La Femme Nikita

Υπόθεση : Η Nikita (Anne Parillaud) είναι μια νεαρή κοπέλα που μαζί με την παρέα της ληστεύουν ένα φαρμακείο και διαπράττουν έναν φόνο καθώς είναι κάτω από την επήρεια των ναρκωτικών. Μετά την δίκη της καταδικάζεται σε θάνατο, αλλά όπως αποδεικνύεται έναν εικονικό θάνατο για τα μάτια της κοινωνίας γιατί η πραγματική Nikita στέλνεται σε ένα μυστικό ¨σχολείο¨ όπου εκπαιδεύεται για να γίνει ένας κατάσκοπος/εκτελεστής για να ξεπληρώσει στην κοινωνία ότι της στέρησε. Μετά από 2 χρόνια εσώκλειστης ζωής και συνεχούς εκπαίδευσης, αφήνεται ελεύθερη για να προσφέρει τις υπηρεσίες της αλλά και να αρχίσει να ζει την ζωή της σαν φυσιολογικός άνθρωπος. Το θέμα είναι αν η Nikita θα καταφέρει να ισορροπήσει ανάμεσα στα μυστικά της δουλειάς της και στην φυσιολογική ζωή που θέλει να ζήσει.

Με μια κουβέντα : Λίγο υστερική η Nikita αλλά μ’αρέσει!

Γενικά : Έχοντας δει το ¨Leon¨ αποφάσισα να δω έναν ακόμα αριστούργημα από τον Luc Besson. Το La Femme Nikita είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία, μιλά για μια κοπέλα η οποία είναι το κατακάθι της κοινωνίας, κλεφτρόνι, πρεζάκι, δολοφόνος, με λίγα λόγια ένα ρεμάλι και μισό. Συλλαμβάνουν που λες αυτό το κατακάθι και αποφασίζουν να την εκτελέσουν, αλλά μυστικά την οδηγούν σε ένα μυστικό ¨σχολείο¨ όπου εκεί παρά την θέληση της αναγκάζεται να μείνει για 2 χρόνια και να εκπαιδευτεί με σκοπό να γίνει ένας υπερκατάσκοπος και σούπερ ουάου δολοφόνος. Έχοντας γίνει μια κατάσκοπος αφήνεται ελεύθερη να ξαναφτιάξει την ζωή της με άλλο όνομα αλλά παράλληλα να είναι σε αναμονή σε περίπτωση που την καλέσουν σε κάποια αποστολή. Η Anne Parillaud έδωσε στον χαρακτήρα της Nikita την εικόνα μιας εύθραυστης γυναίκας που δεν γνωρίζει τίποτα για τον εαυτό της και που προσπαθεί να αποδείξει στους γύρω της πως αξίζει κάτι, με το να κάνει άτιμη και κακή ζωή. Καθώς η ταινία προχωρά βλέπουμε αυτή την εικόνα να αλλάζει και την ίδια την Nikita να γίνεται μια δυναμική και ευαίσθητη γυναίκα που το μόνο που θέλει είναι να βρει την ψυχική της ηρεμία μακριά από τις κατασκοπευτικές τις υποχρεώσεις. Η σκηνοθεσία του έργου είναι πολύ αν και πιστεύω πως σε μερικά σημεία η υπόθεση χόλωνε και στην τελευταία αποστολή δεν μας γίνετε σαφές το τι ακριβώς γίνεται. Αρνητικό στοιχείο της ταινίας κατά την άποψη μου, γιατί σε μερικούς μπορεί να αρέσει, είναι η μουσική που χρησιμοποιήθηκε για αν πλαισιωθεί η ταινία. Σε πάρα πολλές σκηνές νομίζεις πως άκουγες το soundtrack από μια Γαλλική τσόντα με όλα εκείνα τα σαξόφωνα και τις χαμηλές ψιθυριστές νότες, ούτε η Εμμανουέλλα Νο2 δεν είχε τέτοια μουσική. Κατά τα άλλα η ταινία έμενα μου άρεσε δεν είχε το μεγαλείο του Leon αλλά και πάλι είναι άξιο κινηματογραφικό παιδί του Luc Besson. Α! Στην Αμερική είχαν γυρίσει σε σειρά την Nikita η οποία αν θυμάμαι καλά είχε πατώσει, από φέτος τον Σεπτέμβρη ξεκίνησε μια επανέκδοση της σειράς η οποία αν και δεν την έχω παρακολουθήσει φαίνετε αρκετά υποσχόμενη.

Η Ατάκα : Amande : Και μην ξεχνάς, υπάρχουν δυο πράγματα που δεν έχουν όρια, η θηλικότητα και οι τρόποι για να την εκμεταλλευτείς.

Ποιον θα έπαιζα : Θα ήθελα να κάνω τον γκόμενο της Nikita ο οποίος είχε πλήρη άγνοια κινδύνου.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η Nikita καρφώνει ένα μολύβι στο χέρι του ανακριτή της.

Χειρότερη σκηνή : Η τελευταία αποστολή γιατί δεν κατάλαβα τι ακριβώς γίνετε.

Δες την : Για να δεις ένα γυναικείο ρόλο να παίρνει τα ινία, γιατί είναι η Γαλλική πρωταρχική έκδοση του Salt, γιατί η ερμηνεία της Anne Parillaud είναι πολύ καλή και για την guest εμφάνιση του Zean Reno.

Μην την δεις : Γιατί υπάρχουν μερικές κοιλιές που κάνουν το έργο λιγάκι αργό, για την τσοντο-μουσική του.

Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου.

Μην την δεις με : Ανθρώπους που κρύβουν μυστικά.