fwto

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Babel


Υπόθεση : Ο Richard (Brad Pitt) και η Susan (Cate Blanchett) Jones είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι που για να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα τους, καταφεύγουν στο Μαρόκο για να βρουν ξανά κάτι που να τους ενώνει. Εκείνη την ώρα δυο αδέλφια που βοηθάνε τον πατέρα τους στην φύλαξη των ζώων αρχίζουν να παίζουν με την καινούργια τους καραμπίνα πυροβολώντας περαστικά αυτοκίνητα. Παράλληλα η Amelia, η νταντά δυο μικρών παιδιών πρέπει να πάει στο Μεξικό για τον γάμο του γιου της, το πρόβλημα όμως είναι πως δεν έχει κανέναν για να αφήσει τα παιδιά που προσέχει. Στην άλλη άκρη του κόσμου, στο πολυπρόσωπο Τόκιο, ένα κωφάλαλο κορίτσι, η Chieko προσπαθεί να βάλει τον εαυτό της στον εφηβικό χάρτη. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μέσα σε μια στιγμή θα συνδεθούν μεταξύ τους, ενώ ταυτόχρονα θα προσπαθήσουν να βρουν λύση στα προβλήματα που τους εμφανίζονται.

Με μια κουβέντα : Ένα ντοκιμαντέρ που έγινε ταινία.

Γενικά : Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι μιλάμε για ένα από τα πιο βαθιά και συγκινητικά έργα που είδα εδώ και καιρό, μπορεί να ακούγομαι για κάποιους υπερβολικός αλλά εμένα η συγκεκριμένη ταινία μου προκάλεσε τέτοια πληθώρα συναισθημάτων που πραγματικά βάρυνε η καρδιά μου. Περάν από το γεγονός ότι η ταινία είναι άψογη από όλες τις τεχνικές πλευρές της, πρέπει να αναφέρω ότι το συγκεκριμένο έργο εξυμνεί την διαφορετικότητα, τις κουλτούρες, τα ήθη και τα έθιμα του κάθε λαού. Δεν θυμάμαι να είδα ποτέ μου άλλη ταινία που να παρουσιάζει με τόσο ντοκυμαντερίστικο τρόπο, τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων διαφορετικών εθνικοτήτων. Από την μια πλευρά έβλεπες τον Μαροκινό λαό να ζει σε τέτοιες άθλιες καταστάσεις και παρόλα αυτά όλοι τους να είναι τόσο ανοιχτοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν έναν ξένο, έναν διαφορετικό από αυτούς. Έβλεπες με έναν απίστευτο ρεαλισμό τον τρόπο με τον οποίο οι Μεξικάνοι γλεντάνε, ενώ παράλληλα σου παρουσιάζεται το κυνήγι των μεταναστών που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα παράνομα. Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό η ιστορία του έργου φτάνει μέχρι το Τόκιο όπου μια κωφάλαλη κοπέλα προσπαθεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, πιέζοντας τον εαυτό της να φτάσει στα όρια του. Πραγματικά αυτή η ταινία θα μπορούσε να γίνει ντοκιμαντέρ είχε όλα τα μέσα για να καταξιωθεί σε αυτό τον τομέα. Οι ηθοποιοί ήταν όλοι τους απίθανοι. Τον Brad Pitt δεν τον είχα για τέτοιο ρόλο και μου έβαλε τα γυαλιά, η Cate Blanchett αν και δεν μιλούσε πολλά κατάφερε να με συγκινήσει την ώρα που κατούραγε σε ένα δοχείο και όχι δεν κοροϊδεύω, πραγματικά με συγκίνησε. Η Rinko Kikuchi και η Adriana Barraza ήταν, η κάθε μια στην δίκη της ιστορία μέσα στο έργο, απίθανη. Με την πρώτη να προσπαθεί να ζήσει την έφηβη ζωή της σαν κανονικό κορίτσι και όχι σαν τέρας και με την δεύτερη να προσπαθεί να προστατέψει τα ξένα παιδιά και τελικά να βρίσκεται ύποπτη για απαγωγή. Η σκηνοθεσία από τον Alejandro González Iñárritu, δημιουργό του ¨21 Γραμμάρια¨ είναι καταπληκτική. Το soundtrack του έργου έχει την μοναδική δύναμη να σε μεταφέρει από το εξωτικό Μαρόκο και το εορταστικό Μεξικό μέχρι το κοσμοπολίτικο Τόκιο. Κλείνοντας το Babel είναι η ταινία που μιλά για την διαφορετικότητα χωρίς την ύπαρξη του ρατσισμού, μια ταινία για διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικά πιστεύω χωρίς να κατακρίνονται από κανέναν.

Η Ατάκα : Richard: Αν φύγετε, θα σε σκοτώσω. Θα σε σκοτώσω.

Ποιον θα έπαιζα : Δεν θα ήθελα να κάνω κανέναν χαρακτήρα, γιατί είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο όλοι είναι μπλεγμένοι σε προβλήματα.

Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η Blanchett κατουράει στο δοχείο, αλλά και η σκηνή όπου έρχεται έναν ελικόπτερο για να την σώσει.

Χειρότερη σκηνή : Η απάνθρωπη σκηνή όπου οι τουρίστες φεύγουν και αφήνουν τον Brad Pitt και την Cate Blanchett μόνους τους σε έναν ξένο τόπο.

Δες την : Για τις πολύ καλές ερμηνείες. Για την πολύ καλή του κινηματογράφηση και για την εξαιρετική του μουσική.

Μην την δεις : Γιατί κακά τα ψέματα είναι μια στενάχωρη ταινία, που κάποια στιγμή σε κάνει να πεις: «Πόσα κακά μπορούν να συμβούν σε ένα έργο;;;».

Με ποιον να την δεις : Μπορείς να την δεις μόνος σου ή και με την κοπέλα σου.

Μην την δεις με : Όχι με την γιαγιά σου που συγκινείτε εύκολα (Πίστεψε με!).



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis