fwto

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Eternal Sunshine of the Spotless Mind


Υπόθεση : Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ο Joel (Jim Carrey) έχει την ακατανόητη επιθυμία να μην πάει στην δουλειά και αντί για αυτό να επισπευτεί το Montauk. Έχοντας περάσει την μέρα του στην παγωμένη παραλία, γνωρίζει την Clementine Kruczynski (Kate Winslet) στον σταθμό των τρένων και αμέσως ερωτεύονται. Το απίθανο στην ιστορία αυτή είναι πως ο Joel και η Clementine γνωρίζονται από παλιά, καθώς στο παρελθόν ήταν ζευγάρι. Τώρα πια δεν αναγνωρίζονται γιατί όταν η πρωταρχική τους σχέση τελείωσε η Clementine αποφάσισε να σβήσει από την μνήμη της τον Joel και όταν εκείνος έμαθε αυτή της την πράξη, αποφάσισε να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Κατά την διάρκεια όμως της διαγραφής ο Joel συνειδητοποιεί ότι ακόμα αγαπά την Clementine και δεν θέλει να την χάσει, έτσι πολεμά μέσα στο μυαλό του για να κρατήσει τις αναμνήσεις του με την γυναίκα που αγαπά.

Με μια κουβέντα : Η Τάνια σου δημιουργεί ένα φανταστικό ηθικό δίλλημα. Αν κάποτε είχαμε την δυνατότητα να διαγράψουμε κάποιον από την μνήμη μας, θα το κάναμε;

Γενικά : Τελικά σε αυτό το αφιέρωμα κατάλαβα πως είναι ωραίο να βλέπεις ταινίες που έχεις δει στο παρελθόν, τις δίνεις μεγαλύτερη σημασία και προσοχή και τις περισσότερες φορές σε ανταμείβουν. Πάρε για παράδειγμα την συγκεκριμένη ταινία, η οποία μπορεί να μην σου γεμίζει το μάτι αλλά έχει πολλά να πει. Η υπόθεση διαδραματίζεται στην σημερινή εποχή αλλά με την δυνατότητα να μπορεί ο κόσμος με μια μη επώδυνη διαδικασία να διαγράψει από το μυαλό του, από την μνήμη του δηλαδή, έναν άνθρωπο που πέρασε από την ζωή του. Μια λύση που πολύ χωρισμένοι θα ήθελαν να είναι αληθινή, κάτι σαν το «Θα θελα να μην υπήρχες και άλλο όνομα να είχες» όπως λέει και το άσμα! Έτσι λοιπόν στο μεγαλύτερο μέρος του έργου βρισκόμαστε μέσα στο μυαλό του Jim Carrey, ο οποίος αρχικά προσπαθεί να διαγράψει από την μνήμη του την πρώην του Kate Winslet. Έτσι βλέπουμε όλες τις αναμνήσεις που είχαν μαζί και καθώς παρακολουθούμε την εξέλιξη τους, παράλληλα τις βλέπουμε να αλλοιώνονται καθώς διαγράφονται από την μνήμη του Carrey. Από τεχνικής άποψης οι τρόποι που οπτικά και ακουστικά παρουσιάζεται στον θεατή η ¨διαγραφή¨ έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, είτε πρόκειται για κατάρρευση κτιρίων, είτε για παραμόρφωση του ήχου της φωνής του διαγραφόμενου προσώπου, κάθε ένας από τους τεχνικούς τρόπους προσφέρει στον θεατή μια σαφέστατη εικόνα του ριζικού αποτελέσματος της διαγραφής. Τέλος πάντων με κάποιον τρόπο ο Carrey καταφέρνει και τα κανονίζει με την Winslet και δεν ¨χάνονται¨ τελείως, ξαναβρίσκονται και βλέπουμε τι γίνεται όταν μαθαίνουν ότι ήταν παλιά μαζί. Το σενάριο του έργου είναι πολύ καλό, κέρδισε μέχρι και Oscar, έχει πολύ ψαγμένες ατάκες και πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Η Kate Winslet ανέφερε σε μια συνέντευξη της ότι ο ρόλος της Clementine ήταν ο αγαπημένος της, αυτό και μόνο αρκεί. Ο Carrey στον πιο σοβαρό-ώριμο ρόλο της καριέρας του παίζει σε μια ταινία που πολύ συνάδελφοι του θα ζήλευαν. Στην ταινία ακόμα βλέπουμε και τους Mark Ruffalo και Kirsten Dunst που παίζουν έναν καθαρά δεύτερο και βοηθητικό ρόλο. Κλείνοντας γιατί πέρασε η ώρα, η ταινία θεωρείται από ανθρώπους του χώρου μια πολύ ριζοσπαστική ταινία και μια από τις πιο αξιοπρόσεκτες της δεκαετίας που αφήνουμε πίσω.

Η Ατάκα : Clementine: « Joel, κρύψε με μέσα στην ταπείνωση σου»

Ποιον θα έπαιζα : Θα έπαιζα άνετα τον Joel.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου μας δείχνει την ανάμνηση από την ημέρα της γνωριμίας τους, όπου είχαν μπει σε ένα ξένο σπίτι διπλά στην θάλασσα και πως όταν αρχίζει η ανάμνηση να διαγράφεται, το σπίτι αρχίζει να γκρεμίζεται, να μπαίνει θάλασσα μέσα και γενικώς να καταστρέφεται οτιδήποτε θύμιζε στον Joel την παρουσία της Clementine.

Χειρότερη σκηνή : Οι σκηνές με τον αχώνευτο Elijah Wood που προσπαθούσε να πάρει την ζωή του Joel για να αρέσει στην Clementine.

Δες την : Για το ηθικό δίλημμα που σου βγάζει, για τις εξαιρετικές ερμηνείες του Carrey και της Winslet, για την καταπληκτική εκτέλεση του "Everybody's Got To Learn Sometimes" σε διασκευή των Beck και για το βραβευμένο με Oscar σενάριο της.

Μην την δεις : Γιατί υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να μπερδευτείς αν δεν της δώσεις την προσοχή που της αρμόζει.

Με ποιον να την δεις : Με την σχέση σου.

Μην την δεις με : Με άτομα που το παίζουν τζάμπα ξύπνιοι και θεωρούν την ταινία βλακεία.




NOTES ON A SCANDAL(2006)


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:
ΕΙΠΑΜΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΔΡΕΣ ΠΙΑ ΑΛΛΑ,
ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΘΗΤΗ ΣΟΥ??
Παίζουν:Cate Blanchett,Judi Dench
Σκηνοθεσία:Richard Eyre


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ,ΔΡΑΜΑ

Μια νεαρή και όμορφη καθηγητρια η Sheba(CATE BLANCETT) καταφθάνει σε ένα δημόσιο σχολείο του Λονδίνου τραβώντας όλα τα βλέμματα πάνω της.Αρχίζει να κάνει παρέα με μια ηλικιωμένη και μοναχικη καθηγήτρια την Barbara(JUDI DENCH) που έχει για παρέα της τη γάτα της και το αγαπημένο της ημeρολογιο στο οποίο καταγράφει και την παραμικρή λεπτομέρεια.Μια μέρα η Barbara ανακαλύπτει πως η sheba έχει σχέση με ένα 15 χρονο μαθητή της.Της υποσχεται πως θα τη διακόψει, η Barbara δεχεται να καλύψει το μυστικό αλλά έχει άλλες επιδιώξεις στο νου της ,όχι τόσο αγαθές!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Χμμμμ!μια απο τις αρκετά ενδιαφέρουσες ταινίες της Blanchett που για άλλη μια φορά τσαλακώνει τον εαυτό της όχι τόσο εμφανισιακά αλλά σαν προσωπικότητα!Μια όμορφη καθηγήτρια, νομίζει πως μπορεί να τα έχει όλα και αν και παντρεμένη της γυαλίζει το ματι ένας μαθητής της!?anyway ,για κακή της τύχη μια άλλη καθηγήτρια,φίλη-φίδι την βλέπει αλλά την διαβεβαιώνει πως δεν θα πει τίποτε!Η CATE,σαν χαζή ξανθιά και με μια αγαθότητα θα έλεγα. κάθεται και την πιστεύει αλλά το σκάνδαλο δεν αργεί να ξεσπάσει!και εδώ είναι το ζουμί! η barbara, η judi, έχει σκοτεινά σχέδια στο μυαλό της και πιστεύει πως έτσι μπορεί να την κάνει ότι θέλει!κοινώς την εκμεταλευέται και εννοείται θελει και αυτή το κατιτί της!χαζή είναι?λίγο η μοναξιά της λίγο η ξεπασιά της ηλικιας λίγο τελικά ότι η φύση του ανθρώπου δεν είναι και τόσο αθωα όλα παίζουν το ρόλο τους!
Το τέλος φυσικά όλοι το φανταζόμαστε, η cate να κλαιει με μαυρο δάκρυ και μάσκαρα να χύνεται στα μάγουλα της, αλλά νομίζω δεν είναι αυτό που έχει τόσο σημασία, όσο η σχέση των 2 γυναικών γενικώς!
Εξοχες ερμηνείες από 2 κορυφαίες ηθοποιούς, ξεχωρίζει κατ εμέ η judi dench ίσως γιατί τελικά βγαίνει ακόμη πιο κακιά από την blanchett (κι ας έκανε εκείνη ότι έκανε!)Ταινία που βασίζεται καθαρα στους χαρακτήρες και την ανθρώπινη φύση, στολισμένη με τη μουσική του phillip glass(οι ώρες) που δίνει ακόμη μεγαλύτερη συναισθηματική φόρτιση που φορές φορές όμως μοιάζει περιττή και λίγο υπερβολική!

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

ΘΑ ΓΕΛΑΣΩ?(ΓΕΛΙΟ)-0\5
όχι

ΘΑ ΚΛΑΨΩ(ΚΛΑΜΑ)-0\5
ούτε

ΘΑ ΘΕΛΩ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ?
(ΑΙΣΘΗΜΑ-SEX)-2\5
χμμμ!ωραία και αριστοκρατική η cate αλλά όχι και καρδιοκατακτήτρια!

ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ?(ΣΚΕΨΗ)-4\5
Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες!

ΘΑ ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ?(ΦΟΒΟΣ - ΒΙΑ)-0\5
όχι

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ?(ΔΡΑΣΗ-ΑΓΩΝΙΑ)-4\5
με τέτοιες κορυφαίες ηθοποιούς και κοτσάνα να είναι θα το δω!

ΘΑ ΔΩ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ?(ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ)-0\5
μπα...

ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ?(SOUNDTRACK)-4\5
Phillip glass.....

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ-7\10

THE CURIOUS CASE OF BENJAMIN BUTTON


ΤΙΤΛΟΣ: The curious Case of Benjamin Button
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Brad Pitt, Cate Blanchett, Tilda Swinton
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: David Fincher
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: "Και αντίστροφα ο χρόνος κυλά..."

Υπόθεση: Την ημέρα που τελειώνει ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος, γεννιέται ένα ασυνήθιστο παιδί, ο Benjamin Button. Κάτω από περίεργες συνθήκες γεννημένος και με μία ιδιαιτερότητα όμως: γεννήθηκε με εμφανή στο κορμί του, σημάδια γήρανσης! Για την ακρίβεια, είχε όλα τα συμπτώματα και τα σημάδια ενός 80χρόνου! Έτσι, παρακολουθούμε την ζωή του Benjamin και τον χρόνο να κυλά αντίστροφα....ξεκινώντας από το κουρασμένο και γέρικο κορμί ενός 80χρονου και σταδιακά να εξελίσσεται αντίστροφα και να μεταμορφώνεται σε έναν υγιέστατο νεαρό! Η ζωή του, παρά αυτή του την ιδιαιτερότητα, δεν διαφέρει και πολύ από τις άλλες...είναι γεμάτη ταξίδια, εμπειρίες, γνωριμίες αλλά και από έναν δυνατό έρωτα που θα σημαδέψει την ζωή του......
Για πες, για πες: Με 39 πυρετό και έπειτα από αδυσώπητες προηγούμενες προσπάθειες παρακολούθησης της ταινίας, κατάφερα και εγώ, έστω και υπό "...περίεργες συνθήκες", να την δω!!! Και ενώ στην 1η προσπάθεια που κατάφερα να παρακολουθήσω μόνο το... 1/5 της ταινίας και μου κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, ωστόσο, όταν τελικά την είδα όλη....κάτι με χάλασε! Δεν ξέρω αν έφταιγε ο πυρετός ή τα νεύρα μου από την ταλαιπωρία, αλλά έχω την εντύπωση ότι η ταινία είχε ενδιαφέρον μέχρι το σημείο εκείνο που είδαμε και την τελευταία μεταμόρφωση του Brad! Από κει και έπειτα που εμφανίζεται και πάλι με το γνωστό, sexy μουτράκι του.....παρακολουθείς απλά μία κοινότυπη ιστορία αγάπης! Άκουσα άλλους ότι έκλαψαν με αυτή την ταινία, άλλους να προβληματίζονται ιδιαίτερα ακόμη και μερικούς να υποστηρίζουν ότι είναι η ταινία της ζωής τους!!! Εγώ τώρα όμως που ούτε πολυσυγκινήθηκα αλλά και ούτε προβληματίστηκα ιδιαίτερα.....είμαι κακιά? Ας πούμε λοιπόν ότι έφταιγε ο πυρετός.....
Πιο πολύ μου άρεσε ο Benjamin γερασμένος παρά μετά! Πιο συγκινητικό βρήκα τις προσπάθειες ενός 7χρονου στο σώμα ενός 70άρη, ενός εφήβου στο σώμα ενός 60χρονου να προσπαθεί να βιώσει και να γνωρίσει τον έρωτα παρά στο αψεγάδιαστο σώμα ενός σαραντάρη, οπότε και τελικά τα κατάφερε! Νιώθω ότι αυτή η ταινία, ενώ θα μπορούσε να αγγίξει και να θέσει πολύ ευαίσθητα ζητήματα, τελικά δίνει περισσότερο έμφαση στο makeup και τις μεταμφιέσεις και χάνει το ουσιαστικό νόημα δυστυχώς......
Με αρέσει: Οι τέλειες μεταμορφώσεις του Brad! Άψογη δουλειά!! Το ωραίο "δέσιμο" μεταξύ Brad και Cate, η ωραία φωτογραφία και η γλυκιά, μελαγχολική μουσική....
Δεν με αρέσει: Η "κενή" σκηνοθεσία του D. Fincher. Είχε ένα πολύ δυνατό σενάριο και ταλαντούχο καστ και περιορίστηκε στην γνωστή χολιγουντιανή προσέγγιση, δίνοντας έμφαση περισσότερο στα εφέ και την εικόνα παρά στο νόημα και την ουσία...
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Για πολλά χρόνια διάφοροι διεκδίκησαν την σκηνοθεσία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο: από τον Steven Spielberg, Ron Howard και Spike Jonse,μέχρι Tom Cruise και John Travolta!!! Αλλά τελικά τα κατάφεραν ο David Fincher και ο Brad Pitt!

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

The Reader


Υπόθεση : Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει και στην μεταπολεμική Γερμανία ο νεαρός Michael Berg (David Kross - Ralph Fiennes ) καταρρέει από εξάντληση μπροστά στο σπίτι της Hanna Schmitz (Kate Winslet). Εκείνη τον βοηθάει και ο Michael όταν γίνεται καλά πηγαίνει στο σπίτι της για να την ευχαριστήσει. Αμέσως δημιουργείτε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και οι δυο χαρακτήρες βυθίζονται στον παθιασμένο κόσμο του παράνομου έρωτα. Εκείνος δεν μπορεί μακριά από το κορμί της και εκείνη επιθυμεί ο μικρός να της διαβάζει διηγήματα πριν από το σεξ. Όλα ήταν μια χαρά μέχρι την στιγμή που η Hanna εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Οκτώ χρόνια αργότερα ο Michael σπουδάζει νομική και μαζί με την τάξη του εμφανίζεται σε μια δίκη σχετικά με τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Γερμανοί κατά την περίοδο του πολέμου. Ανάμεσα στις κατηγορούμενες είναι και η Hanna, της οποίας το σκοτεινό και σκληρό παρελθόν αποκαλύπτεται μπροστά στο Michael. Εκείνος ενώνει τα κομμάτια του πάζλ μέσα στο μυαλό του και ανακαλύπτει το απίστευτο μυστικό της Hanna, το οποίο αν αποκαλυφτεί μπορεί και να την σώσει από την φυλακή. Το θέμα όμως είναι, αν εκείνος έχει τα κότσια για να αποκαλύψει το μυστικό της γυναίκας που ακόμα αγαπάει.

Με μια κουβέντα : Πρέπει να την δεις δυο φορές για να νοιώσεις στο έπακρο όλο το συναισθηματικό της βάθος.

Γενικά : Καταρχήν ο υπολογιστής μου χάλασε και είμαι στις μαύρες μου, να φανταστείς πως κάθισα και συναρμολόγησα το κατεστραμμένο μου dvd player μόνο και μόνο για να δω τις δυο τελευταίες ταινίες του αφιερώματος μας. Από τον Stephen Daldry δημιουργό του ¨The Hours¨ και του ¨Billy Elliot ¨, έρχεται η ταινία που χάρισε το Oscar στην Kate Winslet. Το ¨The Reader¨ είναι μια ταινία η οποία μιλά για τον πρώτο έρωτα, για τον έρωτα ενός εφήβου αγοριού με μια μεγαλύτερη του γυναίκα, μια που μας δείχνει πόσο μακριά μπορεί να πάει κανείς για να προστατέψει ένα μυστικό. Την ταινία την είχα δει όταν πρωτοβγήκε και μου άρεσε πάρα πολύ και προχθές που την είδα για δεύτερη φορά με συγκλόνισε ακόμα περισσότερο. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπεις μια ταινία γνωρίζοντας τα μυστικά που κρύβουν οι πρωταγωνιστές της, με αυτό τον τρόπο μπορείς να ερμηνεύσεις σωστά την κάθε τους κίνηση η οποία είναι συνυφασμένη με την τήρηση του μυστικού τους. Η Kate Winslet σε ένα ρόλο που σε καθηλώνει, σίγουρα ο καλύτερος και πιο βαθύς ρόλος στην καριέρα της, που της χάρισε το Oscar. Υποδύθηκε μια γυναίκα που διέπραξε εγκλήματα πολέμου, αγάπησε ένα μικρότερο άντρα και κράταγε ένα σημαντικό μυστικό που την έκανε να ντρέπεται για το πια πραγματικά είναι. Η Kate Winslet δεν δίστασε ακόμη να τσαλακώσει την εικόνα της και να μας παρουσιαστεί γερασμένη και ταλαιπωρημένη μέσα στην φυλακή με μια εμφάνιση που ήθελε 7 ώρες προετοιμασίας. Δίπλα της ο μικρός Γερμανός David Kross, δεν καταφέρνει να περάσει απαρατήρητος και μας κάνει σαφές πως είναι ένα νέο παιδί με ταλέντο, που η ιστορία μέχρι στιγμής μας έχει δείξει ότι δεν κάνει σωστές επιλογές στην υποκριτική του καριέρα. Ο άνθρωπος πασπαρτού Ralph Fiennes παίρνει τον ρόλο του πιο ώριμου ηλικιακά Michael Berg, για τον Fiennes δεν ξέρω τι να πω, είναι ένας άνθρωπος που ναι μεν είναι εξαιρετικός ηθοποιός αλλά έχει παίξει σε κάτι μπούρδες ρε παιδί μου που δεν σηκώνει συγχώρεση, άσε δε που όποια Βρετανική ταινία και αν δεις, αυτός είναι μέσα. Τέλος πάντων πολλά είπαμε και δεν χρειάζεται, η ταινία είναι τελεία, η υποκριτική είναι συγκλονιστική, το συναίσθημα στο φουλ και με όμορφη μουσική επένδυση, πρέπει να την δεις!

Η Ατάκα : Hanna Schmitz: «Δεν έχεις την δύναμη για να με ταράξεις, δεν έχεις μεγάλη σημασία για να με αναστατώσεις.»

Ποιον θα έπαιζα : Τον Michael Berg για να διορθώσω τα λάθη του.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η γερασμένη Hanna ακούει μετά από χρόνια την φωνή του Michael Berg να της διαβάζει ένα από τα αγαπημένα της βιβλία.

Χειρότερη σκηνή : Όταν ο νεαρός ακόμα Michael Berg δεν επισκέπτεται την Hanna στην φυλακή.

Δες την: Για τις πολύ καλές ερμηνείες και για την συγκλονιστική ιστορία.

Μην την δεις : Αν δεν μπορείς τις συναισθηματικές ταινίες.


Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου!

Μην την δεις με : Με ξινά και παγωμένα συναισθηματικά άτομα!




Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

BANDITS(2001)


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:
ΠΟΙΟΝ ΛΗΣΤΗ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ?
Παίζουν:Bruce Willis,Billy Bob Thornton,
Cate Blanchett
Σκηνοθεσία:Barry Levinson


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:ΚΩΜΩΔΙΑ,ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

2 Ληστές τραπεζών, ο Joe και ο Terry έχουν δραπετεύσει από τη φυλακή!Κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα,ώσπου ερωτεύονται την κοπέλα που έχουν απαγάγει.Μια απλή νοικοκυρά που έχει βαρεθεί τη ζωή της και αναζητά δράση.αλλ'α θα τους βάλει σε μπελάδες!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Καταρχάς να δηλώσω πως η ταινία είναι αφιερωμένη στην Λαμπρινή tina fey που αν δεν έλεγε για την συγκεκριμενη ταινία ίσως και να μην είχε γίνει ανάρτηση!
Μια διασκεδαστική ταινία, που προσπαθεί να συνδυάσει κωμωδία και περιπέτεια , χωρις να το καταφέρνει απολυτα!
Ο billy Bob είναι ένας περίεργος ηθοποιός με πολύ περίεργη αύρα και ο τρόπος που χείριζεται το χιούμορ βγαίνει κάπως προς τα έξω!Δεν ξέρω εμένα αυτός ο άνθρωπος πιο πολύ για thriller μου κάνει παρά για κωμωδία!Βέβαια αν παρατηρήσεις σχεδόν σε όλες τις ταινίες έχει μια παράξενη ηρεμία και ίσως αυτό είναι που τον κάνει τόσο τρομακτικό!
Ο Bruce , εννοείται είναι καλύτερα αφου τέτοιου είδους ταινίες πάνε με τα νερά του και του ταιριάζουν απόλυτα οπότε καλά τα πάει και εδώ πέρα!
Η cate από την άλλη για ακόμη μια φορά αποδεικνύει πως αν και κοκκινομάλλα!! τα κάνει όλα και συμφέρει !!, αφού είναι ηθοποιάρα και όχι αδίκως πολύ την παρομοιάζουν σαν νέα MERYL STREEP, αν και νομίζω πως εκείνη είναι ανυπέρβλητη!
Αν δεν την έχετε δει δείτε την είναι ευχάριστη και έχει και ενδιαφέρον με μπόλικη δράση,λίγο υπερβολή λίγο χιούμορ και δόσεις ρομάντζου , με τους ηθοποιούς κυρίως να κλεβουν την παράσταση ακόμη και από το ίδιο το σενάριο!
Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

ΘΑ ΓΕΛΑΣΩ?(ΓΕΛΙΟ)-2\5
δεν πέφτεις και στα πατώματα!

ΘΑ ΚΛΑΨΩ(ΚΛΑΜΑ)-0\5
όχι καλέ!

ΘΑ ΘΕΛΩ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ?
(ΑΙΣΘΗΜΑ-SEX)-2\5
μπορούσαν και καλύτερα!

ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ?(ΣΚΕΨΗ)-0\5 όχι

ΘΑ ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ?(ΦΟΒΟΣ - ΒΙΑ)-0\5
όχι

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ?(ΔΡΑΣΗ-ΑΓΩΝΙΑ)-3\5
διασκεδαστική!

ΘΑ ΔΩ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ?(ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ)-3\5
ληστείες, τράπεζες και τα σχετικά!

ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ?(SOUNDTRACK)-2\5
it's a beautiful day!!!
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ-6,5\10

SENSE AND SENSIBILITY(1995)


ΕΝΑΛΛΑΚΤΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:
ΕΡΩΤΕΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ!
παίζουν:Kate Winslet,Hugh Grant,
Emma Tompson
Σκηνοθεσία:Ang Lee

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ

Αγγλία 19ος αιώνας.Μια μητέρα με τις τρεις κόρες πρέπει να αφήσουν την έπαυλη στην οποία έμεναν για να μείνουν σε μικροτερο σπίτι εξαιτίας του θανάτου του συζύγου και την κληρονόμηση της έπαυλης από τον γιο του προηγούμενου γάμου του. Εκεί οι 2 μεγαλύτερες αδερφές θα περάσουν από διάφορες ερωτικές αναταραχές που πρέπει να αντιμετωπίσουν με λογική και ευαισθησία!!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Δωσε μου ταινία εποχής και πάρε μου την ψυχή!Δέν ξέρω τα ρούχα εκείνης της εποχής το κλίμα, η όλη σκέψη τους δεν ξέρω τι , μαρέσουν όλα!
H συγκεκριμένη ταινία είναι από τα καλύτερα δείγματα αυτού του είδους.Βασισμένη σε βιβλίο της Jane Austin(περηφανεια και προκατάληψη,remember?) γράφτηκε αρκετά παλιά το, κρατήσου! 1795! και έφτασε στις οθόνες μας το 1995 σε διασκευασμένο σενάριο από την πολυαγαπημένη Emma Tomson και την σκηνοθεσία του ταιβανού ANG LEE.Κατάφερε να αποσπάσει 3 όσκαρ(καλύτερη ταινία,σκηνοθεσία και α γυναικείου) ενώ είχε συνολικά 7 υποψηφιότητες!
Άρτια γυρισμένη κοστούμια περούκες αγγλικά αρχοντικά καπέλα και γενικά αναγεννησιακή πνοή τόσο πετυχημένα αποδοσμένη! η kate μικρή αναψοκοκκινισμένη με ένα μαλλί ΄χάλι!έλεος, η emma θεά απλά !ενώ ο hugh που έχει και παράδοση ούτως η άλλως στις αισθηματικές καταφέρνει να κολλήσει άψογα, αφού είναι και άγγλος,ένα συν παραπάνω!
Η ταινία αν και αισθηματική νιώθω πως έχει μια εγκράτεια μια ευγένεια μια ντροπή στον τρόπο που διοχετεύονται τα συναισθήματα αλλά είπαμε είσαι σε άλλη εποχή οπότε δικαιολογείται απόλυτα!
Οπότε ας μη πολυλογώ κάτσε,
πάρε αρχοντική στάση, και απόλαυσε το τσάι σου!
it 's tea time ,που θα λεγε και ο αγγλος!


Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

ΘΑ ΓΕΛΑΣΩ?(ΓΕΛΙΟ)-0\5
μπα...

ΘΑ ΚΛΑΨΩ(ΚΛΑΜΑ)-1\5
δεν νομίζω

ΘΑ ΘΕΛΩ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ?
(ΑΙΣΘΗΜΑ-SEX)-3,5\5
κυριολελτικά έρωτες μιας άλλης εποχής!

ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ?(ΣΚΕΨΗ)-2\5
λογική ή ευαισθησία?

ΘΑ ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ?(ΦΟΒΟΣ -ΒΙΑ)-0\5
σε καμιά περίπτωση

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ?(ΔΡΑΣΗ-ΑΓΩΝΙΑ)-3\5
τρεις πολύ καλοί ηθοποιοί.ένας πολύ καλός σκηνοθέτης, ένα καλό σενάριο και 7 υποψηφιότητες!

ΘΑ ΔΩ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ?(ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ)-3\5 κοστούμια, κομμώσεις, αίσθηση,άλλων εποχών!

ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ?(SOUNDTRACK)-2\5
κάτι γίνεται

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ-7,5\10

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ-REVOLUTIONARY ROAD


ΤΙΤΛΟΣ: Ο δρόμος της Επανάστασης
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Kate Winslet, Leonardo Di Caprio, Kathy Bates
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Sam Mendes
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: "Ένα κενό, ένα κενό που δυναμώνει..."

Υπόθεση: 1955. Ένα νεαρό ζευγάρι μετακομίζει και κατοικεί στο Κονέκτικατ, στην "Οδό της Επανάστασης" και ζουν την συμβατική ζωή μιας μεσοαστικής οικογένειας, δηλ. με το ωραίο τους σπίτι με το καλοκουρεμένο γκαζόν, με όλες τις υλικές ανέσεις, μια καλή δουλειά για τον σύζυγο, μια χαρωπή νοικοκυρά η γυναίκα και 2 αξιολάτρευτα παιδιά συμπληρώνουν άψογα το σκηνικό μιας φαινομενικά "απόλυτης ευτυχίας", του γνωστού αμερικάνικου ονείρου.... Σύντομα όμως, διαπιστώνουν και οι δύο ότι αυτό που ζούνε δεν είναι καθόλου αυτό που πραγματικά ονειρεύονταν να κάνουν στην ζωή τους, ότι έχουν συμβιβαστεί και αυτοί σε μία ουτοπική ψευδαίσθηση και σε μία δήθεν κοινωνία και ότι τελικά δεν διαφέρουν και πολύ από τους γείτονες τους που υποτιμούσαν και που τόσο καιρό πίστευαν ότι οι ίδιοι ήταν ξεχωριστοί από αυτούς. Έτσι, αποφασίζουν να τα εγκαταλείψουν όλα και να ζήσουν την ζωή που πάντα ονειρεύονταν, να ξεφύγουν από την μονότονη καθημερινότητά τους και να κάνουν μία καινούρια αρχή στη ζωή τους. Τελικά, θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να αντιμετωπίσουν τις αδυναμίες και τις ανασφάλειες τους με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι και να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους;
Για πες, για πες: Αυτή η ταινία έχει κάτι το μοναδικό: σε κάνει να θες να πεις τόσα πολλά αλλά συνάμα και να μη βρίσκεις τα κατάλληλα λόγια για να εκφράσεις σωστά τις εντυπώσεις που σου προκαλεί. Ο Sam Mendes καταπιάνεται και πάλι με ένα φαινομενικά ευτυχισμένο ζευγάρι αλλά ουσιαστικά δυστυχισμένο και κενό , όπως και στο επιτυχημένο ντεμπούτο του με το "American Beauty". Και μπορεί στις 2 ταινίες να χωρίζει τα ζευγάρια σχεδόν μισός αιώνας, οι ομοιότητες που εντοπίζονται μεταξύ τους όμως είναι σχεδόν ίδιες. Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Ρίτσαρντ Γέιτς, καταπιάνεται στην ουσία με την εσωτερική πάλη των πρωταγωνιστών, (αλλά κατά βάση, όλων των ανθρώπων),οι οποίοι, ενώ ζουν σε μία φαινομενικά τέλεια κοινωνία, που τους προσφέρει τα πάντα, όλες τις ανέσεις και τα υλικά αγαθά (οπότε, τι παραπάνω να ζητήσουν πια;), παρόλα αυτά ωστόσο, οι ίδιοι νιώθουν αιχμάλωτοι, κενοί και δυστυχισμένοι. Τελικά, δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να ζεις τη ζωή που νόμιζες ότι ήθελες να ζεις και ότι τελικά αυτή θα σε έκανε ευτυχισμένο..... δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να ζεις με απωθημένα, παραγκωνίζοντας τα όνειρά σου και στο τέλος να καταλήγεις να ζεις μία συμβατική ζωή που οι "άλλοι", δηλ. η κοινωνία,ή τέλος πάντων, κάποιοι έπλασαν με τέτοιο τρόπο επειδή τους συμφέρει αυτούς έτσι και κατάφεραν να σε πείσουν ότι συμφέρει και σένα το ίδιο...... Αλλά τελικά.....ματαιότης ματαιοτήτος!!! Και συ ένα με αυτούς είσαι.... "βολεύτηκες" και συ.....ψάρωσες και θαμπώθηκες από τα μεγάλα σπίτια, τις ανέσεις και τα γυαλιστερά αυτοκίνητα που σου τάξανε.....και τελικά παραδόθηκες και υπέκυψες και συ στο ψέμα που σου στήσανε....Ναιιιιιιι μωρέ!Ξέρω....Για λίγο μόνο! Για να βγάλεις κάποια χρήματα ώστε να μπορείς μετά να τους γράψεις όλους στα αρχίδια σου και να βγεις από αυτή την ουτοπία και να ζήσεις όπως θες εσύ....γιατί εσύ και καλά, είσαι ξεχωριστός από τους άλλους....δεν είσαι πρόβατο σαν και αυτούς και θα κάνεις την διαφορά.... Τι;;; Μήπως περιμένεις να σου πω την κατάληξη; Αφού την ξέρεις ήδη! Η',και αν δεν την ξέρεις ακόμη....κοίτα απλά γύρω σου και θα πάρεις μόνος σου την απάντηση που ψάχνεις......
Αυτές και πολλές ακόμη, είναι μερικές από τις σκέψεις που σε κατακλύζουν βλέποντας την ταινία. Και, πάλι καλά, που υπάρχει αυτό το απίθανο καστ που, με τις εξαιρετικές ερμηνείες του, σε κρατάει σε μία πνευματική εγρήγορση.Γιατί, κακά τα ψέματα, η ταινία είναι καθαρά προσωποκεντρική. Βασίζεται απόλυτα και μόνο στο δράμα των χαρακτήρων και, ΕΥΤΥΧΩΣ, που επιλέχτηκαν αυτοί οι ταλαντούχοι ηθοποιοί να τους ερμηνέψουν γιατί αλλιώς σωματικά θα σε άφηνε....(στην χειρότερη των περιπτώσεων) νεκρό και (στην καλύτερη) κοιμισμένο ή απλά αδιάφορο! Πολύ αργή πλοκή, που ώρες-ώρες, νιώθεις να την κατακλύζει μία απίστευτα ενοχλητική σιωπή και, ΕΥΤΥΧΩΣ, ξαναλέω, ευτυχώς που υπήρχαν αυτές οι δυνατές ερμηνείες που έρχονταν σαν γροθιά στο στομάχι και σε κρατούσαν ξύπνιο και καθηλωμένο...... Όπως ακριβώς και η ζωή που περιγράφει και το έργο.....κενή και αδιάφορη αλλά με ορισμένες στιγμές που σε χτυπούν σαν κεραυνός και σε επαναφέρουν από το "κώμα" που έχεις (;) πέσει.......
Με αρέσει: Που κατάφερε, παρά την αργή εξέλιξη της, να μου προκαλέσει αυτό το παραλήρημα (sorryyyyyyyyyyyyyy)!!! Δες την για τις εξαιρετικές ερμηνείες και για το ωραίο μήνυμα που περνάει!!!
Δεν με αρέσει: Που, ο Sam Mendes φοβήθηκε να τσαλακώσει τελείως τους ήρωες του και να αγγίξει το θέμα με μία πιο δυναμική και επαναστατική προσέγγιση αλλά απλά αρκέστηκε σε μία καλογυαλισμένη και συμβιβασμένη καταγραφή της ταινίας...
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Τα δικαιώματα για την ταινία υπήρχαν από το...1967 αλλά μόλις το 2007 άρχισε να γυρίζεται. Και αυτό γιατί δεν βρισκόταν το κατάλληλο σενάριο που να έβρισκε σύμφωνο τον συγγραφέα Ρ. Γέιτς. Βέβαια αυτός πέθανε το '92....άρα δεν είχαν ανάγκη να πάρουν την συγκατάθεσή του!!!

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Babel


Υπόθεση : Ο Richard (Brad Pitt) και η Susan (Cate Blanchett) Jones είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι που για να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα τους, καταφεύγουν στο Μαρόκο για να βρουν ξανά κάτι που να τους ενώνει. Εκείνη την ώρα δυο αδέλφια που βοηθάνε τον πατέρα τους στην φύλαξη των ζώων αρχίζουν να παίζουν με την καινούργια τους καραμπίνα πυροβολώντας περαστικά αυτοκίνητα. Παράλληλα η Amelia, η νταντά δυο μικρών παιδιών πρέπει να πάει στο Μεξικό για τον γάμο του γιου της, το πρόβλημα όμως είναι πως δεν έχει κανέναν για να αφήσει τα παιδιά που προσέχει. Στην άλλη άκρη του κόσμου, στο πολυπρόσωπο Τόκιο, ένα κωφάλαλο κορίτσι, η Chieko προσπαθεί να βάλει τον εαυτό της στον εφηβικό χάρτη. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μέσα σε μια στιγμή θα συνδεθούν μεταξύ τους, ενώ ταυτόχρονα θα προσπαθήσουν να βρουν λύση στα προβλήματα που τους εμφανίζονται.

Με μια κουβέντα : Ένα ντοκιμαντέρ που έγινε ταινία.

Γενικά : Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι μιλάμε για ένα από τα πιο βαθιά και συγκινητικά έργα που είδα εδώ και καιρό, μπορεί να ακούγομαι για κάποιους υπερβολικός αλλά εμένα η συγκεκριμένη ταινία μου προκάλεσε τέτοια πληθώρα συναισθημάτων που πραγματικά βάρυνε η καρδιά μου. Περάν από το γεγονός ότι η ταινία είναι άψογη από όλες τις τεχνικές πλευρές της, πρέπει να αναφέρω ότι το συγκεκριμένο έργο εξυμνεί την διαφορετικότητα, τις κουλτούρες, τα ήθη και τα έθιμα του κάθε λαού. Δεν θυμάμαι να είδα ποτέ μου άλλη ταινία που να παρουσιάζει με τόσο ντοκυμαντερίστικο τρόπο, τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων διαφορετικών εθνικοτήτων. Από την μια πλευρά έβλεπες τον Μαροκινό λαό να ζει σε τέτοιες άθλιες καταστάσεις και παρόλα αυτά όλοι τους να είναι τόσο ανοιχτοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν έναν ξένο, έναν διαφορετικό από αυτούς. Έβλεπες με έναν απίστευτο ρεαλισμό τον τρόπο με τον οποίο οι Μεξικάνοι γλεντάνε, ενώ παράλληλα σου παρουσιάζεται το κυνήγι των μεταναστών που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα παράνομα. Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό η ιστορία του έργου φτάνει μέχρι το Τόκιο όπου μια κωφάλαλη κοπέλα προσπαθεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, πιέζοντας τον εαυτό της να φτάσει στα όρια του. Πραγματικά αυτή η ταινία θα μπορούσε να γίνει ντοκιμαντέρ είχε όλα τα μέσα για να καταξιωθεί σε αυτό τον τομέα. Οι ηθοποιοί ήταν όλοι τους απίθανοι. Τον Brad Pitt δεν τον είχα για τέτοιο ρόλο και μου έβαλε τα γυαλιά, η Cate Blanchett αν και δεν μιλούσε πολλά κατάφερε να με συγκινήσει την ώρα που κατούραγε σε ένα δοχείο και όχι δεν κοροϊδεύω, πραγματικά με συγκίνησε. Η Rinko Kikuchi και η Adriana Barraza ήταν, η κάθε μια στην δίκη της ιστορία μέσα στο έργο, απίθανη. Με την πρώτη να προσπαθεί να ζήσει την έφηβη ζωή της σαν κανονικό κορίτσι και όχι σαν τέρας και με την δεύτερη να προσπαθεί να προστατέψει τα ξένα παιδιά και τελικά να βρίσκεται ύποπτη για απαγωγή. Η σκηνοθεσία από τον Alejandro González Iñárritu, δημιουργό του ¨21 Γραμμάρια¨ είναι καταπληκτική. Το soundtrack του έργου έχει την μοναδική δύναμη να σε μεταφέρει από το εξωτικό Μαρόκο και το εορταστικό Μεξικό μέχρι το κοσμοπολίτικο Τόκιο. Κλείνοντας το Babel είναι η ταινία που μιλά για την διαφορετικότητα χωρίς την ύπαρξη του ρατσισμού, μια ταινία για διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικά πιστεύω χωρίς να κατακρίνονται από κανέναν.

Η Ατάκα : Richard: Αν φύγετε, θα σε σκοτώσω. Θα σε σκοτώσω.

Ποιον θα έπαιζα : Δεν θα ήθελα να κάνω κανέναν χαρακτήρα, γιατί είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο όλοι είναι μπλεγμένοι σε προβλήματα.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η Blanchett κατουράει στο δοχείο, αλλά και η σκηνή όπου έρχεται έναν ελικόπτερο για να την σώσει.

Χειρότερη σκηνή : Η απάνθρωπη σκηνή όπου οι τουρίστες φεύγουν και αφήνουν τον Brad Pitt και την Cate Blanchett μόνους τους σε έναν ξένο τόπο.

Δες την : Για τις πολύ καλές ερμηνείες. Για την πολύ καλή του κινηματογράφηση και για την εξαιρετική του μουσική.

Μην την δεις : Γιατί κακά τα ψέματα είναι μια στενάχωρη ταινία, που κάποια στιγμή σε κάνει να πεις: «Πόσα κακά μπορούν να συμβούν σε ένα έργο;;;».

Με ποιον να την δεις : Μπορείς να την δεις μόνος σου ή και με την κοπέλα σου.

Μην την δεις με : Όχι με την γιαγιά σου που συγκινείτε εύκολα (Πίστεψε με!).



ShareThis