζωντάνια.


Αγαπημένη σκηνή : Από τις τελευταίες και πιο συγκινητικές του έργου, αυτή που όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές σηκώνουν τα ραβδιά τους στον ουρανό με ένα μικρό άσπρο φως ως ένδειξη πένθους για τον θάνατο του Dumbledore. Μια σκηνή που μπορεί να μην υπάρχει στο βιβλίο αλλά παρόλα αυτά κατάφερε να συγκινήσει και τον πιο συντηρητικό φαν της σειράς.


Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή που δεν υπήρξε στο έργο. Μιλάω φυσικά για την σκηνή της μονομαχίας στο κάστρο ανάμεσα σε μαθητές –καθηγητές και θανατοφάγους, η οποία δεν παρουσιάστηκε στην ταινία και αντί για αυτής πηδάμε κατευθείαν στον θάνατο του Dumbledore.


Δες την : Γιατί είναι η συνέχεια της σειράς, έχει σοβαρέψει πολύ το στόρι, οι ηθοποιοί παίζουν αρκετά καλά, η σκηνοθεσία και το σενάριο παρόλα τα λάθη τους είναι σε ικανοποιητικά επίπεδο και για την συγκινησιακή φόρτιση που προσφέρει στο τέλος.


Μην την δεις: Αν βαριέσαι αφάνταστα να χάσεις 2 ½ ώρες βλέποντας μια ακόμα ταινία με τον Harry Potter, ο οποίος όχι μόνο δεν σταματά να μπλέκει σε περιπέτειες αλλά δεν λέει να τελειώσει και το σχολείο του να μας αφήσει και εμάς στην ησυχία μας.


Με ποιον να την δεις : Με την Χαριποτεροπαρέα σου!

Μην την δεις με : Με άτομα που δεν συμπαθούν τον Harry Potter



Harry Potter and the Order of the Phoenix


Υπόθεση : Ένας ακόμα χρόνος ξεκινά στο Hogwarts και ο Harry (Daniel Radcliffe) πρέπει να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες που διαδίδει ο τύπος, ότι ο ίδιος και ο Dumbledore είναι τρελοί, εφόσον πιστεύουν ότι ο Voldemort (Ralph Fiennes) επέστρεψε. Παράλληλα το υπουργείο διαδίδει ψέματα για το πρόσωπο του Harry και στέλνει στο σχολείο την καθηγήτρια Dolores Jane Umbridge για να ελέγχει την κατάσταση μέσα στο σχολείο. Σύντομα οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι το εκπαιδευτικό της σύστημα , δεν θα τους βοηθήσει στον έξω κόσμο , έτσι ο Harry και ο φίλοι του παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και αποφασίζουν να μάθουν από μόνοι τους να εκτελούν μάγια. Όλη τους αυτή η δράση θα τους οδηγήσει σε μια μεγάλη μάχη μέσα στα έγκατα του υπουργείου όπου Harry και Voldemort θα ξανασυναντηθούν και θα μονομαχήσουν.


Κατηγορία ταινίας : Χαριποτερομανία!!!


Γενικά : Είχα πολύ μεγάλη αγωνία για την πέμπτη ταινία, ανυπομονούσα να την δω, όλες τις ταινίες του Harry Potter βέβαια είχα αγωνία να τις δω, αλλά την πέμπτη λίγο παραπάνω καθώς θεωρείτε η πιο μεταβατική από όλες. Είναι η ταινία που όλα αλλάζουν, όπως λέει και ο υπότιτλος του έργου: Η Επανάσταση Τώρα Αρχίζει! Αυτό και μόνο υποδηλώνει τις μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν στο πέμπτο έτος της φοίτησης του Harry στο Hogwarts. Καταρχήν είναι πασιφανές ότι η σειρά των ταινιών με ηρώα τον Harry, έχει μπει σε μια καινούργια τροχιά ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων. Η ταινία η ίδια δεν ανήκει ολοκληρωτικά στην κατηγορία των παιδικών ταινιών, όπως η πρώτη και η δεύτερη, τώρα πια είναι ολοκάθαρο ότι τα πράγματα έχουν σοβαρέψει και απευθύνετε σε πιο ενήλικο κοινό. Βλέπεις άλλωστε πως οι αστείες σκηνές έχουν λιγοστέψει και την θέση τους έχουν πάρει πιο μαύρες και σκοτεινός. Όλη αυτή η μαυρίλα και το δράμα οφείλονται φυσικά στην αναγέννηση του Voldemort, ο οποίος είναι ο κακός της υπόθεσης και την άρνηση του Υπουργείου Μαγείας απέναντι στον ερχομό του Voldemort. Μέσα σε όλα αυτά σκάει μύτη καινούργια δασκάλα, σταλμένη από το υπουργείο και κυριολεκτικά καταλαμβάνει το σχολείο, με αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό μερικών μαθητών και την αρχή της επανάστασης απέναντι στην αρχή του υπουργείου, αλλά και του σκοτεινού άρχοντα. Η αλήθεια είναι πως η ταινία έχει πολλά κενά και πολύ περισσότερα άσχετα στοιχεία σε σχέση με το βιβλίο, αυτό μπορεί να είναι ένα μεγάλο αρνητικό στοιχείο για τους αναγνώστες των βιβλίων, γιατί θα τους φανεί η ταινία ημιτελής και λίγο μπερδεμένη. Παρόλα αυτά πρέπει να παραδεχτούμε επιτέλους ότι οι 3 κεντρικοί ήρωες παίζουν ικανοποιητικά καλά και φαίνετε πως έχουν κάνει άλματα στην υποκριτική τους. Σε ένα δεύτερο, αλλά άκρως σημαντικό ρόλο βλέπουμε την Helena Bonham Carter, που η φυσική της ίσως τρέλα την έκανε να πάρει τον ρόλο και να τον απογειώσει στα μάτια του θεατή. Κλείνοντας θα αναφέρω απλώς ότι είναι η δεύτερη πιο σκοτεινή ταινία με ηρώα τον Harry Potter, ύστερα από τον αιχμάλωτο του Azkhaban (Την τρίτη ταινία!).


Ποιον θα έπαιζα : Τον ρόλο της Helena Bonham Carter, να κάνω την τρελή φυλακισμένη που ζητά εκδίκηση.


Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή που είναι όλοι οι μαθητές στο δωμάτιο των ευχών και εξασκούνται στα ξόρκια.


Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή, όπου ο Harry βλέπει ένα όνειρο με τον μπαμπά του Ron και ένα φίδι που του επιτίθεται. Στο βιβλίο όλη αυτή η σκηνή και μετά που πάει ο Harry και τους ενημερώνει όλους, ήταν πολύ δραματική, ενώ στην ταινία περνά στο ντούκου.


Δες την : Γιατί ο Harry Potter φιλάει επιτέλους την πρώτη του κοπέλα (ουαου!!), ακόμη δες την, γιατί υπάρχει ωραία πλοκή, ικανοποιητική τελική σκηνή με την αναμέτρηση Voldemort – Dumbledore, καλύτερο παίξιμο από την βασική τριάδα των ηθοποιών και την αλλαγή της σειράς των ταινιών σε ένα διαφορετικό, πιο σκοτεινό επίπεδο.


Μην την δεις: Γιατί ακόμα και αν έγινε πιο σκοτεινός ο Harry, θα είναι ακόμα στα μάτια σου το σπαστικό με τα γυαλιά, που συνέχεια βρίσκετε κάπου μπλεγμένος… Μα τι στο καλό μαγνήτη έχει;;;


Με ποιον να την δεις : Με την Χαριποτεροπαρέα σου!


Μην την δεις με : Με άτομα που δεν μπορούν ούτε να αντικρίσουν ταινία του Harry Potter (Βλ. φίλη μου Ελένη!)



ShareThis